Dahlias lachen
De nazomer krachtig toe
Herfst wacht geduldig
Het licht ontsnapt al
De boot vaart langzaam binnen
De haven laait op
Het uur geeuwt verveeld
Mijn ogen worden loodzwaar
De muggen dansen
Hasselt en Japan
Het Oosten inspireert ons
Wijsheid elke dag
Vissen spartelen
Het water uit naar de kant
Happen gretig brood.
Wandelaars lopen
Loom in het park dat mijmert
Blaren verdorren
Stil vertraagt de dag
De zon vol gedachten zinkt
Aan de horizon
Nacht verblauwt het bos
De maan ontsteekt nu haar vuur
Een rosse gloed smeult
De kerkuil beloert ons
Wij zien hem breeduit zwenken
De klok slaat het uur.
De stilte omfloerst ons
Wij praten woordloos denken
Schaduwen zwijgen
De slaap wacht op zand
Voor vermoeide ogen rust
Sluiten wij de dag
Ingrid Lenaerts
|