Van de rivier verglijden wij de vraag naar altijd water In het groen vertragen de dagen ons boven het hoofd als spiegel
Van de boot gewoonweg het plezier rechtaan rechtuit te varen doormidden te splitsen de golven naar de oever ze laten klotsen
Rondom het grote en het kleine leven huizen als kasteelheren in rok. Blote dames verrast in hun privacy knipperlichten voor de zware zinnen
Wat dan met ons ? Wij kijken overboord het vrije bestaan van een vakantie de tijden zonder bijna denken zonder zorg als een zaligheid van het ogenblik
Ingrid Lenaerts
|