Hoog op de top van de denneboom
zitten tortels wiegend op de takken
ze voelen zich allicht een koningspaar
of transponeer ik mijn gevleugelde visie
naar onschuldige vogels zonder kommer
die zich aan mijn hersenspinsels niet storen
ze blijven in mijn lijn door hun bedrijvigheid
fladderen tegen de wind in
lijken te blijven hangen als elkaars uitdagers
Plots landen ze en worden één op een tak
als noodzaak van elk verder bestaan
Niets vermag hen uit elkaar te drijven.
zij weten niet van mijn gedachten.
Ingrid Lenaerts
|