Het licht vandaag een morgen blauw
uitdagend de belofte uitschoppend
zoals het kind zijn pyjama uitgooit
te grabbel voor wie in de dauw gelooft
Het licht kruipt verder op een koude middag
valt het woord sneeuw in vlokken uiteen
beige boenend iele luchten
zondagsrust achter de kachel
De wandelaar stopt zijn gedachten in wanten
hij tornt tegen de vlagen in aan de roze horizon
een waterzon verpatst haar pastelkleurige jurk
aan de avond die de belofte te slapen legt
Voor morgen wellicht het mooie weer.
Ingrid Lenaerts
|