|
Nat en duister bij valavond op onze huid
als waterhoenen lopen wij huiswaarts naar de bus
Er heerst een kleffe drukte op straat
Fietsers in regenpakken ritsen tussen wagens
wagens scheren zenuwachtig over het wegdek
Met weinig respect voor de voetganger
rijden ze naast de stoeprand door plassen
In de bus staan we als ingeblikt
we schudden over en weer bij elke versnelling
de rode stopbel doet ergerlijk alle haltes
doorschuiven,doorschuiven roept de chauffeur
alsof hij een bende koeien bijeen drijft
De ramen zijn bedampt buiten niets dan water
wij ruiken vochtigheid en lichaamsgeuren
We hebben hoofdpijn tot barstens toe
Daar is de halte waar we eruit kunnen
Onze verlossing van dit busritje is nabij.
Ingrid Lenaerts
|
