Vlak voor het vertrek aan de kade
Antwerpen 1953 de Congoboot wacht
zeelui zijn druk in de weer met pakken
Onze oom "Nonkel Pater" staat daar
in zijn witte lange kleren met zo'n uilebril op
bij Oma en Opa tussenin
de broers en zussen staan allen bij elkaar
van groot naar klein op de loopplank
een menselijke trap van emoties
Oma schreit, ze nipt aan een zakdoekje
traanvegend terwijl Opa dapper maar
een beetje stoïcijnsch in de lens kijkt
Nonkel Pater kijkt gelukzalig voor zich uit
Was het dan zo fijn om missionaris te zijn ?
Ik begreep daar toen niets van, nu ook nog niet
Ik moet huiveren bij de gedachte nu jaren later
om deze vrijwillige ontheemding
Ingrid Lenaerts
