|
De wind is het meest jachtige hemelskind
Hij kan het stoeien met de stapelwolken niet laten
die hij hoogblauw voor hun spiegel brengt
hen verleidt met zijn zotte capriolen
Hen dan omhelst als de veelvuldige minnaar
de Don Juan die ook het riet op het water verzoekt
en hen een wuivend ballet laat dansen
zijn geheimen laat hij los
Dan neemt hij ook zijn adem in zijn hand mee
en blaast door alle gekte heen rimpels over het water
nog kale bomen staan er wachtend op de lente
Ze zijn er de toeschouwers van nieuw leven.
Ingrid Lenaerts
|
