Hij houdt de leeuwin in zijn hoofd gekooid dit zolang hij kan wanneer zij slaapt op tienpond vlees dat ze in voorraad heeft maar eens de dromen verteerd wordt zij woest beukt tegen de wanden van haar kooi dramt om verlossing en jaagt op grof wild
Hij kan haar weer altijd vangen wanneer hij weer lief haar honger lokt de andere wereld laat verkommeren tot zij hem weer in haar macht heeft het eeuwige spel van trekken en stoten Hij houdt zijn leeuwin in zijn hoofd gekooid tegen alle prijs voor alle prijs. Ingrid Lenaerts
|