Aan tafel kleurt de verzameling de verzameling mensen is dit huisgezin ze zijn groot en klein of dik en dun Ze dragen allen hun eigen gedachten die ze rijkelijk strooien op het vuur van de dis dat hen verteert in passie voetbal dat hen bedroefd om het verlies van de club Ze hebben nauwelijk trek in eten wurmen naar binnen op automatsche piloot want de club speelt thuis voor groot publiek Yes zegt vader,ook zo zegt moeder de beide zoons zeggen verbeten we are teh winners let's go de tafel blijft vreemd verwaarloosd haar functie wachten tot de volgende maaltijd
Ingrid Lenaerts
|