Distels

Een distel is op zichzelf eene schoone plant, sterk en stevig …. en haar bloemen zijn van de schoonste die er zijn. En tòch trekt ge die distel uit …. als ge ze in uwen hof of in uw patattenland vindt. Ge trekt ze uit …. niet omdat ze distel is …. maar omdat zij dààr komt groeien en ù schade berokkent.

Ergens tegen een boschkant is zoo’n veld van distels niet zòò lelijk. Maar ja, ge kunt eenen distel nu eenmaal niet beletten distel te zijn …. het ligt in haaren aard.

Men kan het des distel niet kwalijk nemen dat ze haar wortels zoo diep drijft …. en zòòveel water nodig heeft en daardoor de andere planten belet te groeien …. Men kan het den distel niet kwalijk nemen dat ze stekelig is.

Evenmin echter …. mag den distel het de andere planten kwalijk nemen dat zij op hùn grond in vrede wenschen te gedijen …. en dus van de aanwezigheid van distels verlost wenschen te zijn.

Auteur onbekend – originele tekst