Ach Ramuntxo ! Had ik maar naar jou geluisterd !

Open brief aan de heer Karol Wojtyla, mijn vriend in het verre Rome ( April 2005 )

Beste Karel,

Ik hoor dat je uiteindelijk beslist hebt om naar de hemel te gaan wonen.

Vandaar posthuum dit briefje.

Het is met pijn in het hart dat ik jou enige tijd geleden op de televisie zag.

Het ging echt niet goed met jou.

Waarom zijt ge verdorie toch naar een hospitaal geweest ?

Waarom hebt ge nu toch door aardse geneesheren aan jouw lijf laten prutsen ?

Fout, Karel !  Duizend maal fout !

Je had naar Lourdes moeten gaan, en niet naar een kliniek.

Dan ware je nu genezen geweest.

Het was triestig om jou aan het raam te zien zitten.

De blik op een bepaald moment ten hemel gericht,

     als ware je door een stem van tussen de donkere wolken geroepen.

Ik zag jouw bleke lippen ietwat mompelen.

Het leek me dat je zoiets als  'Fuck you!'  zei.  Kan dat ?

Tja, als hoofd van de grootste multi-national aller tijden zou ik ook niet graag de bons  krijgen.

Zelfs niet voor alle dagen rijst met zilveren lepeltjes.

Maar jouw tijd was gekomen.

Ik wens jou een goede reis, mijn vriend !

En doe ze ginder de groeten !