Bekrompenheid is heel waarschijnlijk de meest voorkomende tekortkoming van de mens.

Het komt voor in alle lagen van de bevolking en heeft een maatschappelijk totaal onaanvaardbaar karakter.

Het euvel bevindt zich helaas in de genen en is uiterst moeilijk te genezen.

Het is immers aangeboren. De mens kreeg het mee van zijn voorouders wie het reeds sinds vele duizenden jaren geleden door hun hiërarchische meerderen ( lees : sterkeren ) verboden werd om na te denken. Wie dat verbod overtrad werd gestraft of soms gedood. En zo is het nu nog altijd.

In het spaans noemt men dat “estrechez de miras”, heel eenvoudig vertaald als ‘nauwheid van vizier’, anders uitgedrukt : een tunnelvisie.

In onze ‘beschaafde’ wereld uit zich dat in de vorm van : ge moét televisie kijken, ge moét lachen als er op het scherm gelachen wordt, ge moét geloven wat er in de geschreven pers staat en wat de orale nieuwsberichten je wijsmaken, ge moét geloven dat er geen censuur bestaat, ge moét tevreden zijn dat ge vaak onrechtvaardige lasten moét dragen, ge moét aanvaarden als ge bedrogen en bestolen wordt. Dus : ge moét gelukkig zijn.

En zijt ge het daarmee niet eens ? Dan zijt ge politiek niet-korrekt, ge zijt asociaal en een gevaar voor de heersende klasse. En wee jouw job ….

Bekrompenheid is eenvoudigweg beperktheid van geest, geborneerd, een tekort aan verstandelijk vermogen,

weinig of geen kapaciteit tot begrip of gewoonweg kleingeestig, kortzichtig en (klein)zielig zijn.

     Arme mensheid.                                                         Ramuntxo