Acceptatie is misschien wel een van de meest behulpzame zaken die we in ons leven kunnen beoefenen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ook dat valt te accepteren :) In alle godsdiensten wordt er de nadruk op gelegd dat je regelmatig een gebedsritueel moet doen. Het is niet toevallig dat de voorschriften het moment van gebed verbonden met een bepaald tijdstip of een bepaalde actie (voor of na de maaltijd bijvoorbeeld). Als je die routine verworven hebt, wordt het inderdaad een automatisme. En misschien jammer genoeg zijn gebeden in de loop der tijden zelf ook vaak tot automatismen verworden.
Enkele ideetjes voor als je acceptatie wilt beoefenen -Zou het zinnig kunnen zijn om in aanvang daar regelmatig jezelf aan te herinneren. Als lichtkrant op je bureaublad van de computer, voor of na het eten..... -Of je kan ook een link leren leggen tussen de momenten van ergernis, verdriet, angst en de vraag: zegt mijn gevoel mij iets over wat ik niet accepteer? Wat accepteer ik niet? En is het verzet nuttig of saboteer ik mezelf ermee? -Kan ik een onderscheid maken tussen wat er is (bijvoorbeeld mijn pijn in mijn rug) en mijn oordeel daarover ("waar heb ik dat verdiend?" "waarom ik?" "het kan niet dat er niets aan te doen is!", "ik kan daar niet meer tegen...") -Als je een onaangename ervaring hebt bijvoorbeeld hoofdpijn of honger, probeer dan eens je aandacht te houden bij wat je voelt. Je zal merken dat je aandacht snel gaat naar je oordeel. Onderbreek je denken en probeer terug te gaan naar wat je voelt. En sta open voor wat er gebeurt. Met een open geest (scroll daarvoor nog eens naar onder naar het verhaal met het kopje).
Door dagelijks even tijd en ruimte te maken voor acceptatie, zorg je dat het niet bij voornemens blijft Evenwel met vallen en opstaan. Ook dat kunnen accepteren is heilzaam
|