Zondag 27 maart 2022.

TONGERSE WANDELVRIENDEN.

PAREL VAN DE JEKERVALLEITOCHT.

KANNE.

Kanne ligt aan het riviertje de Jeker in het dal tussen het plateau van Caestert en de Muizenberg. Het dorp word sinds 1930 in twee gespitst door het Albertkanaal. We vertrekken met onze tocht al dadelijk naar het kanaal en dan komen we wat later aan de ingang van Kanne, waar we langs de grotten gaan die gebruikt worden door landbouwers om hun gerief in onder te brengen. En wat later komen we aan de grenspaal aan het natuurreservaat van de “Stichting het Limburgs Landschap” we wandelen nu het natuurreservaat op. Zo komen we aan op het “Hoogcannerbos”. Zo komen we op de plek die door opgravingen een hoeve van de Bandkeramiekers. Platte grindblokken, opgegraven tijdens het Grensmaasplan dienen als grondplan van de hoeve. We wandelen verder en verlaten het Hoogcannerbos. We wandelen nu door het golvend landschap en komen langs de kleine hoeve “Het witte peerdt 1779” en verder gaan we. Zo komen we aan de Apostelhoeve, een wijngoed. De Apostelhoeve met bijhorende wijngaarden ligt op de zuidoostelijke helling van de Louwberg. Onder de hoeve ligt de niet meer in gebruik zijnde Apostelgroeve, een voormalige mergelgroeve. Nu wandelen we de Cannerberg op waar we in een prachtige omgeving wandelen maar ook sterk golvende landschap. Wij wandelen boven het kasteel Neercanne. Dit prachtige kasteel met ommuurde tuinen is zeker de moeite om eens te bezoeken. Neercanne is het enige terrassenkasteel in Nederland gebouwd op een aangelegd terras tegen de helling van de Cannerberg. De gereconstrueerde baroktuin is eveneens in terrasvorm aangelegd. We wandelen nu de grens over en komen in Kanne. Zo komen we aan de “Smokkelmolen” op de Jeker. Reeds voor 1640 was er al melding van een watermolen maar de huidige molen is een heropbouw van 1650. In 1960 werd de molen stilgelegd. 1981 werd de molen beschermt monument en in de periode van 2013-2016 werd de molen gerestaureerd. En vandaag is het een maalvaardige molen en we kunnen even binnen kijken terwijl de molenaar aan het werk is. In de gevelsteen van het molenhuis staat volgend tekst “aL Die reChVeerDig is Van LeeVen zaL GoD hier zYn zeegen geven en hier naar eeWig LeeVen” we wandelen verder tot aan onder de kerk waar rustpost is, na de rust gaan we richting Eben Emael.

Even langs het Albertkanaal met de jachthaven en dan lopen we naar het fort. Langs het fort en de watermolen. Dan keren we terug naar Kanne, langs het canadees oorlogsmonument en het Sgt Norcros Memorial wat verder langs het soldatenkerkhof. Nog even en we zijn terug op ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling.

Zaterdag 26 maart 2022.

47^E MARCHE INTERNATIONALE DU PLAYA-TROTT.

CLUB MARCHEURS PLAYA-TROTT.

HOMBOURG.

Het dorp ligt van oudsher op de grens van het Nederlandse, het Duitse en het Franse cultuurgebied. Vroeger sprak de bevolking Platdiets, een grensdialect. In 1846 gaf 90%van de bevolking aan Nederlands te spreken, tegenover 8% Frans en 2% Duits. Bij de vastlegging van de taalgrens in 1962 werd Hombourg bij het Franse taalgebied ingedeeld. Het Platdiets is tegenwoordig in deze streek zo goed als verdwenen. Hombourg ligt in het Land van Herve. We vertrekken met onze wandeling en wandelen het landschap binnen. Je ziet dat je hier in het Land van Herve bent, het hagenlandschap is hier duidelijk aanwezig. Het blijft een prachtig zicht het lappenlandschap van weilanden omring met hagen. We komen zo op de spoorwegzate nu een fietspad dat is door het mooie landschap brengt. Het mooie weer heeft de boeren hun koeien buiten gebracht en het is zo een prachtig zicht de koeien in de weide. We komen ook langs prachtige hollewegen. We wandelen verder en komen langs een bosje met bosanemonen. Een wit tapijt tussen de bomen, dan komen we aan het kasteel Opsinnich te Remersdaal (Tussen Hombourg en Teuven). Een kasteel dat te kenmerken is als klassieke eenvoud, zonder enige overdaad. We wandelen door het gehucht Sinnich. Het blijft mooi om te wandelen en genieten van de prachtige natuur. Wat we hier ook nog zien zijn de gemetste kabinne, met rode brikken een boven gedeelte in vakwerk. Gelukkig zijn deze beschermt en blijven parels van erfgoed. Ook vele wegkruizen, goed onderhouden en parels langs de straten. We komen in Remersdaal. Met de Heribertuskerk. Een mooi dorpje met oude huizen en boerderijen, een grote Lourdesgrot uit 1954. En we klimmen omhoog en hebben een prachtig zicht op het dorpje. Dan weer een heel eind door velden en weilanden. Wat later komen we terug op de oude spoorwegzate “Ligne 38” nog 2.5 kilometer tot in Hombourg. Langs de spoorweg ligt het kasteel Berlieren. Een kasteelhoeve uit de tweede helft van de 19^de eeuw en bevindt zich op de plaats van de oudste heerlijkheid van Hombourg. De ingangs-poort uit de 17^de eeuw is er nog steeds. Wat verder komen we aan de dassenburcht een reeks van gaten en gangen in de helling. Wat verder hebben we onze tweede stop, nog een kleine 1,5 kilometer door de weide tot we terug zijn in Hombourg. Zo komen we langs de brouwerij en het einde van onze wandeling.