Woensdag 13 juli 2022.

MARCHE DES VACANCES.

LES KANGOUROUS DE FALISOLLE.

FALISOLLE.

Vandaag wandelen we in de provincie Namen, deelgemeente van Sambreville. van Oignies. Tussen 1794 en 1817 bewaarde de familie Moussiaux de kerkschat van Oignies, ingemetseld op een geheime locatie in een muur van hun boerderij. Na het overlijden van landbouwer Moussiaux was het abt Lambotte, pastoor van Falisolle, die de kunstwerken verborgen hield. We wandelen door het dorpje en wandelen door de omgeving met weilanden. Wat verder door een bosje. We komen langs de rivier de Samber. Waar plezierboten op varen. We wandelen een tijdje langs het water. Zo komen aan d ebrug van Sambreville, de kerk en plein. We wandelen verder en komen in Aiseau-Presles. Door het dorp en langs een paar mooie kapellen. Dan een stukje bos met een stevige klim. Dan langs velden en akkers. Zichten op de omgeving de heuvelruggen zijn bebost. Nog een korte afstand tot de start van de wandeling. Een niet zo bijzondere wandeling maar toch fijn om hier eens te komen wandelen.

Zaterdag 09 juli 2022.

AMBASSADEURS SINT PIETERSBERG.

GROEVE ROUMONT.

Onder leiding van ecologische Denis Colart bezoeken we groeve Roumont. De Groeve Romontbos of Groeve van Romont (Frans: Carrière du Romont) is een steengroeve ten westen van Eben-Emael. De steengroeve is in dagbouw ontgonnen in het Haspengouws Plateau in de westelijke helling van het dal van de Jeker en ligt tegen de provinciegrens met Limburg aan. Sinds 1976 wordt er in de groeve kalksteen gewonnen om te worden verwerkt tot cement. De dekgronden die bovenop het kalksteen lagen zijn op een stortheuvel opgeworpen in het zuidwesten van de groeve, de Romont heuvel. Tussen 1976 en 2004 werd de eerste fase van de groeve ontgonnen en bestreek toen het gebied tussen de nog doorlopende Visésteenweg en de Rue de Campine. Vanaf 2004 wordt de tweede fase van de groeve ontgonnen die zich uitstrekt van de Visésteenweg tot ongeveer aan de Emaelerweg. Volgens de planning uit 2020 wordt dit gedeelte tot 2026 ontgonnen. Vanaf 2026 wil de cementfabriek het gebied ten noorden van de Emaelerweg tot aan de provinciegrens in het noorden ontginnen. Het gedeelte waar de CBR al klaar is met afgraven wordt heringericht als akkerland. De herinrichting vindt plaats door op de kalkbodem een bed van vuursteen aan te brengen van een meter dik. Hier bovenop wordt restgesteente gestort tot op een diepte van ongeveer 180 tot 150 centimeter onder het toekomstige maaiveld. Daarop stort men een laag slib van zeker een meter dik. Daar bovenop komt een laag van 60 tot 80 centimeter dik die afkomstig is van de oude deklagen (bv van de Romontheuvel) of suikerfabrieksgronden. Tegen eind 2020 wordt reeds 58 hectare herontwikkel, waarvan 7,5 hectare reeds door landbouwers in gebruik is genomen. De Romontheuvel wordt afgegraven en in 2020 verwacht men dat dit in 2025 afgerond is, waardoor er nog eens 23,4 hectare beschikbaar komt voor landbouwers. Maar ook de natuur krijgt een belangrijke plek op de afgegraven delen. Wij verkennen met de groep de herstelde natuur. Het is een ingreep in de omgeving de afgraving gelukkige zijn ze vandaag zover dat de ontgonnen plekken een nieuwe bestemming krijgen. Zo kunnen we zien hoe delen terug aan de landbouwers gegeven word maar ook delen die voor de natuur. En in de toekomst zullen er ook wandelaars welkom zijn om de natuur te ontdekken, er zullen wandelpaden aangelegd worden, voor ons was het voorrecht om als eerste er te mogen wandelen en te zien hoe het erin de toekomst uit zal zien. Na het bezoek van de groeve gaan we samen naar Eben Emael. Waar we ontvangen worden op de Moulin de Loverix. Waar we gezellig iets kunnen eten en drinken. Het was weer eens een prachtig met dank aan Bart Vandermeeren.

Woensdag 06 juli 2022.

23^E MARCHE DE LA FRAISE.

LES SPITANTS DE NAMUR.

WEPION.

Wepion de midweek wandeling is jaarlijks de aardbeientocht. Gelegen aan de Maas. Geeft een prachtig zicht op de vallei van de Maas. We op de Place du Vierly tegenover de kerk op een groot plein. We moeten ons inschrijven en dan op weg, we verlaten het dorp langs een kapel die van buiten goed uitziet maar binnen neit te aanzien is. We klimmen het dorp uit komen langs het gebouw van de waterleiding een mooi gebouw uit 1938. Langs verschillende oude huizen in lokale steen, zo komen we na een paar kilometer op de rustpost aan, waar we nog een tweede keer komen. We klimmen verder en komen langs de ingang van het karmelietenklooster, dat verwoest werd tijdens de Franse Revolutie. Straks komen we hier terug. Zo gaan we de buiten op. Velden en akkers maar ook veel bos zo prachtig is de natuur hier. Het graan begint al te rijpen en kleur geel. We komen dan een eind verder aan een prachtig huis met baksteen en hardsteen, waarschijnlijk het huis van de boswachter van het achtergelegen goed. Nu weer een eind dalen terwijl we wandelvrienden tegen komen. Dan komen we aan een gebouw “Source du Suary” een stukje geschiedenis.

Het verhaal van een Bron

Wat de geschiedenis folders van de bron ons vertellen: "In 1692, tijdens het beleg van Namen door de Fransen, liet de grote koning Lodewijk XIV zijn tenten en die van het hof opslaan in een grote weide in de Val des Rois, op vijf stappen van de klooster van Marlagne". Het was daar dat de hertog van Saint-Simon de deugd van deze wateren uitriep "als de mooiste en de beste die hij ooit had gedronken." En het lijkt, zo lijkt het, zwart op wit te liggen in zijn memoires. De reputatie van dit water was geboren. Pas in 1930 kocht Jean-Henry Brouwers de grond en besloot deze te exploiteren. Hij deed een beroep op de gave van de plaatselijke wichelroedeloper, Auguste Effinier. De lente ontspringt in de Suary-vallei. Leidingen en langs deze verzamel- en opslagpunten werden aangelegd. Ondanks het overlijden van de heer Brouwers bleef zijn weduwe, toen met haar twee dochters (en schoonzoon), de bron van de Suary exploiteren. Een teken des tijds en diversificatie, zuiver mineraalwater was verkrijgbaar in menthinette, mousserende cola, orangeade of limonade. Desondanks moesten operators de sleutel onder de deurmat leggen. Dat was in 1975. Aangezien het water daar wordt gebotteld, staan ​​er nog enkele van de duizenden flessen op het terrein. Vandaag is het een Gîte.

Een prachtige plek om enkele dagen te verblijven met de prachtige natuur en omgeving. Wat verder komen we aan een oude hoeve wit gekalkt. Vanaf daar gaan we het bos in. Prachtige wandelpaden en ook hier nog een enkele bunkers, verder met onze tocht, langs bermen met braambessen en op de bloemen duizenden vlinders hoe mooi kan de natuur toch zijn, Keizermantel, bont zandoogje, witjes dagpauwoog en kleine vos komen hier veel voor. Wat een pracht. Dan wandelen we het domein van de “Marlange “op de ruine van de 17^de eeuwse karmelietenklooster de Marlange. De kapel staat er nog met een gedenkplaat dat zegt dat de “Archiducs” aartshertogen Albert en Isabelle en Lodewijk XIV hier verbleven tijdens het beleg van Namen.(1692). We wandelen door de ingangspoort en dan weer verder tot we terug aan de Place du Vierly komen. De kerk Eglise Notre-Dame de l’Assomption is open en we gaan even binnen kijken. Een mooie eenvoudige kerk. Zo eindigt een mooie wandeling in Wepion, hopelijk tot volgende jaar.

Maandag 04 juli 2022.

VAKANTIETOCHT.

DE SCHOVERIK DIEPENBEEK.

BEVERST.

De maandagwandeling van de Schoverik vertrekt in het Beversheem in Beverst. Wat ons wat verwant voelt met dit dorpje is dat Beverst behoorde tot de Heerlijkheid Oerle dat en leen was van de Graven van Loon. We vertrekken in het centrum vlak bij de Sint-Gertrudiskerk, een neogotische bouwwerk uit 1900. Er zijn een aantal vakwerkboerderijen deels uit de 17^de eeuw en enkele vierkantshoeven op de hoek van de straat van het vertrek staan de geklasseerde huizen genaamd “De Zon” en “ De Maan”. Deze twee authentieke boerderijen zijn bijzonder. We wandelen het meeste door de velden met akkers met granen en mais. Hier en daar afgewisseld met een groepje bomen. We komen dan aan een mooie kapel en wandelen verder. Een stukje langs de beek en dan zijn we terug aan ons vertrek. Een mooie wandeling in Beverst.

Zondag 03 juli 2022.

50. INTERNATIONALE VOLKSWANDERTAGE.

EIFELER WANDERVEREIN.

HUNNINGEN-BÜLLINGEN.

Voor de 50^ste keer organiseren de Eifeler wanderverein hun wandeling in Hunningen. Een ruime vertrekhal en parkeerplaats zijn er altijd. Een fanfare verwelkomt de wandelaars, gelukkig hebben we vandaag een prachtige dag met veel zon. We wandelen in de Belgische Eifel, het dorpje met een 400 inwoners hebben veel meegemaakt, in de 19^de eeuw kwamen mislukte oogsten voor. De laatste hongersnood was in 1882/1883 waardoor het bevolkingsaantal snel afnam en meer dan een kwart van hen emigreerden naar Amerika en of naar naar her Ruhrgebied. Ook in 1944 werd het dorp ook zwaar getroffen door het Ardennenoffensief, bijna de helft van de huizen werd vernielt en vele inwoners kwamen om het leven. De huizen die er nu nog staan zijn typische Eifelhuizen. Maar vooral de natuur is indrukwekkend vergezichten over de Eifel zijn bijzonder. Er is in het dorp een natuur- en cultuurroute met infoborden die het verhaal vertellen hoe het landschap vormt geven werd door de inwoners. Wij komen een aantal van deze borden tegen op de wandeling. We wandelen door de prachtig natuur langs veldwegen/boswegen met bloemrijke bermen. Waar vele vlinders te zien zijn. Als we de bossen in wandelen zien we hoe speciaal deze streek is en hoe afwisselend de omgeving. Zovele vlinders ook speciale die alleen hier voor komen de keizermantel kom veel voor, maar ook witjes, klein vos, dagpauwoog en ook de kolibrievlinder. We wandelen nu naar de grens met Duitsland waar de rustplaats is in een gezellige tuin van een hotel. We wandelen verder naar Buchholz en Honsfeld de nabij gelegen dorpjes. We wandelen in de “ schmetterlingstäler van de gemeente Büllingen” nu zijn we in het Warchetal bij Buchholz. We wandelen door het dal en komen iets speciaal tegen. Waterbuffels in het gehucht Honsfeld. Ze liggen in de poel wat een zicht dit verwacht je niet in de Eifel. Deze plek is een van de mooiste weiden van de Eifel. Prachtig plek om te wandelen en tot rust te komen. Verder na deze toch wel bijzondere ontmoeting komen w edichter bij het dorp. We wandelen het dorp binnen en weer worden we verrast door de mooie huizen. Wat verder is de aankomst. Wat en prachtige wandeling in de Belgische Eifel.