MATENTOCHT.

DE SCHOVERIK

DIEPENBEEK.

Het 300 ha. grote natuurgebied “De Maten” is gelegen in de vallei van de Stiemerbeek, op de rand van het Kempisch plateau, en strekt zich uit over het sterk verstedelijkt gebied tussen Genk, Hasselt en Diepenbeek. De Maten is sinds 1975 een erkend natuurgebied en beschermd landschap. De beschermingsprocedure van het gebied startte reeds in 1956 en hiermee is het één van de oudste erkende natuurgebieden in Vlaanderen. De Maten is bovendien een vogel- en habitatrichtlijngebied. Het woord maten zou verwant zijn aan het Engelse woord meadows, wat weilanden betekent. Natuurpunt Diepenbeek beheert het gedeelte ten zuidwesten van het geasfalteerde fietspad en omvat de deelgebieden Augustijnenvijver, Maten-West en Diepenbekerbos. We wandelen verder langs de molen en dan een heel eind door de velden en langs de beek hier veel groen en de herfst komt er stil aan de paddenstoelen beginnen uit te komen. Maar het is nog zomer, verschillende vlinders vliegen nog rond, we wandelen langs een prachtige vijver en dan weer terug het domein Rooiersheide op. Hier ook een paar mooie vijvers en dan komen we terug in de zaal.

WANDELTOCHT AMBY.

WC AMBY

MAASTRICHT.

We vertrekken met onze wandeling in de wijk AMBY die aan de Maastrichtse buurgemeenten Meerssen en Valkenburg aan de Geul grenzen. Het agrarische gebied ten oosten van de bebouwde kom van Amby strekt zich bijna uit tot het dorp Berg. Amby ligt in het dal van de Maas, op een hoogte van ongeveer 53 meter. Naar het oosten toe verheft zich het Plateau van Margraten, waar zich het natuurgebied De Dellen bevindt. We vertrekken met onze wandeling en gaan dadelijk het park van kasteel “Huis Severen” is een 18e-eeuws landhuis. De geschiedenis van Huis Severen begint in de late middeleeuwen. Het huis was toen in bezit van de familie Van ’t Zievel. Van deze familie is de huidige naamgeving afkomstig: Severen is een verbastering van Zievel, wat zoveel betekent als 'drassige grond', de grond waar het oorspronkelijke kasteel op gebouwd was. Na de familie Van ’t Zievel kwam het huis achtereenvolgens in bezit van de families Van Streithagen, Rietraet, Pain et Vin, Van Slijpe en Stevens. Het huidige kasteel werd halverwege de 18e eeuw gebouwd door de Maastrichtse burgemeester Godaert van Slijpe. In de 19e eeuw verwierf de rijke Maastrichtse industrieel Petrus Stevens, in 1847 oprichter van de wapenfabriek Manufacture royale des armes à feu. Stevens liet een aantal veranderingen en toevoegingen aanbrengen en hij gaf tevens de opdracht het landschapspark aan te leggen. In 1912, nadat Stevens kinderloos was gestorven, vestigde de zustersorde Soeurs de la Miséricorde er een gesticht voor verlaten en verwaarloosde kinderen. In 1986 werd het complex aangekocht door de woningcorporatie Maasvallei, die de benedenverdieping in oude stijl liet restaureren en op de bovenverdiepingen appartementen inrichtte. In 1997 vestigde de verpleegkliniek De Zeven Bronnen zich op het terrein. Bij het huis ligt een wit gepleisterde voorburcht met gesloten hoeve uit de 17e eeuw. Het poortgebouw is uit 1647 en is in 1700 verhoogd en voorzien van een koepeldak met lantaarn. Het heeft een ingezwenkte gevel waarin een fronton is aangebracht. In het fronton is een wapensteen van de familie Pain et Vin zichtbaar. Aan de westzijde ligt een in landschapsstijl ingerichte tuin uit 1880. We wandelen verder door de open ruimte velden en weilanden tot we aan de “Dellen” komen, vormen samen met het Meerssenerbroek een afwisselend en vrij toegankelijk natuurgebied. Het natuurgebied van 92 hectare ligt aan de oevers van de Geul. Dit gebied van zo'n 70 ha bestaat voor het grootste deel uit een hooggelegen plateau met bossen op zure en voedselarme bodems. De Dellen zijn pas vrij laat bebost. Het hoogste gedeelte is momenteel nog steeds door defensie in gebruik als militair oefenterrein. Dit hoge gedeelte was begin van de 20e eeuw nog met heide begroeid, wat vrij bijzonder was in Zuid-Limburg. Tegenwoordig is het beplant met eiken, berken, beuken en esdoorns. De struiklaag bestaat vooral uit bramen, en de kruidlaag uit soorten als klaverzuring en salomonszegel. In de grubben, (kleinschalige droogdalen) in dit gebied groeien diverse bijzondere varensoorten en het zeldzame heksenkruid. Het zijn met name deze plekken waar de rijke zoogdierfauna kan worden aangetroffen. Naast algemene soorten als ree en vos leven hier bijzondere soorten als de das, de zeldzame steenmarter, de hazelmuis en de eikelmuis. Na een tijdje verlaten we de Dellen en wandelen terug naar Amby. Een prachtige wandeling.

44E MARCHE DES GAIS LURONS.

LES GAIS LURONS. MELEN.

MELEN.

In de 13e eeuw was Melen een leen van het Sint-Dionysiuskapittel te Luik. Als voogd fungeerde de Hertog van Brabant. In 1355 werd dit leen uitgeruild en kwam het aan de Bisschoppelijke tafel van het Prinsbisdom Luik. In de 17e en 18e eeuw werd de heerlijkheid meermaals uitgegeven aan een particulier. Op 8 augustus 1914 vielen tijdens de Duitse invasie door het 56e en 165e regiment van het Duitse Keizerrijk 108 burgerslachtoffers en werden 60 huizen vernietigd. Melen ligt in de provincie Luik, in het Land van Herve. Melen ligt op een hoogte tussen de 185 en 290 m. Ren zuidoosten van de kom ontspringt de Ruisseau de Melen, welke in noordelijke richting naar de Bollandbeek loopt. Verder is de omgeving landelijk, met vooral landbouw en veehouderij. We wandelen door het dorp en zien de Sint-Jobkerk de huidige kerk werd gebouwd in classicistische stijl, in 1760-1761. Het is een driebeukige kerk met vlakke koorafsluiting en voorgebouwde toren. Het bouwwerk is in baksteen met kalkstenen hoekbanden en omlijstingen. De benedengeleding van de toren is in natuursteenblokken. De toren wordt gedekt door een sierlijke spits. De toren bevat een ingangsportaal met daarboven een nis, waarin een Mariabeeld. We wandelen verder langs prachtige holle wegen. We moeten hier wel een paar pittige klimmen maken in dit golvend landschap. Eens boven hebben we een prachtig zicht op Melen. Een heel eind door het bos en dan weer dit prachtige landschap van Herve. Weer klimmen we door de weilanden en komen aan een prachtige oude boerderij. Dan komen we aan de rustpost en daarna weer op weg om het volgende prachtige gebouw tegen te komen. Een kasteel met kasteelhoeve. Het kasteel is vandaag een school maar is nog steeds een prachtige plek de kasteelhoeve is mooi opgeknapt. Weer wat verder langs een kleine beek en dan staat ervoor ons een prachtige molen, het ijzeren wiel is er nog steeds. Weer een stukje verder komen we in Blegny. We komen langs een verzamelaar van oude motoren. Een foto van een speciale motor leverd het op. Nog een heel eind dor weilanden tot aan een klein natuurreservaat een planken pad brengt ons door het natte gebied. Weer een stuk langs de beek en dan weer het pad op. We volgen een heel eind de beek die omzoomt is met oude wilgen. Dan komen e aan een oude boerderij, die omgevormd word tot brouwerij. We kijken even rond maar de eigenaar is alles behalve vriendelijk en op de vraag welk bier ze brouwen kregen we geen antwoord. Dan maar verder weer een stevig klim tot in het dorp. Nog even door het dorp en we zijn terug op ons vertrek. Een prachtige wandeling met veel natuur en erfgoed, een aangename wandeling.

15E MARCHE DE SEMAINE.

LES MARCHEURS DES ECHOS DE LA MEHAIGNE.

MOXHE.

Moxhe ligt in het zuiden van de gemeente Hannuit. Ten noorden van de dorpskom kruist de steenweg de oude Romeinse heerweg van Tongeren naar Bavay, de huidige N69. De Mehaigne vormt de zuidelijke grens van de deelgemeente. Ten westen van de dorpskom ligt nog het kleine landbouwgehucht Moxheron. Moxhe is een landbouwdorp in Droog-Haspengouw dat zich stilaan ontwikkelt tot een woondorp. Er is nog veel akkerbouw en veeteelt. Op het grondgebied van Moxhe werden Romeinse en Frankische vondsten gedaan. Moxhe behoorde tot het graafschap Namen terwijl Moxheron deel uitmaakte van het baljuwschap Hannuit in het hertogdom Brabant. Vanaf de 15de eeuw was Moxhe in het bezit van de Abdij van Flône. Een zonnige zomerdag om te wandelen in Moxhe. Langs weilanden met doornhagen die nu rode vruchten dragen hoe mooi. Maar ook prachtige oude boerderijen. Er zijn nog verscheidene grote boerderijen waaronder de Ferme Hobe uit de 17de eeuw met beschermingstoren. Maar ook een prachtig kasteel van Moxhe ten zuiden van de dorpskom. Te midden van een groot park, met vijvers en zeldzame plantensoorten, verrijst het château d’ Avin. Het kasteel werd gebouwd in Empirestijl op fundamenten van een ouder gebouw met delen uit de 16de en 17de eeuw. Tot aan de Franse Revolutie was het kasteel in handen van jezuïeten van Namen. Veel religieuze orden werden toen opgeheven en de jezuïeten werden uit het kasteel verdreven. Onder Jozef II van Oostenrijk kwam het kasteel te koop en het werd gekocht door markies de la Valette. Daarna kwam het via erfenis in handen van de Simonons en later de graaf de Looz-Croswarem wiens afstammelingen het kasteel nog steeds bezitten. Tussen 1999 en 2001 werd kasteel volledig gerestaureerd door graaf en gravin Gerald de Looz-Corswarem en kreeg het zijn huidig voorkomen. Wij wandelen door het park en het wapenschild op een van de torens vallen ons op staan daar de kleuren van het graafschap Loon. Toen wisten we nog niet dat hier een verre nazaat van onze graaf van Loon woont. We wandelen verder door weilanden en komen zo aan de controlepost. Wat een prachtige plek is dit. De molen van Moxhe is een voormalige watermolen van het onderslagtype aan de Mehaigne. Het metalen rad is nog aanwezig en de molen werd omgebouwd tot woning. Het heeft een prachtige tuin met oude bomen aan de Mehaigne. We genieten even van de prachtige plek en dan gaan we voor de lus langs weilanden en langs boerderijen, een geheel in wit gekalkt met een ronde toren. Weer een eindje verder tot we terug aan de molen komen voor de tweede rust. Een heel eind door veldwegen en langs weilanden dan komen we terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling.

20E MARCHE DES BLES.

LES CASTORS DE BERNEAU.

BOMBAYE.

Bombaye, Platdiets Bombelech, Waals Boûbåye en in het Vlaams Bolbeek. Is een deelgemeente van Dalhem. Bolbeek ligt in het westen van het Land van Herve op een hoogte van ruim 125 meter. Het landschap wordt gekenmerkt door weilanden en boomgaarden. Het dorp wordt in middeleeuwse bronnen aangeduid als Bubais (1108) en Bulsbeke (1147). Bolbeek was een heerlijkheid met lage jurisdictie. Het was oorspronkelijk een bezit van het Munsterstift te Aken, maar behoorde tot het land van Dalhem, één van de landen van Overmaas. De rechtsmacht was in zekere mate tweeherig tussen het Munsterstift en de hertog van Brabant. De hertog van Brabant had deze rechten verkregen via de oude graven van Dalhem. Op 26 december 1661 kwam Bolbeek wegens het Partagetraktaat (opdelingsverdrag) tussen de Republiek en Spanje aan de Staten-Generaal. In het traktaat was besloten, dat de Republiek van elk van de drie landen van Overmaas één ‘partage’ of deel zou krijgen. Hierdoor verkregen zij in het land van Dalhem het hoofdstadje Dalhem, de dorpen Bolbeek, Feneur, Trembleur, Olne, Oost en Cadier. Op 8 november 1785 sloten Oostenrijk en de Staten-Generaal het verdrag van Fontainebleau, waarbij Bolbeek door de Staten-Generaal aan Oostenrijk werd afgestaan in ruil voor delen van Oostenrijks Valkenburg. Bombaye bezit een paar prachtige oude boerderijen. Een herenboerderij aan Rue de l'Eglise 1, gesloten hoeve met poortgebouw, gebouwd in baksteen met omlijstingen van kalksteen, 17e en 18e eeuw. Geboortehuis van Xavier de Reul (1830-1895), die geoloog en schrijver was. Wat verder naar de kerk nog een paar prachtige boerderijen en dan komen we aan De Sint-Jan-de-Doperkerk. Reeds in de 12e eeuw was er sprake van een kerk in deze plaats. Het is een van de oudste kerken van het Graafschap Dalhem. De kerk heeft een toren, gebouwd in natuurstenen blokken (14e en 15e eeuw). Het gotisch koor, gebouwd in kalkstenen en zandstenen blokken, is 16e-eeuws. Het bakstenen schip op een natuurstenen plint is van 1753. Het gotisch portaaltje werd in 1571 aangebracht. In 1936 werd de kerk geklasseerd als monument. We wandelen de velden in die ons naar Warsage brengen. Langs het plein en de kerk en zo naar de controlepost. Weer een eind door de velden en we steken de taalgrens over en komen zo in Voeren. We wandelen verder door de voerstreek en keren dan weer naar Warsage waar we langs de brouwerij Warsage komen. Nog wat verder richting Bombaye komen we langs de ezelopvang door. Een prachtige vzw die verwaarloosde en verlaten ezels opvangen en hen een goede thuis bezorgen. Er zitten een hele groep ezel in de opvang. Gewoon prachtig. Nu nog even verder en we komen terug aan ons vertrek een prachtige wandeling.

<p

>

WATERBRONNENTOCHT.

AVIAT. ST TRUIDEN.

VELM. – ST. TRUIDEN.

Velm werd voor het eerst vermeld in 790 als Falmia. Vanaf 982 werd het Velme genoemd. Opmerkelijk is dat in het plaatselijke dorpsdialect nog steeds gesproken wordt over "Fallem", een duidelijke verbastering van de dorpsnaam in de 8ste eeuw. Oorspronkelijk was Velm een leen van de Abdij van Gorze bij de Franse stad Metz. In de 16e eeuw werd de heerlijkheid verkocht aan het prinsbisdom Luik. Everhard van der Marck schonk de rechten onmiddellijk daarna aan het Kapittel van Sint-Lambertus te Luik. Bij het ontstaan van de gemeenten in 1795 werd Velm een zelfstandige gemeente. Het was oorspronkelijk een landbouwdorp maar ontwikkelde zich in de 20e eeuw tot een woondorp. In 1977 werd de gemeente Velm opgeheven en werd het een deelgemeente van Sint-Truiden. Velm is gelegen in Droog-Haspengouw. Hier ontspringt de Molenbeek, welke in noordelijke richting stroomt, zich ten westen van Sint-Truiden voortzet, en uiteindelijk in de Melsterbeek uitmondt. Naar het zuiden toe loopt de hoogte op van 52 meter tot ruim 100 meter. De landbouwbedrijvigheid wordt vooral door de fruitteelt gekenmerkt. Een mechanische maalderij (1901) en een jeneverstokerij (vierde kwart 19e eeuw) zorgden voor enige industriële activiteit. De gebouwen daarvan bestaan nog steeds. In de deelgemeente zijn nog verscheidene gesloten hoeven uit de 18e en 19e eeuw gelegen. Het Kasteel Peten, een neoclassicistisch kasteel uit de 19e eeuw. Hier was, tot voor enkele jaren, een technische school in ondergebracht. Na een tiental jaar van leegstand is het Kasteel gerestaureerd in een woon- en leefproject 'Triamant Haspengouw'. Erna aan het Kapittel van Sint-Lambertus te Luik. De classicistische Sint-Martinuskerk uit 1783. In 1912 werd de kerk uitgebreid met een transept en een koor. Kasteel van Velm, werd in 1984 geklasseerd als beschermd monument. Tegenwoordig doet het dienst als vakantiecentrum voor taalkampen. Daar is de controlepost en we mogen door het park, erg mooi. Een fijne tocht door Velm.

45E MARCHE INTERNATIONALE DES HAUTES FAGNES.

CLUB DES MARCHEURS DES HAUTES-FAGNES.

SOURBRODT.

De Hoge Venen, het ware dak van België, de Hoge Venen omvatten het hele noordelijke deel van het grondgebied van de gemeente Waimes. Ze strekken zich uit over een plateau op een hoogte van meer dan 600 m en vormen een opmerkelijke locatie, gekenmerkt door met name de aanwezigheid van veengebieden en een specifieke flora, waarvan meer dan 4.500 ha beschermd zijn onder de status van natuurreservaten. Hier is het landschap verzekerd: op de grens van de Romaanse en Germaanse gebieden, op de top van België, is het een ongewone bestemming, vol met (goede) verrassingen. Het is vooral een wilde natuur, bewaard op grote schaal, met landschappen die verrukken en sites die verbazen. Het is ook een onbekend verhaal, veelbewogen, soms pijnlijk, waarvan de sporen in de bocht van de paden verschijnen: middeleeuws kasteel, oude grensmarkeringen, Pruisisch station, .... Het is een land van karakter. We wandelen al vlug het mooie landschap binnen de Hoge Vennen wat een pracht uitgestrekte gebieden, wandelen over de plankenpaden. Zo bijzonder.

We komen aan het Kruis van de Gevangenen (Russisch Kruis).

Het kruis van de Russische krijgsgevangenen herdenkt het verblijf op deze plek van door Duitsers gevangen gehouden Russen. De nazi's hadden immers op korte tijd honderdduizenden Russische krijgsgevangenen gemaakt. Vanuit een herverdeelkamp te Düren werden ze verder verspreid, waaronder naar Elsenborn en hier bij Sourbrodt. Het afgelegen kamp bestond van maart 1943 tot september 1944 en werd snel gebouwd door boswerkers. Toen de gevangenen aankwamen waren ze in dusdanig slechte gezondheid dat ze enkele weken met rust werden gelaten. Nadien werden ze ingezet om de duizenden Duitse dorpsjongens die onder de wapens waren geroepen te vervangen voor land- en bosbouw. Ze werden hier vooral ingezet voor houtkap en -zagerij. Er verbleven 52 Russische krijgsgevangenen in barakken, waarvan je ter plaatse de fundamentuitlijning nog kan zien. In de herfst van 1944 werd het kamp door de Duitsers opgeruimd omwille van de oprukkende geallieerde legers. De gevangenen werden naar Monschau afgevoerd. Tijdens het verblijf in Sourbrodt stierven twee Russische gevangenen, de ene door het eten van giftige paddenstoelen, de andere door het eten van bedorven wildvlees. Ze werden begraven op het kerkhof van Nidrum. In 1963 werd door 'les Amis de la Fagne' een eerste kruis geplaatst ter herinnering. Dat 'katholieke' kruis werd in 1992 vervangen door een Russisch-orthodox kruis. Het oude kruis werd gerestaureerd in 2004 (de letters werden opnieuw gegraveerd) en bevindt zich nu tegen het infobord. Het kleine Christusbeeld werd gevonden in de Amerikaanse oorlogsstellingen van het Woud van Averscheid en werd op het oude kruis geplaatst, orthodoxe kruisen hebben immers geen beelden.

Hier komt het Trail of Remembrance ook voorbij. Dit in het najaar van 2014 geopende grensoverschrijdende wandelweg ter herdenking van de 70e verjaardag van het offensief van Von Rundstedt (44 december) symboliseert de Belgisch-Duitse vriendschap . 94 km lang, doorkruist Waimes, Butgenbach, Bullange, evenals Hellenthal en Montjoie, op initiatief van dit project. Nog wat verder wandelen we terug naar Sourbrodt, nog even langs de stand van de Faire Milch en zo komen we terug op ons vertrek wat een prachtige wandeling.

Op de terugweg komen langs de brouwerij Belgium Peak Beer.

Met zijn brouwerij op het hoogste punt van België - dicht bij het signaal van Botrange en de Baraque Michel - biedt Belgium Peak Beer een gamma aan bieren met smaken uit de regio en gebrouwen met het water van de Hoge Venen in een unieke omgeving en een adembenemend decor. Wij nemen even een kijkje maar het is er zo druk en alles is bezet, wij kijken even rond hier komen we zeker nog eens terug.

40E MARCHE INTERNATIONALE.

CLUB DES MARCHEURS DE BELLEVAUX.

BELLEVAUX.

Bellevaux-Ligneuville (Waals: Belvå-Lignouveye) is een deelgemeente van de gemeente Malmedy. Tot aan de fusie in 1977 was dit een zelfstandige gemeente met Bellevaux en Ligneuville als belangrijkste dorpskernen. Ook de dorpen Pont, Reculemont en Lasninville behoren tot de deelgemeente. Onder Pruisisch bestuur droegen Bellevaux en Ligneuville de namen Schönenthal en Engelsdorf. Tegenwoordig draagt de deelgemeente de bijnaam "hoofdstad van de forel" (Capitale de la truite). Het is een van de mooiste plekken om te wandelen, weidse landschappen en kleine dorpen en gehuchten met mooie boerderijen en hier en daar ook nog vakwerkhuizen. Prachtig om te zien hoe de boerderijen beneden in het dal liggen met een gevel vol met bloemen. We wandelen verder en komen in Beaumont. Hier staan prachtige vakwerkhuizen. Ook het landschap is hier bijzonder mooi veel klimmen en dalen gewoon prachtig. Hier krijgen we prachtige vergezichten over het landschap. We wandelen verder en komen aan in Lodomez. Hier verschillende prachtige huizen met gedeeltelijke vakwerk en lokale stenen. We blijven wandelen in het prachtige landschap. Dan komen we aan onze tweede rust en hier ook prachtige oude gebouwen, na de rust weer verder en komen in Fourir. We blijven genieten van de prachtige vergezichten en de natuur op zijn best. Vele mooie gebouwen die zo passen in het landschap wat wil je nog meer. We wandelen nu terug naar Bellevaux we dalen af naar ons startplek. Een mooie wandeling waar je met volle teugen van kunt genieten en dat hebben wij ook gedaan. Na de wandeling zijn we nog even naar de brouwerij van Bellevaux gegaan. Deze familiale microbrouwerij op een voormalige boerderij nodigt je uit om de verschillende fases van het productieproces van ambachtelijke bieren van hoge gisting te ontdekken, zoals de Blonde, de Brune, de Blanche, of de Malmedy Triple. We kunnen al deze bieren ter plaatse proeven, in de gezellige herberg. Tijdens ons bezoek zien we de prachtige oude koperen vaten waarin de Bellevaux gebrouwen wordt. Een fijne dag gehad in de Oost kantons.

<br<

45E MARCHE DES BEAUTES LOCALES.

LES TRAFEUS. HOUSSE.

HOUSSE.

Housse maakte onderdeel uit van het graafschap Dalhem. In 1672 werden de heerlijke rechten door de Koning van Spanje verleend aan de kasteelheren van Housse. In 1613 werd melding gemaakt van een kapel die gewijd was aan Sint-Jan-de-Doper. Het patronaatsrecht en het tiendrecht van de kapel was in bezit van de Abdij van Val-Dieu en de kapel van Housse was afhankelijk van de parochie van Sint-Remigiusparochie te Saint-Remy. Housse in het “Land van Herve” in het Land van Herve lijkt de natuur een schilderij dat door natuurlijk heggen wordt omlijst. Dit typische coulisselandschap is voor ons land enig in zijn soort. De harmonie tussen de oorspronkelijke natuur, het gebruik ervan door de landbouwers en het inplanten van dorpen en boerderijen lijkt er vanzelfsprekend. Dit is het Land van Herve. Het typische kenmerk van het Land van Herve is het coulisselandschap, dat bestaat uit onregelmatige percelen die omgeven zijn door heggen en struiken. Ze kwijten zich al eeuwenlang van een functie die elders werd overgenomen door prikkeldraad: nl het vee in de weide houden. We verlaten Housse en in verte zien we nog één van de typische getuigen uit de streek de steenkoolmijnen. De mijn van Blegny één van de laatste volledige mijnen die bezocht kan worden. We wandelen door het prachtige landschap. Door het golvend landschap zo mooi. Wat verder komen we in Saint Remy. Saint-Remy ligt tussen het dal van de Julienne en dat van de Bolland, op een hoogte van ongeveer 150 meter, in het Land van Herve. Tussen Housse en de Bolland ligt nog de loop van Le Bacsai, een zijriviertje van de Bolland. Wat verder komen aan de wandeling “Promonade Nicolas Donnay” een schrijver uit de streek die over zijn streek schreef. Wat verder met onze tocht en zo komen we terug op ons vertrek. Een mooie wandeling.

MARCHE DE LA MOISSON.

LE JOYEUX MARCHEUR DE FLAWINNE

SUARLEE.

Suarlee is een gemeente van Namen. Een kleine gemeente met een afwisselend landschap bos en weilanden en ook akkerbouw. Verschillende mooi gebouwen in een landelijk geheel. We wandelen het dorp uit en wandelen het volgende dorp binnen. Floriffoux deelgemeente van Floreffe. We zien in de verte de oude steenkoolmijn BOIS PLANTY. Reeds in 1444 werd steenkool gewonnen langs de boorden van de Samber. In het begin van de negentiende eeuw kwam de industrialisatie op gang en had de koolmijn een diepte van 120 meter. De SA Charbonnage de Floreffe ontgon een gebied van zo'n 500 ha. Er was een spoorverbinding met het station van Floriffoux. De mijn sloot in 1924. De betonnen schachtbok staat vandaag nog steeds overeind. De burelen zijn gerestaureerd. De machine- en douchezaal zijn ook bewaard gebleven. Het geheel is nu een dierenasiel. Fijn dat zulke industriële gebouwen bewaard blijven en een nieuwe invulling hebben. We wandelen verder en we komen langs een prachtig kasteel. Niet te groot maar wel mooi behouden. We wandelen verder door de weilanden en dan een eind langs de rivier en dan weer langs een kasteel met twee torens en een prachtig park ervoor met een grote vijver. Verder met onze wandeling en komen zo in Flawinne. Hier oude gebouwen en boerderijen nog wat verder komen we terug aan ons vertrek waar een immense boerderij straat. Een mooie wandeling in Suarlee.

MARCHE DE LA CUVEE DE LA JONQUILLE.

MARCHEURS DE L’OURTHE ET LAVAL.

SAINTE-ODE. Houmont.

“In het hart van de valleien van de Ourthe en de Laval, biedt de gemeente Sainte-Ode u kristalheldere rivieren, talrijke wandelpaden en een ongeschonden natuur.” Zo promoot Sainte-Ode zich en dit is eigenlijk niet overdreven.  Genesteld in het Ardense massief en temidden van groene velden, verzekert Sainte-Ode, samen met haar 24 dorpen en gehuchten, ons een aantrekkelijk en schilderachtige wandelingen. De naam van de wandeling MARCHE DE LA CUVEE DE LA JONQUILLE.   De Cuvée de la Jonquille is een amberkleurig bier, van hier. De plaats van vertrek heeft ook een bijzondere betekenis. Place 194the Glider Infantary Regiment 

John J. Schumacher was 18 jaar in 1945 en was lid van het 194th Glider Infantry Regiment, bataljon van het 17th Airborne Division. Op 4 januari kende hij zijn vuurdoop in het dorp Houmont waar een verbitterde strijd plaatsvond gedurende meer dan een week. Na deze strijd bevrijdden de Amerikanen de dorpen Houmont, Rechirval, Hubermont, Millomont, Rechimont, Laval en Renuamont. Als teken van dankbaarheid voor zijn inzet om de waarden van de vrijheid en de verdraagzaamheid te verdedigen heeft de gemeente Sainte-Ode de naam van de 194th Glider Infantry Regiment gegeven aan de "place de Houmont” waar deze eenheid verbleef gedurende januari 1945. Om John Schumacher te bedanken voor zijn inzet en ter herinnering van al zijn wapenbroeders kreeg hij in maart 2012 de titel van eerste ereburger van Sainte-Ode.

We wandelen door het prachtige landschap van Sainte-Ode. Wat prachtige vergezichten en zo mooi om te wandelen velden en weilanden met bruin-rosse koeien. De boerderijen en huizen liggen verspreid in het landschap. Dat het hier goed is om te verblijven zien we aan de boerenzwaluwen die hier met 10 talen rondvliegen en op de elektriciteitsdraden zitten wat mooi toch om te bekijken, we nemen de tijd om wat foto’s te maken en de zwaluwen te bekijken. We wandelen verder en komen in de dorpjes Rechimont en Hubermont. Enkele huizen en een kerk verder zitten we in Rechrival. Hier is de route meer golvend en we krijgen een paar heuvels aangeboden die we beklimmen en waar je getrakteerd  word op prachtige vergezichten over het landschap. Weer verder genieten van al het moois dat ons geboden word en we wandelen Houmont binnen met enkele heel mooie huizen en boerderijen. We komen terug aan ons vertrek waar deze wel heel mooie wandeling eindigt.

44^E MARCHE DE LA GODASSE.

LA GODASSE OUPEYE.

OUPEYE

Vandaag een wandeling in Oupeye, we parkeren aan het kasteel van Oupeye enkele honderd meters van de start. We kunnen hier het kasteel van Oupeye goed zien.

 De eerste schriftelijke vermelding van een feodale heer van Oupeye dateert van 1176, toen er sprake was van een Gérard d'Oupeye. In de 13e eeuw was er sprake van een Lambert d'Oupeye, een Luikse ridder die bekend was vanwege zijn dapperheid. De donjon is van zeer oude datum. Het vierkante bouwwerk is gebouwd uit natuurstenen blokken, delen zijn later in baksteen gerestaureerd. De bovenste verdiepingen werden afgebroken toen de toren dreigde in te storten. In de 17e eeuw werd het eigenlijke kasteel - afgezien van de donjon - geheel herbouwd door Jan Curtius. In 1780 werd het kasteel opnieuw herbouwd, nu in classicistische bouwstijl. Het kasteel kwam, na bezit van de familie Curtius te zijn geweest, in handen van de familie de Grady de Horion, welke het in 1970 aan de gemeente Oupeye verkocht. Tegenwoordig is het in gebruik als cultureel centrum.

We gaan van hieruit naar de inschrijving waar onze eigenlijke wandeling begint. We wandelen nu een eindje door de velden om zo aan de Maas te komen welke we een heel eind volgen. Als we  de brug oversteken zijn we in Hermalle Sous Argenteau, ligt op een langgerekt schiereiland tussen Maas en Albertkanaal. Vooral ten zuiden van de kom bevindt zich metaalindustrie. Le Hemlot, ten zuiden van de kom, is een natuurgebied. Een ander natuurgebied is La gravière Brock welke we nu inwandelen. Het betreft een voormalige grindgroeve nabij de Maas, welke vanaf 2012 werd herschapen in een natuurgebied. Er zijn grote waterpartijen die van belang zijn voor de overwintering van watervogels. We wandelen verder het dorp binnen en langs de oude arm van de Maas een paradijs voor watervogels wel mooi om ze te kunnen bekijken we nemen ruim de tijd en dan weer verder tot de volgende controlepost, dan wandelen we weer verder nu gaan we richting Oupeye en dit door de velden en langs de akkers het golvend landschap en de vergezichten zijn heel mooi. Dan komen we terug aan het Kasteel van Oupeye. Waar onze wandeling eindigt. Een prachtige en aangename wandeling met onze wandelvrienden van Oupeye.

L’AOUTIENNE.

LES MARCHEURS DE L’AMITIE LANDENNE.

LANDENNE-SUR-MEUSE. 

Landenne een deelgemeente van Andenne. Op de Ferrariskaart uit de jaren 1770 is de plaats aangeduid als het dorp Landenne. Het lag in het graafschap Namen, dicht bij de grens met het prinsbisdom Luik. Op het eind van het Ancien Régime werd Landenne een gemeente in het arrondissement Hoei in het Ourthedepartement, wat na de Franse periode de Nederlandse provincie Luik werd. In 1977 werd Landenne een deelgemeente van de fusiegemeente Andenne en werd zo overgeheveld naar de provincie Namen en het arrondissement Namen. In het noorden van Landenne werd wat grondgebied uitgewisseld met Héron, zodat de gemeentegrens daar voortaan samenviel met het tracé van de autosnelweg. We wandelen het dorp uit en zien de grote prachtige beschermde kasteelboerderij genaamd "ferme Libois". Het mooi stenen geheel is gesierd met twee torentjes die voornamelijk uit de zestiende en de zeventiende eeuw dateren. Dit was vanaf de 14de eeuw de zetel van een Naamse heerlijkheid. Oorspronkelijk grensde de hoeve aan een kasteel. Maar nadat dit jarenlang onbewoond bleef, werd het in 1946 afgebroken. Er rest enkel nog een deel stenen muur links van de hoeve, aan de voet van de vijver. We wandelen door het dorpje en door de velden en weilanden. We blijven door dit prachtige landschap wandelen met mooie vergezichten over het golvend landschap tot we in het volgende dorp komen waar controle is. Dan weer verder, dan komen we aan “Ferme du Chant d’Oiseaux” Gelegen aan de rand van het bos en van het natuurpark van Sclaigneaux, is de kasteel-boerderij "Chant d'Oiseau" een vee- en akkerbouwboerderij (runderen, kleine dieren, pony's) in de buurt van een natuurreservaat, aan de rand van een bos en twee vijvers. Hier is de rust en controlepost. Wat is het hier mooi, golvende landschap. Nog even verder en we komen zo terug aan ons vertrek.

MARCHE ADEPS.

PETIT DE PIERRES ET D’EAU.

FALLAIS.

Vandaag een wandeling met ADEPS in Fallais. Vertrek aan de spoorweg en we steken de ‘Le Mehaigne” over. Prachtige natuur hebben we nu hier gehad. Kan ook niet anders we zijn in het “Parc Naturel Burdinale-Mehaigne”

Het Natuurpark Burdinale en Mehaigne ligt in Haspengouw, in de driehoek gevormd door de steden Huy, Andenne en Hannut. De non-profitorganisatie "Studies en promotie van het regionale natuurpark van de vallei van de Burdinale" werd in 1981 opgericht en het natuurpark wordt in 1991 definitief erkend. Het omvat 22 dorpen entiteiten Braives, Burdinne, Héron en Wanze, ongeveer 15.000 inwoners leven in het natuurpark. De rivieren waar het zijn naam aan ontleent, Burdinale en Mehaigne groeven twee zeer gevarieerde valleien vanuit geografisch oogpunt, met interessante landschappen en mooie en goed bewaarde dorpen. Ze hebben het geluk dat  het ontmoetingspunt zijn tussen het plateau van Hesbaye en de oevers van de Maas. Deze functie geeft  de bosecosystemen van wetlands en graslanden onderkant van valleien aan de ene kant, en agrarische uitgestrekte van de andere Haspengouw. Als wandelaar  genieten we van gevarieerde wandelingen in het midden van de bijzondere flora en fauna met vele Natura 2000-gebieden, het Europese netwerk van opmerkelijke biodiversiteit.

We gaan verder met onze tocht en komen aan de “Charmille”van het kasteel  Pitet Castle bestaande uit gebouwen uit de zeventiende en achttiende eeuw en een boerderijplein in Maaslandse Renaissance gerenoveerd in de negentiende eeuw in het prachtige park. Wij kunnen alleen maar door de Charmille wandelen en van de rest zien we niks. Weer verder met onze tocht en komen aan de kasteelhoeve en de tuinen van de planten.

JARDIN DES PLANTES DE PITET: De beheerscommissie van het ‘Natuurpark van de valleien van de Burdinale en de Mehaigne’ liet deze tuin aanleggen binnen de muren van de vroegere moestuin uit 1860 van het kasteel van Pitet. In de Plantentuin gedijen meer dan 300 inheemse plantensoorten waaronder geneeskrachtige planten, wilde en eetbare planten, kruiden en verfplanten. Een deel is gerangschikt volgens plantkundige familie, een ander deel volgens eigenschap (giftige planten, planten die tussen het graan groeien, eetbare planten, geurende planten en planten die haalinsecten aantrekken). Weer verder komen we aan het Kasteel van Fallais.  

Het Kasteel van Fallais is een kasteel uit de 13e eeuw in Fallais in de provincie Luik. In de dertiende eeuw behoorde het toe aan de familie Beaufort. In 1275-1278 geraken de Heren van Fallais betrokken bij de zogenaamde koeienoorlog uitgevochten tussen het Graafschap Namen en het Prinsbisdom Luik. In oktober 1468 verbleef Karel de Stoute, hertog van Bourgondië, eigenaar van Fallais, met Lodewijk XI van Frankrijk, koning van Frankrijk, in het kasteel tijdens de vernietiging van Luik  Het kasteel werd door Auguste Van Assche in 1881-1882 gerenoveerd.

Tegenover het kasteel de grote kasteelhoeve. We gaan weer verder met onze tocht. Nog even en we komen aan de halte plaats Fallais. Wij zitten nu op de oude spoorlijn Landen-Statte-Ciney deze werd in 1875 ingehuldigd en tot 1964 in bedrijf. Village du Saule.

In het hart van het natuurpark Burdinale-Mehaigne, is het Village du Saule een charmant en opmerkelijk historisch en natuurlijk ensemble om te ontdekken ... Het bevat vele opvallende gebouwen, waaronder een oud 17e-eeuws hof van justitie en een oude molen, beide volledig gerestaureerd.  Aan deze gebouwen, aan de rand van Mehaigne, is een speelse en leerzame wilgenbaan aangelegd. Deze verrassende ruimte bevat een avonturenrondleiding, een labyrint, een watertuin, een levende wilgentunnel, een salicetum, een osierie, een visvijver en een veelvoud aan elementen zodat u de wilg in alle staten kunt ontdekken! Niet ver daarvandaan ligt het natuurreservaat Hosdent-moeras van 8 hectare. Deze betoverende omgeving zorgt voor prachtige wandelingen zoals La Rainette des Marais, maar biedt ook de mogelijkheid om de ontdekking van de regio voort te zetten via de Traversine (RAVeL-lijn 127).

We wandelen verder en komen aan de hoeve “Chardon”. Deze vierkantshoeve uit de XVIIe eeuw was oorspronkelijk eigendom van de famlie A Gilkinet en C.Marshall  het wapenschild boven de deur is van Gilkinet en draag de datum 1692. Op de sluitsteen van de poort staat 1780 als datum. De “Chardon” de Distel is het embleem van de familie. We komen zo terug in het dorp nog langs de oude watermolen en dan zijn we terug op onze startplaats. De wandeling van ADEPS is zeker een van de mooiste die we al gedaan hebben. Een pracht van een wandeling met veel natuur en erfgoed zoals wij het graag hebben.

MARCHE ADEPS.

PETIT DE PIERRES ET D’EAU.

FALLAIS.

Vandaag een wandeling met ADEPS in Fallais. Vertrek aan de spoorweg en we steken de ‘Le Mehaigne” over. Prachtige natuur hebben we nu hier gehad. Kan ook niet anders we zijn in het “Parc Naturel Burdinale-Mehaigne” Het Natuurpark Burdinale en Mehaigne ligt in Haspengouw, in de driehoek gevormd door de steden Huy, Andenne en Hannut. De non-profitorganisatie "Studies en promotie van het regionale natuurpark van de vallei van de Burdinale" werd in 1981 opgericht en het natuurpark wordt in 1991 definitief erkend. Het omvat 22 dorpen entiteiten Braives, Burdinne, Héron en Wanze, ongeveer 15.000 inwoners leven in het natuurpark. De rivieren waar het zijn naam aan ontleent, Burdinale en Mehaigne groeven twee zeer gevarieerde valleien vanuit geografisch oogpunt, met interessante landschappen en mooie en goed bewaarde dorpen. Ze hebben het geluk dat het ontmoetingspunt zijn tussen het plateau van Hesbaye en de oevers van de Maas. Deze functie geeft de bosecosystemen van wetlands en graslanden onderkant van valleien aan de ene kant, en agrarische uitgestrekte van de andere Haspengouw. Als wandelaar genieten we van gevarieerde wandelingen in het midden van de bijzondere flora en fauna met vele Natura 2000-gebieden, het Europese netwerk van opmerkelijke biodiversiteit. We gaan verder met onze tocht en komen aan de “Charmille”van het kasteel Pitet Castle bestaande uit gebouwen uit de zeventiende en achttiende eeuw en een boerderijplein in Maaslandse Renaissance gerenoveerd in de negentiende eeuw in het prachtige park. Wij kunnen alleen maar door de Charmille wandelen en van de rest zien we niks. Weer verder met onze tocht en komen aan de kasteelhoeve en de tuinen van de planten. JARDIN DES PLANTES DE PITET: De beheerscommissie van het ‘Natuurpark van de valleien van de Burdinale en de Mehaigne’ liet deze tuin aanleggen binnen de muren van de vroegere moestuin uit 1860 van het kasteel van Pitet. In de Plantentuin gedijen meer dan 300 inheemse plantensoorten waaronder geneeskrachtige planten, wilde en eetbare planten, kruiden en verfplanten. Een deel is gerangschikt volgens plantkundige familie, een ander deel volgens eigenschap (giftige planten, planten die tussen het graan groeien, eetbare planten, geurende planten en planten die haalinsecten aantrekken).

MARCHE INTERNATIONALE.

MARCHEURS DE LA BASSE-MEUSE.

VISE.

Visé; Wezet ligt aan weerszijden van de Maas, tussen Luik en Maastricht. De gemeente grenst voor een deel aan de Nederlandse gemeente Eijsden-Margraten, met de Maas als grensrivier ertussen. Daarnaast grenst deze Waalse gemeente ook bij Ternaaien aan Maastricht. Wezet ligt in het dal van de Maas op een hoogte van ongeveer 75 meter. De Berwinne stroomt ten oosten van Wezet in noordelijke richting en buigt dan om naar het westen, om ten noorden van Wezet in de Maas uit te komen. De voorstadswijk Devant-le-Pont ligt op de westoever van de Maas, tussen Maas en Albertkanaal. We wandelen nu uit vise en wandelen langs het kanaal. We wandelen verder door het landschap en al vlug komen we aan de Maas welke we een heel tijdje volgen. Boten varen op en neer en het is aangenaam om hier te wandelen. Dan klimmen we de oever op en komen zo op het plateau waar we een mooi zicht hebben op de Maas. Hier is landbouw wat we zien, tarwe velden waar al verschillende afgedaan zijn en ook zijn hier velden met welriekende bloemen een zee van blauwe fijn ruikende bloemen. Ook nog verschillende hoogstamboomgaarden waar koeien in grazen. Wat is het toch fijn om hier te wandelen. Zo komen we in het volgende dorp met een bijzonder kerk deze staat waar vroeger de burg stond de muren rond de kerk staan er nog altijd van uit de tijd van de burg. Een beschermd monument. Hier ook onze rust en controlepost en dan weer verder met onze wandeling en we komen zo terug in Visé. We gaan naar de parking aan de Maas en dan terug naar de startplaats waar deze toch mooie wandeling eindigt.

42E MARCHE DES CHARMILLES.

CLUB MARCHE DES CHARMILLES.

XHOFFRAIX.

Xhoffraix is een gehucht in Bévercé, een deelgemeente van de Luikse gemeente Malmedy. Als je hier komt wandelen moet je genieten van de prachtige natuur, de verscheidenheid van fauna en flora. De verscheidenheid van landschappen op een afstand van 12 kilometer is niet te geloven, weilanden en bossen; riviertjes die door de bossen en weilanden vloeien. Zo mooi is het hier in Xhoffraix. We wandelen dan ook zoals de Waalse vrienden zeggen “ à l'aise” vind dit de juiste bewoording voor een wandeling in Xhoffraix, genieten en op zijn gemak. We wandelen een eind door het bos en komen zo aan de “Carriers de la Warche” De groeve is gelegen aan de rand van het Natuurpark Hoge Venen Eifel in de vallei van de Warche. De ontginning gebeurt in harmonie met de natuur en milieubewust. Deze groeve doet mee aan het project « Life in Quarries ». Dit project promoot de methoden die de ontwikkeling van de biodiversiteit van fauna en flora in actieve ontginningsterreinen mogelijk maken. In België trekken verschillende zeldzame diersoorten voordeel van de specifieke habitats die onstaan als gevolg van de ontginningsactiviteiten. Dit geldt voor, onder andere, de oeverzwaluw, de hagedis en de vroedmeesterpad. Het is een hele ingreep op het landschap maar er gebeurt toch ook iets positief voor de natuur. Wij wandelen door de carrières en we komen aan “Au Moulin” een oude watermolen die nu camping is. Wat verder terug door het prachtige bos we volgen een heel eind de beek en moeten verschillende keren over houten brugjes wat toch mooi. Op smalle paadjes klimmen we verder, langs hoge rotsen en over houten paadjes. Een beleving van de natuur is het hier wel. Vlinders en hagedissen komen we tegen en vele mooi bloemen. We stekken de grote weg over en wandelen het “Reserve Naturelle des Haute Fagnes” in. Hier toch weer een heel ander landschap meer vlak met uitgestrekte zichten over de hoge vennen. We wandelen hier een hele tijd over plankenpaden en dan komen we terug in Xhoffraix. Hier de prachtige hagen voor de huizen” Charmilles” genoemd een bescherming tegen de hevige koude in de winter. Hier eindigt een prachtige wandeling.

22E MARCHE DES TROIS SOURCES.

LES AMIS DU HENRY FONTAINE.

GRAND – HALLET.

Vanaf de 9de eeuw maakte het dorp deel uit van het Graafschap Avernas. Na de opheffing ervan ging Grand-Hallet deel uitmaken van het baljuwschap Hannuit in het Hertogdom Brabant. Het dorp was deels in het bezit van het Kapittel van Sint-Lambertus te Luik en deels van de Abdij Maagdendaal van Oplinter. We vertrekken aan het kasteel/hoeve in Grand Hallet, dit kasteel bezit nogaltijd een werkende hoeve. Een indrukwekkend gebouw met zeer grote stallingen. We wandelen hier zeker nog in een landbouw gebied dat zien we op de wandeling wel veel velden en akkers en ook weilanden. Wat verder komen we opnieuw aan een prachtige kasteelhoeve ook hier nog altijd in bedrijf. Rond de hoeve weilanden en akkers en de koeien grazen voor de hoeve wat mooi toch. Weer verder komen in Petit Hallet. Ook hier velden en akkers, weilanden met nog een paar mooie holle wegen. En oude boerderijen die de tand des tijd doorstaan hebben. We wandelen door kleine wegjes en zo komen we terug in Grand Hallet. Wat is het landschap toch mooi. Vergezichten over velden en akkers en in de verte een kerktoren zo mooi. Dan komen we terug in Grand Hallet. In de dorpskom staan nog verscheidene gerestaureerde oude huizen die gebouwd werden in tufsteen die in de plaatselijke groeve gedolven werd.

“Tufsteen is een relatief zachte steensoort die gemakkelijk te bewerken is. Andere benamingen voor tufsteen zijn duifsteen en dufsteen. Gemalen tufsteen noemt men tras. Tras wordt toegevoegd aan metselspecie om te zorgen voor een vaster en waterdicht metselwerk.”

Hier is de turfsteen geelkleurig en het zijn opvallende gebouwen. Gelukkig zijn er verschillende bewaard waardoor wij deze prachtige steen ook kunnen bewonderen en zo ook de vindingrijkheid van de inwoners bewaard is gebleven en hoe de lokale steen diende als bouwmateriaal. Wat verder en wij zijn op het einde van deze toch wel prachtige wandeling.

TRAUMPHADE: RIJN.

KÖNIGLICHTE AUSSICHTEN.

WOLFSDELLE.

RHENS.

Foto deel 2.

TRAUMPHADE: RIJN.

KÖNIGLICHTE AUSSICHTEN.

WOLFSDELLE.

RHENS.

Traumpfade van de Rijn, Moezel en Eifel

In het gebied van de Rijn, Moezel en Eifel valt veel te ontdekken

Het gebied van de Rijn-Moezel-Eifel verleidt tot wandelen. Een netwerk van Traumpfade doorkruist de regio en nodigt u uit om het fraaie landschap met zijn prachtige natuurmonumenten en culturele bezienswaardigheden te verkennen. 26 wandelroutes voeren door dichte bossen en woeste vulkaanlandschappen, over hoogvlakten en steil hellende wijngaarden en langs middeleeuwse kastelen en burchten, met spectaculaire uitzichten over het Rijn- en Moezeldal.

Het Traumpfad Wolfsdelle (Wolvenlaagte) langs de Rijn is degene die we vandaag bewandelen wij zijn benieuwd wat er ons te wachten staat. Dit Traumpfad heeft de vorm van een rondgang. De route gaat van start bij het oude raadhuis van Rhens en leidt door de wildpoort in de middeleeuwse stadsmuur via een opgaand pad naar de hoogvlakte van de Rijn. Het loont de moeite om hier een korte omweg te maken naar de Koningstroon, een monument van basalt waar de middeleeuwse koningen eertijds hun eed van trouw zwoeren. Vanaf de Marksburcht kunt u genieten van een prachtig panorama op de Rijn. Het uitzicht strekt zich tot het fort Ehrenbreitstein. Het zal u grote moeite kosten om u van dit panorama los te rukken en uw weg te vervolgen. Via een kronkelend veldpad met nauwe bochten vervolgt de weg zich opwaarts naar de uitkijkpost ‘Lützelforst’. Voorbij het joodse kerkhof is het ontspannen lopen. Via een open landschap met boomgaarden komt u aan bij het kapelletje van St. Antonius. Van hieruit klimt de weg door een gemengd bos langs de Rijn omhoog naar een volgende heuvel. Van daaruit voert een kronkelend pad naar beneden in het Obere Mühlental. Na een korte, steile klim bereikt u de Rheinhöhe Kriesenkopf. Deze inspanning wordt beloond met een spectaculair uitzicht op het laaggebergte Hunsrück en middelgebergte Taunus. De route vervolgt zich door het bos omlaag naar een holle weg, die de ‘Wolvenlaagte’ wordt genoemd. Deze wordt omringd door knoestige oude bomen. Vervolgens daalt u af naar het Mühlental. De Nikolauskapel aan de rand van het pad herbergt herinneringen aan een oud vissersdorp. Via een smal pad langs de beek Mühlenbach voert de route terug naar het beginpunt. Een prachtige dagtrip voor iedereen die van een wandelvakantie aan de Rijn wil genieten.

Hoogtepunten van de Wolfsdelle

Prachtige uitzichten op het werelderfgoed Boven Midden-Rijndal

Idyllisch vakwerkdorp Rhens met de historische Koningstroon

Weidevelden van het Oberes Mühlbachtal

Rheinhöhe Kriesenkopf

Panorama op de Rijn, de Marksburcht.

Stad Rhens.

Een stadje met prachtige vakwerkhuizen en een nog deel van de stadsmuren. Gezellig pleintje aan het stadshuis met een mooie fontein. een mooie Rijnallee waar je kunt op wandelen en verschillende torens van de stadsomwalling. Aan de andere zijde van de Rijn kastelen. We wandelen even rond in de stad om daarna iets te gaan eten. Een prachtige dag in Rhens.

<br<