LENTETOCHT.

IRIS. KORTESSEM.

VLIERMAALROOT.

Vliermaalroot ligt in Vochtig-Haspengouw in de vallei van de Mombeek. Ten noordoosten van Vliermaalroot, nabij Kasteel Jongenbos, ligt het Jongenbos, tegenwoordig nog 104 ha groot. Het huidige bos werd meer dan een eeuw geleden door baron Van der Meer aangeplant en diende als park- en jachtgebied voor het kasteel. Sedert de Tweede Wereldoorlog werd 30 ha bos tot landbouwgrond omgevormd. We komen vlug aan het Jongenbos en kasteel. De geschiedenis van het domein is terug te voeren tot 1380. Eind 18e eeuw, werd nabij de plaats van het huidige kasteel een boerderij ingetekend. Deze lag in het westen van een uitgestrekt bosgebied, Spissen Bosch genaamd. Later kwam onder meer ook de naam Jongen Bosch Veld in zwang. Het kasteel, veeleer een groot herenhuis, gebouwd rond 1848. Het bijbehorende landgoed was toen 150 ha groot, en dit werd geleidelijk uitgebreid tot 218 ha in 1938. Het grotendeels witte, streng symmetrische gebouw heeft een balkon en een uurwerk. Hierin zijn de letters VDM (Van der Meer) verwerkt. Nabij het gebouw bevindt zich een koetshuis annex knechtenkwartier, de remise, die iets later dan het kasteel, door dezelfde architect moet zijn ontworpen. Uit 1872 stamt een wagenschuur. De kasteelhoeve, aan Jongenbos 4, werd in 1872 en 1878 vernieuwd en ook later nog verbouwd. Deze hoeve geraakte in verval. Wij wandelen verder een eind door het bos en zo komen we aan het tweede kasteel. Kasteel Ridderborn, In 1361 werd het goed voor het eerst genoemd als Loons leen onder de naam Rendelborn, naar de toenmalige eigenaar. In 1846 sprak men van Château Rindel-Borne, wat rond 1900 verbasterd werd tot Ridderborn. Het huidige gebouw stamt uit begin 19e eeuw en heeft neoclassicistische en empirestijl-elementen. Het oudste deel ervan wordt gevormd door een overwelfde kelder. De weg liep vroeger vóór het kasteel langs, en tegenwoordig langs de achterzijde van het kasteel. Aan de voorzijde van het gebouw bevindt zich een Engelse tuin met een vijver en een bos. Hier vindt men ook een tweetal eiken, elk meer dan 250 jaar oud. De wandeling eindig met nog een eindje door het dorp en weilanden.

37E MARCHE INTERNATIONALE.

LES SPIROUX.

TROIS-PONTS.

Wat een prachtige streek om te wandelen waanneer we aan het vertrek aankomen worden we al verrast door de overtrekken kraanvogels, wat een sierlijke vogels en wat een geluid je hoor hen van ver aankomen en overvliegen, gewoon prachtig.

De KRAANVOGEL is 95 tot 120 cm lang. De kraanvogel heeft een spanwijdte van 2 tot 2,3 meter waardoor de vlucht majestueus van aanblik is. Het verenkleed is overwegend licht blauwgrijs met op de rug roestkleurige vlekken. De achterkant van de kop is wit terwijl de keel zwart is. Ook boven op de kop bevindt zich een zwart gedeelte met een donkerrode kruin.

We wandelen door het golvend landschap wat mooie zichten en de kraanvogels blijven groep na groep overvliegen. we wandelen verder, genieten van het landschap met hier en daar nog stukken met sneeuw. We komen in Herni-Moulin aan. Hier klimmen we een heel eind en we komen langs de molen van Herni-Moulin. Nu klimmen we prachtige zichten en water dat langs de hellingen afloopt en bevroren. We komen zo aan een afdamming van Bevers een infobord verteld hun verhaal en we zien hun burcht boven het ijs uit steken. Verder met onze wandeling en komen zo aan de controlepost. Hier weer vele wandelvrienden en wat is het fijn om hen even te spreken en samen te zijn. Dan gaan we weer op stap en komen in Mont-de-Fosse. Verder langs de mooie natuur de streekeigen huizen en boerderijen. Zo wandelen we nog even langs weilanden en langs bevroren beken en zo komen we terug op ons vertrek. Een mooie wandeling met veel afwisseling, verschillende dorpen en met het overvliegen van de kraanvogels maakt het allemaal nog zoveel mooier.

1E MARCHE ENTRE MEHAIGNE ET MEUSE.

LES LONGS PIEDS ANTHEITOIS.

WANZE – HUY.

Vandaag wandelen we wel in een bijzonder landschap. LAND BURDINALE MEHAIGNE. Sinds 1991 heeft het Natuurpark Burdinale Mehaigne 22 dorpen in vier gemeenten: Braives, Burdinne, Héron en Wanze. Wij wandelen in Wanze, maakt deel uit van het natuurpark van de valleien van Burdinale en Mehaigne. De rivieren waar het zijn naam aan ontleent, Burdinale en Mehaigne groeven twee zeer gevarieerde valleien vanuit geografisch oogpunt, met interessante landschappen en mooie en goed bewaarde dorpen. We hebben het geluk dat we het ontmoetingspunt zijn tussen het plateau van Hesbaye en de oevers van de Maas. Deze eigenaardigheid biedt ons bosecosystemen van valleien in wetlands en weiden aan de ene kant, en de uitgestrekte landbouwgebieden van Haspengouw aan de andere kant. Met een opmerkelijk natuurlijk, historisch, cultureel en architecturaal erfgoed, zoals historische kastelen en boerderijen, is het natuurpark een bevoorrechte plaats voor vakantieoorden en toerisme, met respect voor het milieu en het landelijke leven. We wandelen langs de Maas weg van het dorp de prachtige natuur in. Wat een prachtige omgeving, kleine boerderijen grote landerijen kastelen en landhuizen is deze streek rijk. Wij wandelen verder en boven ons trekken duizenden kraanvogels over. Wat een prachtig zicht. We komen langs een mooi kasteeltje en dan Moha binnen. Het dorp ligt deels in de vallei van de Mehaigne en deels op het plateau tussen Mehaigne en Maas, in een vrij sterk golvend en op sommige plaatsen rotsachtig landschap. Moha maakt deel uit van het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne. We wandelen het dorpje binnen en in de verte zien we de ruïne van de burcht van Moha. We komen aan de controle en rustpost. Daarna wandelen we weer door de prachtige natuur langs het golfterrein “Naxhelet” en wat verder komen we terug aan ons vertrek, wat een mooie wandeling, veel prachtige natuur en verschillende prachtige gebouwen. Genoten van de mooie wandeling.

KARNAVALSTOCHT.

W.C. AVIAT ST. TRUIDEN

AALST-DORP.

Wij spreken altijd over Aalst maar officieel heet het “Aalst-bij-Sint-Truiden”. Het dorp is gelegen in droog-Haspengouw en heeft een licht glooiende bodem. Het bezit enkele bezienswaardigheden: De Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangenkerk, een neogotische dorpskerk uit 1854, omringd door een kerkhof. Enkele hoeven met een 18e-eeuwse kern. Pastorie met 17e-eeuwse kern. De Melsterbeek loopt van zuid naar noord door het grondgebied van Aalst. Naar het zuiden toe loopt de hoogte geleidelijk op tot 100 meter, waar zich Den Armenberg bevindt. Landbouw en fruitteelt vormen de belangrijkste agrarische activiteiten. Ten noordwesten van Aalst bevindt zich de voormalige Vliegbasis Brustem. Landbouw is hier nog altijd het meest vertegenwoordigd. Ook de fruitteelt met zijn laagstamplantage zijn hier vertegenwoordigt. De hoogstamboomgaarden komen hier en daar nog sporadische voor. Zo wandelen wij door de velden naar Kerkom. Kerkom-bij-Sint-Truiden in de vallei van de Cicindria of Molenbeek. Grootschalige landbouw en vooral fruitteelt wordt op de vruchtbare leemgrond bedreven. Tot Kerkom behoren de buurtschappen Heusden, Keelbergh en Op den Berg. Kerkom bezit ook twee kastelen het “Kasteel van Kerkom” en het “Wit Kasteel”vandaag wandelen we voorbij het Kasteel van Kerkom. Het kasteel word ook Alstergoed genoemd. Dit kasteel was de zetel van de Heren van Kerkom. De naam Alstergoed is dan ook afkomstig van de familie Van Alsteren, die van eind 14e eeuw tot 1675 Heer van Kerkom was. De familie Van Schoor, eigenaars van 1707-1774, liet een classicistisch kasteel bouwen. In 1889 werd door de toenmalige eigenaar, baron F. de Moffart, iets ten noordwesten van dat kasteel, een nieuw kasteel in eclectische stijl gebouwd. Het classicistische kasteel werd grotendeels gesloopt. Slechts de noordoostelijke vleugel en de oostelijke hoektorens bleven bewaard. Hier bevonden zich de verblijven voor de bedienden en het wagenhuis. De beide gebouwen liggen in een park. Er is een terrasvormige tuin en daarin, op elk van de twee hoeken, een achtkantig tuinpaviljoen uit 1760. Het kasteel ligt in een uitgestrekt park dat ook bijzonder is en vanop de straat kan men al heel veel zien. Uitgestrekt park met licht glooiende grasvelden, weilanden, solitairen, bomengordel, bomengroepen en ten noorden en ten oosten bossen gelegen op de rand van de Keelberg. Landschappelijke vijver met eiland, halfweg het kasteel en de Cicindriabeek. Vanaf het kasteel, belangrijke zichtas over de vijver en het park tussen de bossen naar het landschap ten noordoosten in de richting van Aalst en over de boomgaarden naar het noordwesten in de richting van Straten. We wandelen verder en wandelen de Cicindriavallei binnen. Een heel eind door bosgebied en holle wegen en prachtige natuur om zo terug aan ons vertrek te komen. Een fijne wandeling in Aalst-bij-Sint Truiden.

WINTERTOCHT.

R.K. STRUCHER BOYS.

SCHIN OP GEUL.

Schin op Geul een deelgemeente van Valkenburg aan de Geul. Tot Schin op Geul behoren ook de buurtschappen en gehuchten Engwegen, Keutenberg, Walem, Schoonbron en Strucht. In de jaren zestig van de twintigste eeuw gaf de cabaretier Wim Sonneveld Schin op Geul nationale bekendheid met zijn typetje "Frater Venantius uit Schin op Geul". De heemkundige vereniging van het dorp heeft een lokale kunstenares een bronzen standbeeld van de zingende frater laten maken, dat in het plantsoen staat langs de Breeweg. Dit is het eerste wat we tegen komen op onze wandeling. Vandaag hebben we twee fijne wandelaars bij ons, onze Jelle en Seppe. Schin op Geul ligt in de vallei van de Geul en hier wandelen we vandaag. We komen aan het Gerendal betreft met name een ruim drie kilometer lang asymmetrisch droogdal, gelegen tussen het Geuldal in het noorden bij Schin op Geul en het plateau van Margraten bij Scheulder in het zuiden. Aan de oostzijde van het dal ligt een doorlopende en steile beboste kalkrijke helling. De bossen worden op enkele plekken onderbroken door soortenrijke kalkgraslanden met talrijke soorten orchideeën. Achter deze helling met heuvelrug ligt een klein dal met daarachter de Sousberg en de Keutenberg. Aan de westzijde van het Gerendal ligt onder andere het Sint-Jansbosch. Het grootste deel van het Gerendal, zo'n 225 ha, is eigendom van het Staatsbosbeheer. Ook de Vereniging Natuurmonumenten heeft hier eigendommen, met name het Oombos. De kalkgraslanden op de hellingen worden deels begraasd door schapen, deels gemaaid. De bossen worden deels beheerd als opgaand bos, deels als hakhoutbos. Dat laatste bostype is relatief kostbaar qua onderhoud, maar lijkt veruit het meest op de historische situatie en herbergt kalkminnende plantensoorten die in als opgaand bos beheerde percelen op den duur verloren gaan. We wandelen door het dorp met zijn mergelhuizen. En dan komen we aan in Sibbe. Maar even door het dorp en dan weer de prachtige natuur in. In en rondom het dorp bevinden zich diverse wegkapellen en wegkruisen. Zo prachtig wandelen met onze jongens door de mooie natuur zij genieten van de wandeling en wij ook zo samen met Jelle en Seppe vrij kunnen lopen door de veldwegen, geen verkeer en geen gevaar voor hen zij kunnen wat rondlopen en verstoppen zich in de grote holle bomen. Wat prachtig. Nog even en we zijn terug op ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling.

MARCHE DES FRIMAS.

CLUB MARCHE AL VILE CINSE DE BERNEAU.

BERNEAU.

Berneau werd gesticht op een golvende leembodem. Het landschap vertoont veel overeenkomsten met dat van het nabijgelegen Nederlandse Zuid-Limburg. Het dorp wordt in middeleeuwse bronnen aangeduid als Berne (1312) en Bernauw (1359). De graven van Dalhem bezaten er een burcht. Deze behoorde later toe aan de in Overmaas voorname familie Van Gulpen. De schepenbank Berne grensde eveneens grotendeels aan de Dalhemse schepenbanken Moelingen, 's-Gravenvoeren, Weerst en Bolbeek. Toch maakte Berneau geen deel uit van Dalhem, maar het behoorde tot één van de elf banken van Sint-Servaas, een bezit van het kapittel van Sint-Servaas in Maastricht. De hertog van Brabant bezat de hoge jurisdictie in het dorp. Nadat in 1914 burgers op Duitse soldaten zouden hebben geschoten, werden op 5 augustus 1914 als strafmaatregel zowel Berneau als Moelingen platgebrand. De stad Wezet onderging hetzelfde lot op 15 augustus. Oorspronkelijk spraken de inwoners van Berneau een Limburgs dialect. Berne kende echter vanaf de achttiende eeuw een geleidelijke verfransing. Bij de vaststelling van de taalgrens is het, onder meer op basis van omstreden talentellingen, in 1963 toegekend aan het Franstalig Wallonië. In de Berneau is er echter sprake van een situatie van min of meer feitelijke tweetaligheid. Formeel wordt door de overheid, onderwijs, kerk etc. de Franse taal gehanteerd maar een groot deel van de inwoners spreken naast het Frans ook Nederlands of Limburgs. We vertrekken in het centrum nabij het kasteel Borcht. Reeds in de 9e eeuw werd op deze plaats een kasteel gebouwd. Dit kasteel verviel, en op de ruïnes ervan werd in de 14e eeuw een nieuw kasteel gebouwd. Dit bestond uit een zwaar versterkte donjon en was omringd met grachten en vijvers. In 1595 werd het verbouwd tot een kasteeltje door de familie Van Gulpen. In 1608 werd een hoog, rond torentje bijgebouwd en ook diverse bijgebouwen. Eén daarvan bezit een fraai Spaans fronton. In 1914 werd het kasteel in brand gezet door de Duitse bezetter. In 1921 werd het aangekocht door de gemeente Berneau. In 1935 werd het kasteel als monument geklasseerd, in 1976 volgden ook de bijgebouwen: pastorie, boerderij en nabijgelegen woningen. Het complex is in gebruik geweest als gemeentehuis en school, en het eigenlijke kasteel werd in 1998 gekocht door een privaatpersoon. We wandelen door het prachtige landschap, weilanden met mooie veldwegen waar het fijn is om te wandelen. We wandelen de taalgrens over en naar het prachtige Voeren. Het landschap van NATUURGEBIED VAN DE BERWIJN Dit unieke stukje natuurgebied in Moelingen werd in 1996 aangekocht door de diensten van Bos en Groen en Natuurbehoud van de Vlaamse Gemeenschap. Het beslaat elf hectare en grenst aan het geklasseerde Langveld (Longchamps, in het naburige Waalse Berneau), dat ook als natuurgebied werd erkend. In het Berwijndal voelt de das zich uitstekend thuis omdat hij er alles vindt om zijn kroost en zichzelf te voeden. Het natuurgebied bevat onder meer de enige twee hectare bos, met een grote variëteit aan inheemse boomsoorten zoals kers, es, eik, linde en haagbeuk. Voorts zijn er enkele prachtige oude hoogstamboomgaarden en oude knotwilgen langs de boorden van de Berwijn. Naast bewoonde dassenburchten vind je hier ook een ideaal nestgebied voor allerhande vogels en watervogels. Wat is het hier prachtig om te wandelen en we keren terug over de taalgrens terug naar Berneau. Een prachtige wandeling.