|
2E MEMORIAL EMILE DELMOTTE.
LES MARCHEURS DE L’AMITIE LANDENNE.
NAMECHE.
Namêche is een klein dorpje van de stad Andenne. Het plaatsje ligt gelegen op de linkeroever van de Maas, aan een brug over de rivier. Aan de overkant ligt het gehucht Samson, in de deelgemeente Thon.
We zijn hier in de Condroz afgebakend in het noorden door Samber en Maas, strekt het landschap van de Condroz zich uit als een uitgestrekt, golvend plateau van de ene naar de andere kant van de Bovenmaas. Erosie boetseerde het reliëf van de Condroz in glooiingen waar lagen behoorlijk harde zandsteen afwisselen met zachtere kalksteendepressies. Deze afwisseling draagt bij tot de specifieke, natuurlijke verwering van de Condroz. De begroeiing accentueert nog meer de impact van deze topografie, die zo eigen is aan de Condroz-landschappen: zachte hellingen waar akkers worden bewerkt, valleidalen bedekt met weilanden en pieken getooid met dichte bossen.
De dorpen van de Condroz, die zich vaak aan de voet van een helling of lichtjes onder de hellingtoppen bevinden, worden gekenmerkt door een opeengepakte groepering van gebouwen die zich langs de heuvelkammen uitstrekken. Andere dorpen ontstaan op de effen plaat in de valleien. De indeling van de gebouwen is behoorlijk verscheiden en beantwoordt meer aan de nood om aan de woning een juiste oriëntatie te geven, eerder dan te beantwoorden aan een uitlijning die door een weg wordt opgelegd. Mede dankzij burenrecht en erfdienstbaarheid vertonen de dorpen op vandaag een luchtige structuur, met vele open ruimtes afgezoomd met bomen.
Buiten deze dorpen is de bewoning eerder zeldzaam; we treffen die aan in de vorm van grote boerderijen of kastelen, met een uitgesproken patrimoniaal karakter, die her en der in het landschap verspreid liggen. We wandelen door Nameche en dan langs de steengroeve wat verder hebben we een mooi zicht op de rotsen aan de Maas. Wat verder komen we aan in Bois L’Eveque aan de kapel. Wat verder door de velden en komen zo aan een grote oude boerderij. We lopen hier in “Rue des Fermes” de straat van de boerderijen en hier staan verschillende grote oude boerderijen verwonderd over de grote en de prachtige staat waarin ze zich bevinden. We dalen weer af en komen aan d eoevers van de Maas met tegenover de hoge rotsen.
We steken de Maas over en komen in Samson-Thon. Gelegen aan de oevers van de Samson, een bijriviertje van de Maas. Het dorp is opgenomen in de lijst van de mooiste plaatsjes in Wallonië (Les Plus Beaux Villages de Wallonie).
Les Plus Beaux Villages de Wallonie (de mooiste dorpen van Wallonië) is een vereniging opgericht in 1994. Op dit ogenblik zijn er in Wallonië 24 dorpen die het label dragen. Basisvoorwaarden om opgenomen te worden in deze vereniging zijn:
• het dorp moet een landelijk karakter vertonen
• het dorp moet minstens een beschermd monument bezitten
• het dorp moet een architecturaal en urbanistisch patrimonium van erkende waarde bezitten, bepaald op basis van vastgelegde criteria
• het bestuur en/of verenigingsleven van het dorp moet de wil vertonen door concrete acties het dorpspatrimonium te herwaarderen.
De gevarieerde natuurlijke rijkdom van Samson vult de fraaie homogeniteit van de Condrozbouwstijl van Thon perfect aan. De oude woonkern van dit dorp, gelegen in een groene omgeving van weiden en kreupelhout, strekt zich uit langs de rue de Thon, die de verbinding vormt tussen Samson en de plateaus met twee grote trekpleisters: de kerk en de kasteelhoeve.
Tijdens onze wandeling treffen we op deze hoogten uitgestrekte landbouwgronden, die mooie uitzichten over de Maasvallei bieden. In de verte, gedomineerd door de hoger gelegen beboste kammen, zien we Samson liggen, dat gekenmerkt wordt door de ruïnes van het voormalige kasteel en de vlakbij gelegen "rotsen van Samson", die sinds 1944 geklasseerd zijn.
We wandelen verder langs de Maas met zijn prachtige huizen en de rotsen die hoog boven alles uitsteken. Zo komen we terug aan ons vertrek. Wat een prachtige wandeling.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
