Boedapest verlaten ging best gemakkelijk. Wij hadden gisterenavond het al eens te voet verkend. Camping - Donau twee kilometer en daar was het wegwijzertje eurovèlo6.
Wij hadden een zeer matige route uitgestippeld - 54 km. Een makkie zal je zeggen. Hoewel, wij rijden (nog) niet elektrisch, het zijn onze eigen benen en armen die energie leveren; wij zijn bepakt en gezakt met vooptassen en al en dragen een tent mee en onze pick-Nick en voldoende proviand. Dus...hebben wij vandaag 75km gefietst. Het was draaglijk warm en het ging ons goed af.
Hoewel de fietspaden er belabberd bijliggen. Putten en kuilen, onverharde wegen...dokkerende fietsen.....Parijs - Roubaix waardig. Soms reden wij over dijken kilometers lang...smal weggetje .....een aarden spoortje fietsband breed ...
Wij moesten denken aan de onverharde dijkwerken aan de Schelde in de beginjaren tachtig......eentje vooraan op de buis....eentje achteraan op de fiets.....en dan zijn er van die dagen dat ik wel eens terug denk aan ......lekker achteraan bij vader op de fiets, vader weet de weg. .... Ik lekker van niets.......of wij floten......en ...zongen .....fietsen op de heide..fietsen met ons beiden...... De lippen weerom getuit om te fluiten.
Niet electrisch maar wel met een fietscomputertje.......Frieda weet nu lekker de weg en vader weet van niets. Dus Frieda loodst ons door alles heen....en wij blijven zingen.
Het lanbouwlandschap aan de andere zijde van ons is groots en oneindig de andere zijde de blauwe Donau ...... Schöne Blaue Donau ..Johann Stauss was een beetje kleurenblind ...maar zijn wals dansen wij met plezier mee.
Wij zitten nu op de " Hallercamping " in Boedapest. Weliswaar niet zo mooi als het Hallerbos van twee manden geleden. De bloeiende paarse tooi is hier niet. Toch is de camping aangenaam groen. Twee jaar geleden was hij stoffig.
Inderdaad twee jaar geleden was deze camping ons eindpunt van een tiendaagse fietstocht vertrokken in Passau. Wij waren met vijf andere vrienden. Wij volgden al een aantal jaren de fietsroute Eurovèlo 6. Deze route loopt van aan de Atlantische Oceaan tot de Zwarte Zee.
Elk jaar fietsten wij een tiendaagse. Wij vertrokken daar waar wij het jaar tevoren gestopt waren.
De trein bracht ons naar onze beginbestemming en met de trein geraakten wij terug thuis. Een hele ecologische onderneming. Alles perfect uitgekiend door Mieke en Nico. Maar je kan je voorstellen fietsen met pak en zak en tenten en wij erbij .......een haast onmogelijke onderneming. En toch ....wij kennen nu de stations van Rijsel,Parijs,Tours, Nevers, Basel, München, Passau , Wenen, Boedapest ......en alle anderen waar wij bij nacht en ontij passeerden.
Wij waren in Boedapest gearriveerd. Maar de internationale treininfodiensten konden ons geen goede reisroutes aanbieden tot aan de Zwarte Zee. Met de vrienden hebben wij dan een andere fietsroute gekozen. De frontlijnroute 14-18. Wij zien wel wat de toekomst ons brengt.
Maar nu zitten wij in Boedapest. Wij starten morgen voor ruim 1700 km op weg naar de Zwarte Zee. De Eurovèlo 6 brengt ons aan de oevers van de Donau langs Kroatië, Servië, Roemenië / Bulgarije tot de Zwarte Zee. Maar eerst trekken wij verder door Hongarije.
En op 16/7 zitten wij in Kroatië om de finale van de voetbal België - Kroatië te zien. En de Belgen winnen natuurlijk. Wij zullen voorzichtig zwaaien met ons vlaggetje.
Wij hopen als wifi beschikbaar is regelmatig verslag van onze fietstocht te maken.
Gegroet.
Joos en Frieda
P.S. Toeval bestaat niet. Een achternichtje , Helena, is met haar scoutsgroep hier ook op de camping. En een ander nichtje en achternichtje verkennen nu ook Boedapest.
