Elf november een verademing
een dag vol herinneringen plots was de kou minder koud de radio’s gaven openkijk muziek
toen een gespannen feeststemming men verwachtte geen kanon gebulder alarm sirenes zaten in het achterhoofd er hing vrije spanning in de lucht
bloemen richten zich nog eenmaal op reikend naar de flauwe Novemberzon ze zouden nog eenmaal schitteren hun leven geven voor de doden
al was dit alles lang geleden geliefden reeds lang afwezig werden helder, bijna tastbaar velen kwamen hen nog danken
een jaarlijks ereteken, postuum bloemen speciaal voor hen ten dode opgeschreven in de tijd sterven in de koude wind, zoals toen
Een stille 11 November groet Claire.
|