Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
Ik ben een vrouw en woon in Hasselt () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/04/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen wandelen fietsen koken.
Morgen is het aswoensdag, nog 40dagen voor pasen en ook het begin van de veertig dagen vasten. Gelovigen van de katholieke kerk gaan ook nog een askruisje halen .
Mn oudste
zus en ik werden in alles gelijk gesteld, we scheelden ook maar 11maanden in
leeftijdwe kregen gewoonlijk dezelfde
kleren en schoenenik wel een maatje
meer We deden ook het huiselijk werk samen,en sliepen op een kamer knusjes bijeen, we vertelden al onze geheimpjes
en ontgoochelingenaan elkaar. Als de
ene verdriet had dan deelde de ander daar ook in mee. Ieder had bij ons thuis
zijn eigen taak; de ene moest helpen met de strijk en de kamers poetsen; dat
was mijn oudste zus :zij stond op orde en netheid! Ze was altijd aant
opruimensoms tot grote ergernis van
mijn pa ,want die kon daarna niets meer terug vinden , waar hij het zelf gelegd
had .Als hij het dan niet vond was het telkens de schuld van mijn zus! Mijn
taak was of wel afwassen of drogen( gebeurde in een beurtrol) ens avonds de
kleinste wassen en in bed stoppen . De derde zus was voor de poets beneden . we
waren als oudste; meisjes en daar draaide t meestal rond. In die tijd hadden
we nog een leuvense stoof, die moest elke dag afgeschuurd worden, want daar
werd nog veel op gekookt, we hadden wel al een gas fornuis,maar daar moest toen ook al zuinig mee om
gegaan worden, want energie was geld!Als er dan aardappelen gekookt werdendurfden die nog al eens spetteren ,en je was even je melk uit het oog verloren, oei.. dan had je eens zoveel werk met schuren . Die stoof heb ik dikwijls
verwenst!! Maar de stoof bracht ook veel
gezelligheid mee, want je kon er s avonds in de winter heerlijk rond
zittenen het was zo lekker warm.We mochten dan ook appelen in de oven leggen
om te bakken , en daar deed ma dan wat bruine suiker overhmmik
krijg nog goesting en een warm gevoel als ik daar terug aan denk.
In de zomer
was er heel wat minder werk, want dan werd alleen het gas fornuis gebruikt,dan
waren er toch andere karweitjes. Na enkele jaren kwam er een kookhaard ,die was
veel mooieren er was ook minder werk
aan. Het heette wel kookhaard, maar je kon er niet echt op koken, alleen wat
water op warm houden en wat gaar stoven, dat was voldoende voor mij, gedaan met schuren!. Telkens er wat nieuws
op de markt kwam, die het leven aangenamer of gemakkelijker maaktenhadden we het thuis. Daar zorgden mn ouders
voor . We waren ook de eerste in het dorp die een automatische wasmachine
hadden;dat draaide bij ons dan ook continu, stel je voor :13kinderen ,ma en pa
,dan nog een ongehuwde onkel , die zijn was ook nog gedaan werd . In de
zomermaandenkwamen ook nog dikwijls
buitenlandse kinderen voor enkele maanden ,zelfs sommige een half jaar , alsof
er nog niet genoeg waren. Eerst waren het Oostenrijkse en latertoen ik al gehuwd was ,waren het
Algerijnse,uit de buitenwijken van
Parijs. Ze werden behandelt alsof het onze eigen broertjes en zusjes waren, er
werd geen onderscheid gemaakt .Washet
Sinterklaas of Pasen;ze deelden in alles mee. Zelfs als ze terug naar huis
gingenwerden ze nog extra voorzien van
kleding en voeding ,want wij hadden het nog altijd beter dan die mensen ;zei
mijn ma . Als ik er nu aan terug denk,dan waren onze ouders fantastische mensen .
Telkens een nieuw school jaar begon kregen de meisjes een
nieuwe schort.In de herfst was die van zwart satijn met lange mouwen, en met
Pasen een mooi gebloemde schort met franjes eraan .Ik herinner mij dat er een
school jaar bij was waar het stofje voor de zomer schorten bedrukt was met
kersen, dat was zo mooi . Ik denk dat ma fier was dat ze 's morgens de ganse
rij aan de deur zag uitgaan, allemaal uitgedost met mooi gebloemde schortjes.
De jongens waren een beetje soberder gekleed , ze kregen een stofjas , die
diende voor het hele school jaar. Als je dan thuis kwam moest je andere kleren
aan doen. De kleinste kregen wel iedere dag proper kleren ,maar de groten
moesten het doen met één schort voor de ganse week. Als je thuis achter in de
tuin kwam hing de waslijn altijd vol met wapperende kleren. Ganse rijen
handdoeken, ondergoed schorten, zelfs pantoffeltjes werden gewassen., want in
die tijd waren er nog geen pampers zelfs geen plastieken broeken voor de
kleintjes.Je kan je voorstellen wat er afgeplast werd ,met 3of 4 die nog in de
pampers zaten! Er was bij ons ook een tweeling, en die waren altijd hetzelfde
gekleed , dus er hing van alles twee stuks aan de was lijn .Als er dan nog een
jongen bij kwam was het bijna een drieling! Het jongste kind was nog een zusje.
Ondertussen waren we onze kindertijd ontgroeid en telden we al mee met de
volwassenen
De jaren die nu volgen is eerst het begin van m'n eigen leven, Er zijn zoveel herinneringen aan m'n kindertijd , we waren uiteindelijk met dertien; zeven meisjes en zes jongens. Onze jeugd was een fijne tijd waar ik met heimwee aan terug denk . We hebben wel van jongs af mee moeten helpen maar we hebben niets te kort gehad .M!n vader verdiende goed en m'n moeder was altijd thuis, bakten zelf er werd geslacht om het vlees er was de groenten tuin; ze kon zelf wat kleding maken. We hadden met Sinterklaas mooie geschenkjes, we kregen een goede opvoeding,maar dat beseften we toe nog niet, daarom wil ik nu proberen om wat herinneringen op te schrijven als gedachtenis aan mijn jeugd en misschien ook voor m'n eigen kinderen , die zich dat niet kunnen voorstellen hoe onze jonge tijd geweest is.
We waren ook niet met alles akkoord maar het hoorde toen niet om je eigen mening te zeggen . Je had nog respect voor je ouders en grootouders . De tijden waren heel anders , er was geen TV ,geen computer en geen uitgaand leven, alles deden we in familiekring; bidden, werken, ontspannen. We waren tevreden in ons bestaan , toen wisten we nog niet wat er in de wereld rondom ons te koop was. Later als we op eigen zouden staan hadden we daar nog tijd genoeg voor. Onze school jaren verliepen vrij normaal met zijn kleine voorvalletjes, maar daar moesten we thuis niet te veel over vertellen of klagen,want in de school was de juffrouw of meester de baas, en thuis waren ma en pa de baas, zo simpel was het toen.
Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
