Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
Ik ben een vrouw en woon in Hasselt () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/04/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schilderen wandelen fietsen koken.
Aan alle blog vrienden wens ik warme zonnige dagen toe! Lieve groetjes
Het was vandaag prachtig weer en dat gaat zo nog enkele dagen duren .Daarom ga ik wat meer tijd aan mijn tuintje besteden , en wat minder op de pc . Ik wens jullie allen fijne dagen toe geniet vooral van het heerlijke lente zonnetje!
Eindelijk gaat het lente worden , want ik heb vandaag de eerste zwaluwen gezien, het waren er nog maar enkele , maar het is toch al een heerlijk begin. Het was prachtig weer en ik heb een lange wandeling gemaakt samen met mijn hondje. Het was al zo mooi in de natuur, hier en daar begonnen er al bomen hun bloesems tevoorschijn te toveren en de populieren lieten hun katjes op de weggetjes vallen, terwijl ze een zoete geur verspreidde. Ik voelde me zo gelukkig in die mooie natuur. Jammer dat de mens bezig is hem te vernietigen.
Nu het stilaan naar Pasen gaat wil ik toch wat vertellen over hoe het bij ons thuis gevierd werd. Ma had de dag voordien de klokken al een aardig handje geholpen, want ze zouden anders niet weten wat hen overkwam om zo een gezin te bedelen . Immers de klokken moesten heel snel en stil hun tocht afwerken, om geen argwaan te wekken. Als de kleinste in bed waren kon de ei verving starten. In die tijd was alles nog handwerk; we maakten de mooiste paas eitjes uit de omgeving!.Het was een heel oud gebruik; er werden op voorhand allerlei kruiden en bloempjes verzameld, die werden dan in een doekje gedaan rond het ei en mooi ingepakt met een touwtje er rond en zo de kookpot in. Als ze eruit kwamen stonden er allerlei tekeningen en kleuren op,dan nog eens ingesmeerd met wat boter om te glanzen. Er werden ook eitjes gekookt met rode ajuin schillen; die hadden dan ook nog een speciale smaak . Was er dan al iemand die aan de klokken durfde twijfelen , kon ma hen altijd de mond snoeren door te zeggen; dat ze maar eens moesten proberen die eitjes na te maken. Later kwamen er ook nog chocolade eitjes bij. Ik herinner mij een jaar dat er boven op de kast in de huiskamer (toen de goede plaats) zeker 10 mooie grote kuikens stonden. Het waren ballons ; en als we beneden kwamen en de deur ging open begonnen ze door de luchtverplaatsing te dansen op de kast, want ze hadden kartonnen voetjes .Het was een prachtig zicht , al die gele dansende kuikens!.Pa zal zijn adem nogal moeten gebruikt hebben om die allemaal op te blazen. Als de eitjes in de tuin geraapt waren werden ze geteld en verdeeld , zo wisten de klokken dat ze allen gevonden waren. Het gebeurde meer dan eens dat pa in de zomer in de tuin nog een verloren eitje tegen kwam. Later als we met onze eigen kinderen bij oma en opa kwamen was het nog altijd hetzelfde ritueel. De kleinkinderen stonden dan te popelen van ongeduld om in de tuin te mogen. Ma voorzag hen dan nog van een mandje om te rapen. Als t startsein dan gegeven was ,waren ze niet meer te houden. Ma en pa deden dan net zo goed mee als vroeger met hun eigen spruiten, je zag hoe ze ervan genoten . Nu ze er niet meer zijn mis ik die dingen meer dan ooit. Wat hebben we toch mooie herinneringen aan die tijden. We zijn de laatste maal eitjes gaan rapen in1990,we hebben samen met de ganse familie Pasen gevierd en dan is ma ziek geworden, ze wist het toen zelf nog niet dat het haar en ons laatste paasfeest samen zou zijn
Voor morgen een mooie lente dag, ik ga schilderen en ook nog zingen!
de eerste lente dagen zijn in aantocht, dat doet een mens heel herleven, want ik heb vandaag de ruiten gepoetst en morgen komen mijn nieuwe gordijnen en over gordijnen, dan zal het huis er weer fleurig uit zien . De vorige waren hoog bejaard ongeveer 15jaar . Ze hebben hun dienst gedaan.
Ik ben Lisette, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lies.
.
