Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
16-02-2009
de carnavalsweek is begonnen.
De carnavalsweek is begonnen. In Italië zijn de optochten al begonnen. Hier in Nederland is men nog druk doende met de opbouw van de praalwagens. Crisis of niet. Misschien wat minder dan andere jaren, maar carnaval is geen carnaval zonder feest. En op carnaval volgt de vasten. Aswoensdag op 25 februari. Aswoensdag is de voorbereiding op het paasfeest: 12 en 13 april. De tijd gaat snel.
Het Valentijnzonnetje heeft de week fraai afgesloten. In een groot deel van Nederland is de voorjaarsvakantie zonnig begonnen. Jammer genoeg laat de zon vandaag voorlopig nog verstek gaan. Maar voor een fikse wandeling is er wel ruimte. Even een koele wind door je haren en je voelt je weer helemaal fit. Zo vroeg in het voorjaar zijn er in Scheveningen niet veel evenementen. Natuurlijk hebben we wel de zee, het strand, duinen en de parken. Wandelruimte genoeg. Maar ook in de rest van het land, en dat geldt natuurlijk ook voor Vlaanderen is er buiten volop vertier. Foto: de foto werd gister gemaakt in het Groene Hart van Zuid-Holland: de Reewijkse plassen.
Vanmorgen om zeven uur kleurde de hemel al aan de horizon.
Vanmorgen om zeven uur ontwaakte ik naast mijn Valentijn.
Vanmorgen om zeven uur dacht ik aan al mijn Valentijnen in bloggenland.
Vanmorgen om zeven uur dacht ik wat moet ik al die Valentijnen toewensen. Vanmorgen op Valentijn dacht ik: ik geef ze samen een heel groot veld vol bloemen en een dag vol zon. Geniet vandaag van een zonnige Valentijn.
Ik weet niet of Geert Wilders godsdienstig is. In ieder geval is hij niet iemand, die zich sociaalbetrokken opstelt. Hij stelt zich op als een eenling en lijkt alles waar hij het niet mee eens is over één kam te scheren. Is hij het überhaupt wel eens met iemand eens? Is hij het met mij eens als ik in één God geloof? Is hij het met mij eens als ik in Allah geloof? Is hij het met mij eens als ik in Jahweh geloof? Natuurlijk zal hij zeggen: “daar heb ik geen enkel probleem mee”. Hij heeft alleen problemen met de bijbel, de talmud, de koran: dat vindt hij ophitsende boeken. Hij heeft ze misschien – ik weet wel bijna zeker – nog nooit gelezen of… hij heeft ze misschien toch wel gelezen, maar niet begrepen. Of hij heeft bepaalde passages uit hun context gelicht en velt een oordeel over het hele geschrift. Of heeft hij alleen maar een hekel aan fundamentalisten? Ik heb het ook niet op fundamentalisten begrepen, maar daarmee mag ik toch niet hele bevolkingsgroepen veroordelen. Ik vind Wilders zelf een fundamentalist van zijn eigen gedachten en daarom heb ik medelijden met hem. Ik vind hem een beetje zielig. Maar dat mag ik natuurlijk niet vinden, want hij heeft een diplomatiek paspoort – ik niet - en dat is zo iets als een vrijgeleide. Foto: grijze zee, grijze luchten, grijze gedachten.
Het weerbericht geeft voor de kust weinig hoop. Toch zie ik de zon opkomen. Er hangen wel een paar wolken in de buurt. De wolken boven de zee zijn roze gekleurd. De noordenwind doet de vlag op het Kurhaus strak staan. In ieder geval begint de dag van de zonnige kant. De zon wordt wel iedere dag sterker. De natuur is in ontwikkeling: hier en daar zijn er al sneeuwklokjes en narcissen en katjes aan de bomen. Morgen beginnen de voorjaarsvakanties en de komende week zal het carnaval losbarsten. Van een Belgische blogger kreeg ik een aantal oude foto’s over Scheveningen toegezonden. Zijn foto’s zijn opgenomen in de website www.schoenendoos.nu op pagina 106. Foto: nog geen voorjaar, maar een straffe 'herfst'wind teisterde de kust de afgelopen dagen.
Vandaag, 11 februari 2009, zal de zon boven Den Haag om 08.06 uur opkomen.at ik gisteren nog tot twaalf uur met het licht aan achter mijn computer, nu heb ik geen lamplicht nodig. Schuin achter mij komt de zon met een knipoog van herkenning door en boven een wolkendek aan de horizon mij begroeten. Foto: de zee van gisteren, windkracht 8, iedere dag opnieuw een wereldwonder.
En de regen hield om 15.00 uur op, nou ja, het druppelde nog wel wat, maar je kon zonder paraplu naar buiten. En dat heb ik dan ook gedaan. Even de pier op en uiteraard vergezeld door mijn camera. Bij Bft 8 is de zee altijd woelig en bij de noordwester van vandaag waren de golven best heftig. Zie foto.
Hier in Scheveningen is de wereld niet wit: hier is geen sneeuw gevallen en zijn ook de daken niet berijpt door nachtvorst: buiten is alles grijs en nat en binnen zitten we met het licht aan. Dat zal wel binnenzitten blijven vandaag: met dit weer stuur je de hond nog niet naar buiten. Wie weet knap het weer nog wat op: de weergoden zijn onvoorspelbaar. En bidden om weer, dat helpt niet. We gaan maar wat aan het werk in huis. Ik heb deze week nog twee vergaderingen; die kan ik nu rustig voorbereiden. Foto: misschien komt er vanavond nog een mooie zonsondergang. Ik zet hem er nu maar vast op. Dan hebben we iets om naar toe te leven.
Van middag fijn naar de fitness geweest. Mijn warming-up bestaat uit een kleine fietstocht. Sneeuw, wind of regen deren mij niet. Daar kan ik wel tegen. En als je dan na ongeveer twee uur weer thuis komt voel je je een ander mens. Ik kan het iedereen aanraden. Gisteren maakte ik deze foto. Op de achtergrond Europoort.
Waar zullen we het vandaag over hebben? Over de Belgische voetbalscheidsrechter, die de keeper van ADO Den Haag een rode kaart gaf en bovendien een penalty, waardoor mijn club met tien man moest verder spelen? Of over premier Balkenende, die de hypotheekrente nu niet ter discussie wil stellen? Of over Sven Kramer, die voor de derde keer op rij wereldkampioen all-round werd bij het schaatsen? Of over Maxima en Willem-Alexander op de Zuidpool? Of over de journaliste, die Paus Pius X Paus Pius iks noemde? Of over het weer, dat er vandaag weer grijs uit ziet? Nee hoor, we gaan gewoon verder met de nieuwe dag, die ons weer gegeven is. Foto: zo ging de zon gisteravond onder, maar hij is vandaag nog niet terug gekomen.
Dit is het einde van de Noord-Boulevard op Scheveningen. Na dit huis beginnen het Scheveningse noorderstrand en duinen, die zich uitstrekken tot de grens van Wassenaar. De foto werd deze morgen genomen onder minder gunstige weersomstandigheden.
8 februari, de eerste week van de maand is snel voorbijgegaan. Over drie weken schrijven we alweer 1 maart. Dan is de carnaval weer voorbij. En in die maand, in de nacht van 28 op 29 maart, gaat de zomertijd weer in. Vanmorgen, de zon scheen verleidelijk mijn kamer binnen, ben ik op pad gegaan om een duinwandeling te maken. Na een paar minuten had ik de duinen bereikt en striemde een ijskoude regenbui mijn gezicht. Diep weggedoken in mijn windjack ben ik bij de eerste afgang naar het strand gegaan en met de wind schuinachter ging het een stuk beter. Op het strand was het doodstil; alleen een sulky was te zien. Daar heb ik een foto van gemaakt, die ik hierbij meestuur.
Dat zijn de woorden, die sinds gisteren regelmatig op mijn blog verschijnen. En wat moet je daarmee? Ik zit niet de hele dag achter mijn computer en probeer dan ook niet constant contact te maken met het sennet. Maar iedere keer, dat ik het probeer, verschijnt het woordje warning. Misschien dan nu niet. In ieder geval kan ik dan iedereen een fijn weekend wensen. De nieuwe televisie staat er en doet wat hij moet doen. Maar buiten schijnt de zon en daar willen we ook van profiteren. En dat hebben we vandaag dan ook gedaan. Deze vaas staat in een tuintje op Scheveningen
Nog twee weekjes wachten en dan breekt in het zuiden het carnaval weer los. Officieel begint carnaval de dag voor Aswoensdag en dat zou betekenen op 24 februari, maar de altijd in feestvreugde levende zuiderlingen hebben er in de loop der tijden een paar dagen bijgesmokkeld en beginnen met het feesten al op vrijdag(sommige groepen zelfs al op donderdag) vóór Aswoensdag: op 20 februari dus. In Zuid-Holland wordt carnaval niet zo uitbundig gevierd. Toch liggen ook hier in een aantal winkels de carnavalsattributen uitgestald. Het volgende jaar – 2010 – valt Aswoensdag op 15 februari en in 2011 op 7 maart. Misschien worden er dan weer wat dagen bijgesmokkeld, zodat over een paar jaar gesproken kan worden over een carnavalsweek. Foto: nu nog geen groen aan de bomen, maar spoedig zal het toch weer lente worden.
‘O, o, Den Haag, mooie stad achter de duinen’ zo is de tekst van een van de bekendste liedjes over Den Haag. Één woordje zint me niet in deze tekst; namelijk het woordje mooie: hier had ik liever het woordje ‘schone’ zien staan. In Zuid-Nederland en Vlaanderen gebruiken ze het woordje schoon ook in de betekenis van mooi. Maar in Noord-Nederland is er een verschil tussen mooi en schoon. Als de hondenpoepenplaag alleen maar groter wordt, dan is er van een mooie stad geen sprake. Veel, misschien wel de meeste hondenbezitters laten hun honden uit vóórdat de (milieu)politie haar ronde doet en nádat diezelfde politie haar dagtaak beëindigd heeft. De kans om een overtreder te betrappen is vrijwel nihil. Wanneer wordt Den Haag, waarvan Scheveningen deel uitmaakt, nu eindelijk eens een mooie en schone stad achter de duinen? Foto: Den Haag, mooie stad. Toevalstreffer: geen hondenpoep.
Annemiek heeft haar nieuwe brillenglas en ik een lege geldbuidel. Ik zie dat echter alleen maar via een afschrijving op mijn bankrekening: contant geld heb ik nooit bij me op een enkele euro na, die ik moet gebruiken bij een parkeermeter. En vandaag wordt die bankrekening nog een keer geplunderd: Annemiek wilde gisteren de tv aanzetten. Het rode lampje flikkerde op en bleef branden, maar verder gebeurde er niets. We wisten wel, dat hij zijn langste tijd gehad had, maar zo’n einde komt altijd onverwacht. Achter op de kast stond nog zijn geboortejaar: 1997. Een televisie heeft ook de eeuwigheid niet in pacht. Dat betekent dan ook een bezoek aan de tv-winkel in Leidschenhage. En het zal wel een flatscreen worden. Niet te groot: 80 centimeter. Die is tegenwoordig goedkoper dan twee brillenglazen. Er is dus werk aan de winkel: Annemiek wil vanmiddag nog haar favoriete programma’s zien. Foto: geen tv-beeld? Wij hebben in ieder geval nog wel zicht op Scheveningen
Enige tijd geleden hebben we ons in laten schrijven als zorgabonnee bij Respect Zorggroep Scheveningen. Daar kan je ook deelnemen voor fitnesstrainingen onder fysiotherapeutische begeleiding. Dat leek mij wel wat en daarvoor had ik gisteren een intakegesprek. Donderdag begin ik daar. Als je wat ouder wordt moet je toch bijtijds maatregelen treffen om zo lang mogelijk van je derde leeftijd te kunnen genieten. Niet dat ik me met mijn 74 jaar oud voel, maar je bent wel 74 en dan hoor je toch al een beetje bij de ouderen van onze generatie. ‘Pluk de dag’ denk ik iedere dag: iedere dag, die je krijgt is, een cadeautje. En gekregen borrel sla je toch ook niet af? Ik tenminste niet. Maak er maar weer een fitte dag van. Foto: een van de oudste woningen van de wijk, waarin wij wonen: Belgisch Park.
He Loek, opstaan: het is al half acht. Ik spring uit mijn bed, ga via het toilet naar de badkamer, was me, kam mijn haren en denk: ‘scheren doe ik me straks wel’. Ik loop nog even naar de kamer voor mijn vest en sta op het punt om de krant te gaan halen; terloops kijk even op de klok. Ik knipper met mijn ogen: hier klopt iets niet. Inderdaad de klok wijst 06.41 uur aan. Ik kijk naar de andere klok en deze doet het zelfde. Annemiek zit al achter haar computer met een kopje thee, een banaan en een boterham. Ik zeg: ‘het is net half zeven’. Zij sputtert tegen: zij gelooft mij niet. En eindelijk heeft zij het door. De krantenbezorger is nog niet geweest en daarom kruip ik achter de computer om dit verslagje te schrijven. Zo, dat is klaar; dat kan ik straks doorsturen naar mijn blogvrienden. Ik ga nu maar een kijken of de krant er al is: het is ondertussen 06.55 uur. Foto: zo maar even een straat in de badplaats Scheveningen.