Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
28-11-2009
je zou het er koud van krijgen.
Het plein ziet er weer netjes en opgeruimd uit. De tenten staan er nog; de werkrommel er omheen is verwijderd. Alleen achter de tenten ligt nog wat materiaal. Binnen in de tenten wordt hard gewerkt. Vandaag en morgen de finishing touch en morgenmiddag om 16.00 uur de officiële opening. Bij ons is Sinterklaas al vergeten; in zo’n winterland kan Sinterklaas niet leven, die heeft zich waarschijnlijk al teruggetrokken in zijn paleis of zit in zijn tijdelijk verblijf bij een warme kachel te bibberen van de kou. Toch heeft hij in het andere deel van het land nog heel wat te doen vóór het 5 december is. Ik wens hem in ieder geval veel sterkte en warmte toe. Foto: een kijkje in een van de tenten. Je zou het er koud van krijgen.
Mooi weer was het vandaag niet. Toch zag ik deze morgen nog even de zon. De derde iglo is verwijderd en er is een nierw zeskantige tent voor terug gekomen. Het geheel vormt nu meer een eenheid. Morgenochtend kan ik er een foto van maken. Ze zijn er nu nog mee bezig. Ondanks de tegenslagen lijkt het toch een echt winterfeest te worden. Een langlaufbaan over de boulevard, een ski-afdaling, een overdekte ijsbaan en de ijstenten op het plein. Ook de kerstbomen zijn al aangekomen. Sinterklaas zal zich morgen wel een mijter - de goedheilig man draagt nu eenmaal geen hoedje - schrikken. Foto: het korte zonnelicht.
Het is nog vroeg. De klok heeft net acht slagen laten horen, maar buiten op het plein is er volop bedrijvigheid ondanks het slechte weer. Over drie dagen is de opening van het Cool Event Scheveningen. Voor de belangstellenden verwijs ik hier even naar de website http://www.cooleventscheveningen.nlHet belooft een echt spektakel te worden. Als er na de stormachtige weken nu eens sneeuw zou vallen, dan wordt Scheveningen een echt sprookjesparadIJS. Foto: werk aan de IJSbaan.
Om 05.10 uur deze morgen werd ik wakker; kort daarop de eerste bliksemflits en donder. Er volgden er nog twee. En daarna ben ik weer ingeslapen. De zon moet net opgekomen zijn, maar het blijft donker. De lucht is grijs en het zal me niets verwonderen als er dadelijk een buitje uit de hemel valt. Volgens de buienradar zal het vandaag toch nog aardig weer kunnen worden; we zullen in ieder geval de zon zien, maar het blijft onbestendig. Niks aan de hand: dan blijven we gewoon binnen; daar kan het ook gezellig zijn. Vanmiddag weer naar de fitness. En tussendoor nog wat foto’s maken van de ijsbeelden in wording. Foto: in de ijstent
Dit bloemetje kreeg ik gisteren bij gelegenheid van mijn 75e verjaardag. Ik wil dit graag met u delen als dank voor alle goede wensen, die ik mocht ontvangen.
25 november. De dag er na. Of niet. Is het misschien juist de dag? Dat is het geheim van mijn verjaardag. Wat is er dan aan de hand. Mijn ouders waren katholiek in de geest van de eerste helft van de vorige eeuw. Maria stond hoog in het vaandel van iedere gelovige. Dit uitte zich onder andere in de naamgeving van de kinderen. Kinderen kregen vaak als tweede naam bij het doopsel de naam Maria toegevoegd. Zo ook bij mij. Maar nog meer bijzonder was het, als de nieuwe boreling ook op zaterdag geboren werd. Zaterdag was de dag, die speciaal aan Maria was toegewijd. En ik moest dan ook op zaterdag ter wereld komen. 24 november 1934 was een zaterdag en omstreeks die tijd was ik uitgerekend. Maar de boreling kwam niet op 24 november: die wilde een zondagskind zijn. De torenklok had amper het nachtelijk 12 uur geslagen: een paar minuten later kwam ik ter wereld. De aanwezige huisarts, ook gelovig, stemde er in toe, dat op mijn geboortebewijs, dat hij moest tekenen, een laat tijdstip op 24 november werd gemeld. Zodoende was ik een Mariakind en een zondagskind. Beter kon ik het toch niet treffen. We hebben gisteren die heuglijke dag van 75 jaar daarvoor herdacht in het Argentijns restaurant Santos. En het was er voortreffelijk. Voldaan zijn we naar huis teruggewandeld, waar we nog nagenietend van het heerlijk eten en drinken zaten bij te komen bij een glaasje water. Foto: geen commentaar, maar wel een stukje Cool Iglo.
Met de iglo is alles goed afgelopen. Een technisch black-out. Maar hij staat nu weer fier overeind. Er moet dag en nacht doorgewerkt worden, om alles op tijd klaar te hebben. Foto: vóór de black-out en ná de black-out. Alles bij het oude.
Ook de derde iglo heeft het begeven. Hij ligt plat op het plein. Ik weet nog niet wat de oorzaak is. Wel stond er gisteren een stevige wind met af en toe zware rukwinden. Het wordt nog hard werken voor de organisatie door al die tegenvallers, maar ze zullen de moed niet laten zakken. In de tenten gaat het werk gestaag door. Ik mag daar iedere dag komen om foto’s te maken. De beeldhouwster maakte deze foto van de Driekoningen (mijn achternaam is de Koning).
In de tenten is de temperatuur ongeveer -5 graden. Buiten +12. Je brilleglazen beslaan als je weer buiten komt. Toch is het niet koud in de tenten, althans zo ervaar je het niet. Foto: een object in wording.
Gisteren, het was al in de middag, stond er een stevige wind op strand en boulevard en aan de hemel een stralende zon. Toch waren er veel mensen, die uit kwamen waaien. Even een frisse neus halen. Dat kon ik ook doen in de “ijskelders” van de Cool Iglo Sculpture; daar waren de kunstenaars al bezig met het beeldhouwen van de figuren, die op zondag 29 november door wethouder Frits Huffnagel officieel onthuld zullen worden. Ik mag regelmatig de vorderingen fotografisch vastleggen. Nu is het er nog een blokkendoos van ijs, maar hier en daar begin je toch al duidelijk vormen waar te nemen. Foto: in kijkje in die ijskelder.
Wachtend op de zonsopgang zit ik al een tijdje te surfen op internet. Inmiddels is het 08.35 uur. Het weer lokt mij niet voor het maken van een ochtendwandeling. Hier en daar begint de bewolking te breken, maar de zon, die toch al om 08.10 uur moet zijn opgekomen, laat zich nog niet zien. Toch verwacht ik hem vandaag nog wel en dan ga ik ongetwijfeld een wandeling maken. De hele dag thuis zitten, daar ben ik de persoon niet naar. Er staat wel al een straffe zuidwestenwind. Neen, ik ga eerst maar een kop koffie met wat erbij bij Annemiek organiseren. Misschien breekt na de koffie de zon door. Foto: nog een foto van de zonsopgang op 20 november 2009. Andere sluitertijd.
Zo stralend als gistermorgen de dag begon, zo zal het vandaag niet meer worden. Één grote grijze wattendeken beschermt ons tegen invloeden van buitenaf. Maar mist is erger. Er is weinig wind en de temperatuur buiten is best wel goed te noemen voor de tijd van het jaar. De tenten op het plein staan klaar om het Cool Event Scheveningen op 29 november te ontvangen. Ik wens iedereen een fijne dag. Foto: het aangepaste plein. Van de storm en de stormschade is niets meer te zien. Jammer van die twee verloren gegane iglo’s.
Vrijdag: genoemd naar de Germaanse godin Frya, de godin van het huiselijk geluk. Zo leerden wij het vroeger op school. Net als Wodan en Thor. Maar wie kent die namen nog. Frya komt niet meer voor in de Woordenlijst van de Nederlandse taal. Het gaat mij niet om die namen. Vrijdag wordt ook wel de ongeluksdag genoemd. Vandaag had ik een ongelukje. Tijdens de lunch, ik zat net aan een lekkere boterham met veel granen, beet ik ineens op een hart stukje. Al spoelende vond ik iets dat leek op een stukje noot. Maar het was geen noot maar de helft van mijn linkerbovenkies, ook wel verstandskies genoemd. Daar ging dan de helft van mijn verstand. Gelukkig kon een tandarts erger voorkomen. Het stopte er glasionomeer op en … voorlopig ben ik gered. Niet alleen ongeluk, maar ook een stukje geluk. Foto: een vrolijk herfstkleurtje
Een nieuwe dag geboren. De zon klimt aan de horizon. Geen morgenrood en dat zou volgens de volkswijsheid geen regen vandaag betekenen. Een zonnige dag voor de 62-jarige Herman van Rompuy. Eindelijk hebben onze zuiderburen een Europese topbaan binnengehaald en zeker niet de minste: de eerste “EU-president”. Proficiat. Ook een zonnige dag voor Scheveningen: na de ramp van het instorten van twee iglo’s wordt er nu weer hard gewerkt aan plaatsvervangende grote tenten. Het feest moet doorgaan. Ook een zonnige dag voor ons allen om te genieten van de fraaie dag, waar op de temperatuur zal stijgen naar 17 graden en in de zon en uit de wind nog enkele graden hoger. Zin in een terrasje? Doen, het is misschien de laatste keer dit jaar. Foto: zojuist geschoten.
De twee iglo’s zijn nu echt afgeschreven. In plaats daarvan komen er nu twee vierkante tenten: zo juist zijn ze begonnen met de opbouw. Er moet wel haast gemaakt worden, want voor je het weet is het 29 november, de dag waarop de officiële opening gaat plaatsvinden. Ik houd u op de hoogte van de vorderingen. Foto: aan het strand stil en verlaten. 18 november 2009
Gisteravond is er puin geruimd op het plein. De ingestorte iglo’s zijn verwijderd. Één iglo staat nog overeind. Die heeft zo gezien geen schade opgelopen door de storm, die gisteren onze kust teisterde. Op het bovendek van de pier was ik een eenling, toen de storm het hevigst was. Ik heb wel geprobeerd wat foto’s te maken. Ik zal er eentje plaatsen. Vandaag op de kust nog een stevige wind, windkracht 6 of 7, maar daar hebben we hier geen probleem mee. En… de zon gaat de hele dag schijnen. Uit de wind of in de bossen zal het zeer aangenaam zijn. Ik wens iedereen een vrolijk-zonnige novemberdag en misschien morgen nog veel fraaier. Foto: door de zuidenwind zijn de golven niet zo hoog maar wel veel venijniger.
Vanmorgen vroeg, om 05.14 uur fotografeerde is ze: de drie iglo’s op het plein voor ons appartement stonden trots naast elkaar op een verder verlaten plein. Vandaag zouden de eerste bewoners komen. Maar in plaats van bewoners kwam de wind. Aanvankelijk matig, maar in de loop van de morgen aanwakkerend tot storm windkracht negen. Ze hielden moedig stand, maar de grootste gaf het al spoedig op en omstreeks 14.00 uur kon ook de kleinere geen weerstand meer bieden. Hoe het verder gaat? Afwachten. De grootste iglo is onherstelbaar. De kleinere een vraagteken. Eén iglo houdt nog stand. De wind begint nu af te zwakken.
