Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
03-12-2009
lijnenspel
Het moet wel allemaal meezitten: goede wind schepen onder de kust en op de rede, een fraaie lucht en goed licht. Bijgevoegde foto maakte ik op 30 november 2009, 08.16 uur.
‘Grijs en grauw zijn uw luchten’ zo zou een eendagsvlieg die ene levensdag kunnen omschrijven, als die ene levensdag 3 december 2009 zou zijn. Misschien zou hij ook kunnen denken: ‘maar morgen wordt het beter’. Helaas zal hij die dag van morgen niet meer kunnen zien. Misschien denkt die eendagsvlieg wel: ‘laten we er vandaag wat van maken’. Een eendagsvlieg kan niet denken, hij doet en maakt er het beste van. Daarom: maar er vandaag het beste van en geniet van deze dag. Geniet van het leven, dat langer duurt dan die ene dag. Foto: voor hoeveel eendagsvliegen was deze bloem hun wereld?
We hebben wat problemen met het internet. Iedere keer als ik als ik op reageer druk krijg ik de mededeling: 'fatal error' met de meldinjg dat er op het blog een probleem is. Jammer genoeg kan ik dan ook niet reageren. Gelukkig kan ik via een omweg wel de blogs een bezoekje brengen. Misschien morgen beter. foto: deze bloeiende heester fotografeerde ik gisteren in Scheveningen.
2 december; er ligt een oproep van de huisarts om vandaag voor de tweede prik tegen het Nieuwe Influenza A, H1N1( de Mexicaanse griep). Ik zal er maar naar toe gaan, voordat de pandemie helemaal over haar hoogtepunt heen is. Al zou je maar de laatste zijn die deze griep krijgt. Voorkomen is beter dan genezen. Een lange oranjerode streep aan de horizon kondigt de komst van de morgen aan. Het is altijd een fraai gezicht zo vroeg in de morgen. En maar afwachten wat de zon ons gaat brengen. Foto: een lange oranjerode streep
Er is nog geen zon te zien. Klopt: hij is ook nog niet opgestaan. Dat gebeurt vandaag pas om 08.26 uur. Hij is een echte luilak in de winter. En hij gaat ook weer vroeg naar bed: om 16.31 uur. Maar hij komt vandaag wis en zeker: volop zon vandaag. Daar moeten we van genieten. De komende nacht is het volle maan. Daar zullen we waarschijnlijk niet veel van merken. Meestal slapen we ’s nachts, maar vannacht zou het wel eens de wolkenvolle nacht kunnen worden met hier en daar wat regen. Geen zorgen maken: de meeste regen valt er toch naast. Geniet in ieder geval van deze dag. Foto: sprokjesachtig Den Haag bij Cool Event Scheveningen.
Vandaag begint in België de jaarlijkse “week van de friet”en daaraan hebben ze dit jaar ook een reeks concerten in en om de frituurzaken gekoppeld: Frietrock. Meer dan de helft van de Vlamingen(57 procent) gaat iedere maand naar zijn frietkot; daar worden de lekkerste frites gebakken. In Vlaanderen praten ze van ‘frieten’ of ‘frietjes’ , in Nederland boven de rivieren hebben we het meestal over ‘patat’ of ‘patatjes’ en laten het woord frites weg. Maar we weten allemaal wat we bedoelen. Hier spreken ze wel van ‘Franse frietjes’ maar dan worden die heel dunne frietjes bedoeld, die vaak in een restaurant worden geserveerd. Maar voor echte frieten ga je toch naar Vlaanderen. Foto: geen frieten, maar vandaag een bloemetje.
De laatste zondag van de maand november en de eerste van de advent. De tijd van voorbereiding op het kerstfeest. Vroeger een tijd van bezinning en zelfs een tijd van vasten. Tegenwoordig is het woord bezinning ‘ouderwets woordgebruik’. Hier en daar verschijnt er wel een adventskalender: iedere dag een venstertje openen. Of de adventskrans: het eerste kaarsje is al ontstoken als teken van het Licht, dat op 25 december gaat schijnen. In de winkels liggen de kerstkransen en –broden al weer klaar. Het marsepein van Sinterklaas is al bijna uitverkocht. De kinderschoentjes staan tegenwoordig onder de radiator van de verwarming, want de Pieten komen niet meer door de schoorstenen, eenvoudigweg omdat die er op veel plaatsen niet meer zijn. Hoe dan ook: de decembermaand is altijd weer een gezellige maand. Foto: een kijkje in de tent.
De wolken zijn nog wel niet helemaal verdwenen, maar de zon heeft af en toe kans om even door te breken. Het ziet er allemaal een stuk fleuriger uit dan vanmorgen. Foto: de skischans in wording op de boulevard.
Het plein ziet er weer netjes en opgeruimd uit. De tenten staan er nog; de werkrommel er omheen is verwijderd. Alleen achter de tenten ligt nog wat materiaal. Binnen in de tenten wordt hard gewerkt. Vandaag en morgen de finishing touch en morgenmiddag om 16.00 uur de officiële opening. Bij ons is Sinterklaas al vergeten; in zo’n winterland kan Sinterklaas niet leven, die heeft zich waarschijnlijk al teruggetrokken in zijn paleis of zit in zijn tijdelijk verblijf bij een warme kachel te bibberen van de kou. Toch heeft hij in het andere deel van het land nog heel wat te doen vóór het 5 december is. Ik wens hem in ieder geval veel sterkte en warmte toe. Foto: een kijkje in een van de tenten. Je zou het er koud van krijgen.
Mooi weer was het vandaag niet. Toch zag ik deze morgen nog even de zon. De derde iglo is verwijderd en er is een nierw zeskantige tent voor terug gekomen. Het geheel vormt nu meer een eenheid. Morgenochtend kan ik er een foto van maken. Ze zijn er nu nog mee bezig. Ondanks de tegenslagen lijkt het toch een echt winterfeest te worden. Een langlaufbaan over de boulevard, een ski-afdaling, een overdekte ijsbaan en de ijstenten op het plein. Ook de kerstbomen zijn al aangekomen. Sinterklaas zal zich morgen wel een mijter - de goedheilig man draagt nu eenmaal geen hoedje - schrikken. Foto: het korte zonnelicht.
Het is nog vroeg. De klok heeft net acht slagen laten horen, maar buiten op het plein is er volop bedrijvigheid ondanks het slechte weer. Over drie dagen is de opening van het Cool Event Scheveningen. Voor de belangstellenden verwijs ik hier even naar de website http://www.cooleventscheveningen.nlHet belooft een echt spektakel te worden. Als er na de stormachtige weken nu eens sneeuw zou vallen, dan wordt Scheveningen een echt sprookjesparadIJS. Foto: werk aan de IJSbaan.
Om 05.10 uur deze morgen werd ik wakker; kort daarop de eerste bliksemflits en donder. Er volgden er nog twee. En daarna ben ik weer ingeslapen. De zon moet net opgekomen zijn, maar het blijft donker. De lucht is grijs en het zal me niets verwonderen als er dadelijk een buitje uit de hemel valt. Volgens de buienradar zal het vandaag toch nog aardig weer kunnen worden; we zullen in ieder geval de zon zien, maar het blijft onbestendig. Niks aan de hand: dan blijven we gewoon binnen; daar kan het ook gezellig zijn. Vanmiddag weer naar de fitness. En tussendoor nog wat foto’s maken van de ijsbeelden in wording. Foto: in de ijstent
Dit bloemetje kreeg ik gisteren bij gelegenheid van mijn 75e verjaardag. Ik wil dit graag met u delen als dank voor alle goede wensen, die ik mocht ontvangen.
25 november. De dag er na. Of niet. Is het misschien juist de dag? Dat is het geheim van mijn verjaardag. Wat is er dan aan de hand. Mijn ouders waren katholiek in de geest van de eerste helft van de vorige eeuw. Maria stond hoog in het vaandel van iedere gelovige. Dit uitte zich onder andere in de naamgeving van de kinderen. Kinderen kregen vaak als tweede naam bij het doopsel de naam Maria toegevoegd. Zo ook bij mij. Maar nog meer bijzonder was het, als de nieuwe boreling ook op zaterdag geboren werd. Zaterdag was de dag, die speciaal aan Maria was toegewijd. En ik moest dan ook op zaterdag ter wereld komen. 24 november 1934 was een zaterdag en omstreeks die tijd was ik uitgerekend. Maar de boreling kwam niet op 24 november: die wilde een zondagskind zijn. De torenklok had amper het nachtelijk 12 uur geslagen: een paar minuten later kwam ik ter wereld. De aanwezige huisarts, ook gelovig, stemde er in toe, dat op mijn geboortebewijs, dat hij moest tekenen, een laat tijdstip op 24 november werd gemeld. Zodoende was ik een Mariakind en een zondagskind. Beter kon ik het toch niet treffen. We hebben gisteren die heuglijke dag van 75 jaar daarvoor herdacht in het Argentijns restaurant Santos. En het was er voortreffelijk. Voldaan zijn we naar huis teruggewandeld, waar we nog nagenietend van het heerlijk eten en drinken zaten bij te komen bij een glaasje water. Foto: geen commentaar, maar wel een stukje Cool Iglo.
Met de iglo is alles goed afgelopen. Een technisch black-out. Maar hij staat nu weer fier overeind. Er moet dag en nacht doorgewerkt worden, om alles op tijd klaar te hebben. Foto: vóór de black-out en ná de black-out. Alles bij het oude.
Ook de derde iglo heeft het begeven. Hij ligt plat op het plein. Ik weet nog niet wat de oorzaak is. Wel stond er gisteren een stevige wind met af en toe zware rukwinden. Het wordt nog hard werken voor de organisatie door al die tegenvallers, maar ze zullen de moed niet laten zakken. In de tenten gaat het werk gestaag door. Ik mag daar iedere dag komen om foto’s te maken. De beeldhouwster maakte deze foto van de Driekoningen (mijn achternaam is de Koning).
In de tenten is de temperatuur ongeveer -5 graden. Buiten +12. Je brilleglazen beslaan als je weer buiten komt. Toch is het niet koud in de tenten, althans zo ervaar je het niet. Foto: een object in wording.
Gisteren, het was al in de middag, stond er een stevige wind op strand en boulevard en aan de hemel een stralende zon. Toch waren er veel mensen, die uit kwamen waaien. Even een frisse neus halen. Dat kon ik ook doen in de “ijskelders” van de Cool Iglo Sculpture; daar waren de kunstenaars al bezig met het beeldhouwen van de figuren, die op zondag 29 november door wethouder Frits Huffnagel officieel onthuld zullen worden. Ik mag regelmatig de vorderingen fotografisch vastleggen. Nu is het er nog een blokkendoos van ijs, maar hier en daar begin je toch al duidelijk vormen waar te nemen. Foto: in kijkje in die ijskelder.
