30-03-2009 om 17:49 geschreven door lucky  

Smaakt en ziet dat de Here goed is.

Hebt u al ontdekt Wie de Here is, hoe goed en hoe trouw Hij is en hoe veilig het is om bij Hem te schuilen? Deze vragen kun je niet zuiver theoretisch benaderen. Natuurlijk, Gods Woord vertelt ons genoeg over Hem en in deze Psalm vinden we daar een voorbeeld van. Maar wat in dit loflied vooral opvalt, is dat David graag aan iedereen wil vertellen wat hij met de Here heeft meegemaakt. Ook David kende de Here uit de Bijbel (de boeken van Mozes en Jozua). Maar toen hij in de klem zat, liet de Here Zich in de praktijk kennen. En dat bracht David tot het schrijven van deze en vele andere Psalmen. Smaakt en ziet dat de Here goed is.

1 Van David, toen hij zich aan het hof van Abimelech als een krankzinnige voordeed en pas wegging toen deze hem verjoeg.

2 De HEER wil ik prijzen, elk uur van de dag,

mijn mond is altijd vol van zijn lof.

3 Laat mijn leven een loflied zijn voor de HEER,

de nederigen zullen het met vreugde horen.

4 Roem met mij de grootheid van de HEER,

sluit u aan om zijn naam te verheffen.

5 Ik zocht de HEER en hij gaf antwoord,

hij heeft mij van alle angst bevrijd.

6 Wie naar hem opzien, stralen van vreugde,

schaamte zal hun gezicht niet kleuren.

7 In mijn verdrukking riep ik tot de HEER,

hij heeft geluisterd en mij uit de nood gered.

8 De engel van de HEER waakt

over wie hem vrezen, en bevrijdt hen.

9 Proef, en geniet de goedheid van de HEER,

gelukkig de mens die bij hem schuilt.

10 Vromen, heb ontzag voor de HEER:

wie hem vreest lijdt geen gebrek.

11 Jonge leeuwen lopen hongerig rond,

wie de HEER zoekt, ontbreekt het aan niets.

12 Kom, kinderen, luister naar mij,

ik leer je ontzag voor de HEER.

13 Hebben jullie het leven lief,

wil je goede jaren genieten?

14 Behoed dan je tong voor het kwaad,

je lippen voor woorden van bedrog.

15 Mijd het kwade, doe wat goed is,

streef naar vrede, jaag die na.

16 Het oog van de HEER rust op de rechtvaardigen,

zijn oor luistert naar hun hulpgeroep.

17 Toornig ziet de HEER wie kwaad doen aan,

hij wist hun namen op aarde uit.

18 De HEER hoort de kreten van de rechtvaardigen,

hij bevrijdt hen uit de nood,

19 gebroken mensen is de HEER nabij,

hij redt wie zwaar wordt getroffen.

20 Al blijft de rechtvaardige niets bespaard,

de HEER zal hem steeds weer bevrijden.

21 Hij waakt zelfs over zijn beenderen,

niet één ervan wordt verbrijzeld.

22 Een slecht mens komt om door eigen kwaad,

wie een rechtvaardige haat zal boeten,

23 de HEER redt het leven van zijn dienaren,

nooit zal boeten wie schuilt bij hem.

Ps.34

30-03-2009 om 06:00 geschreven door lucky  

Hij bood hulp van omhoog, greep mij vast.

Een krijgsman als David, die zijn volk bescherming moest bieden voor de vijanden, heeft uiteraard heel wat hachelijke situaties meegemaakt. Zoiets zoek je niet op, integendeel, je doet er alles aan om het te voorkomen. Ook al zijn we geen krijgsman, als christen worden we wel aangemoedigd te strijden en deel te hebben in het lijden als een goed soldaat van Christus Jezus. En ook voor ons geldt dat we ons niet moeten laten afleiden door iets anders, want onze Bevelhebber moet tevreden over ons kunnen zijn. Een christen is per definitie een strijder in dienst van een onoverwinnelijke Overwinnaar!

Ik heb u lief, HEER, mijn sterkte,

3 HEER, mijn rots, mijn vesting, mijn bevrijder,

God, mijn steenrots, bij u kan ik schuilen,

mijn schild, kracht die mij redt, mijn burcht.

4 Ik roep: ‘Geloofd zij de HEER,’

want ik ben van mijn vijanden verlost.

5 Mij omsloten de banden van de dood,

de kolkende afgrond joeg mij angst aan,

6 de banden van het dodenrijk omklemden mij,

op mijn weg lagen de valstrikken van de dood.

7 In mijn nood riep ik tot de HEER,

ik schreeuwde naar mijn God om hulp.

In zijn paleis hoorde hij mijn stem,

mijn roepen bereikte zijn oren.

8 Toen schudde en schokte de aarde,

de bergen trilden op hun grondvesten,

beefden omdat hij vlamde van woede,

9 rook steeg op uit zijn neus,

verterend vuur kwam uit zijn mond,

hij spuwde hete as.

10 Hij schoof de hemel open en daalde af,

duisternis onder zijn voeten,

11 hij besteeg de cherub en vloog,

zwevend op de vleugels van de wind.

12 Hij maakte van het donker zijn schuilplaats,

trok een tent om zich heen

van duister water, dichte wolken.

13 Een vuurgloed ging voor hem uit,

wolken joegen voort, hagel en gloeiende as.

14 De donder van de HEER klonk aan de hemel,

de Allerhoogste verhief zijn stem:

hagel en gloeiende as.

15 Hij schoot zijn pijlen en sloeg de vijanden uiteen,

wierp zijn bliksemschichten en verdreef hen.

16 De beddingen van het water werden zichtbaar,

de grondvesten van de wereld kwamen bloot

door uw dreigende blik, HEER,

door de briesende adem uit uw neus.

17 Hij bood hulp van omhoog, greep mij vast

en trok mij op uit de woeste wateren,

18 ontrukte mij aan mijn machtige vijand,

aan mijn haters, die sterker waren dan ik.

19 Op de dag van mijn ondergang vielen zij aan,

maar de HEER was mij tot steun.

20 Hij leidde mij weg uit de nood en gaf mij ruimte,

bevrijdde mij, omdat hij mij liefhad.

Ps.18:1-20

Maar ondanks het onwankelbare geloof in de eindoverwinning, moet je toch nog vaak in uiterste nood tot de Heer roepen en naar je God om hulp schreeuwen. Hoe geweldig bemoedigend en verblijdend is het dan, wanneer je merkt dat Hij jouw hulpgeroep in zijn paleis heeft vernomen. Soms scheen het dat God niet antwoordde op Davids gebed, maar nu blijkt zonneklaar dat die geweldige machtige God opgestaan was en letterlijk hemel en aarde bewoog om hem, David, te hulp te schieten op zijn noodkreet. God bood hem hulp van omhoog, greep hem vast en trok hem op uit woeste wateren. David heeft er weet van; hij heeft het lijfelijk ervaren dat God hem redde uit de hand van zijn vijanden en uit de hand van Saul. Maar deze psalm beschrijft méér dan de lotgevallen van David. De psalm beschrijft ook wat er gebeuren ging met de zoon van David, de Heer Jezus Christus. De psalm heeft duidelijk een diepere laag. Dat blijkt vooral uit de verzen die op dit gedeelte volgen. Maar ook hier wordt de sluier al iets opgelicht, en zien we het kruis waar de golven en baren van Gods straf over Christus werden uitgegoten, maar óók de hand van God die Hem uit de dood zou verlossen.

29-03-2009 om 08:09 geschreven door lucky  

De Zoon des mensen heeft geen plaats om het hoofd neer te leggen.

Toen de Here Jezus geboren werd, was er voor Hem geen plaats in de herberg; en toen Hij leefde, was er geen plaats waar Hij kon rusten. Aan het eind van Zijn leven werd duidelijk welke plaats de mensen wèl voor Hem over hadden: een kruis. Eigenlijk was dat niet Zíjn plaats, maar ònze plaats. Hij verdiende een troon, wij een kruis. Maar uit liefde vernederde de Heiland Zich tot onze plaats: Hij stierf aan het kruis, zodat wij verhoogd kunnen worden tot Zijn plaats. Ons wacht nu een troon. Wat een genade!

57 Terwijl ze hun weg vervolgden, zei iemand tegen hem: ‘Ik zal u volgen waarheen u ook gaat.’ 58 Jezus zei tegen hem: ‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen.’ 59 Tegen een ander zei hij: ‘Volg mij!’ Maar deze zei: ‘Heer, sta me toe eerst terug te gaan om mijn vader te begraven.’ 60 Jezus zei tegen hem: ‘Laat de doden hun doden begraven, maar ga jij op weg om het koninkrijk van God te verkondigen.’ 61 Weer een ander zei: ‘Ik zal u volgen, Heer, maar sta me toe dat ik eerst afscheid neem van mijn huisgenoten.’ 62 Jezus zei tegen hem: ‘Wie de hand aan de ploeg slaat en achterom blijft kijken, is niet geschikt voor het koninkrijk van God.’

Luc.9:57-62

24-03-2009 om 06:13 geschreven door lucky  

23-03-2009 om 19:04 geschreven door lucky  

Doet bij dit alles de liefde aan.

Gisteren besloten we met de opmerking dat er heel wat is 'aan te doen'. Onze levensopenbaring, ons gedrag wordt in Kol. 3 als het ware vergeleken met de kledingstukken die men op het lichaam draagt. Van deze 'kleren' geldt niet het bekende 'de kleren maken de man', maar deze geestelijke en morele 'kleren' maken de christen. Had men vroeger alle kledingstukken aangetrokken, dan volgde nog het omdoen van de gordel. Pas dan was de kleding 'af'. Al hebben we alle genoemde deugden 'aangedaan', dan is het geheel niet 'af', wanneer de 'band van de volmaaktheid', de liefde ontbreekt!

14 Zoek het goede, niet het kwade. Dan zullen jullie leven, en dan zal de HEER, de God van de hemelse machten, met jullie zijn, zoals jullie altijd zeggen. 15 Haat het kwade, heb het goede lief en zorg dat er recht gedaan wordt in de poort. Misschien zal dan de HEER, de God van de hemelse machten, genade schenken aan wie er overgebleven zijn van Jozefs volk. 16 Daarom – zegt de HEER, de God van de hemelse machten, de Heer – zal er op alle pleinen worden gerouwd, in alle straten gejammerd; boeren worden opgeroepen om te weeklagen, klaagzangers om te rouwen, 17 en ook in alle wijngaarden zal er worden gerouwd wanneer ik zelf in jullie midden rondga – zegt de HEER.

18 Wee degenen die verlangen naar de dag van de HEER! Wat zal hij jullie brengen, de dag van de HEER? Duisternis, geen licht. 19 Zoals wanneer iemand die vlucht voor een leeuw, aangevallen wordt door een beer, en dan, als hij een huis binnenvlucht en met zijn hand tegen de muur leunt, gebeten wordt door een slang. 20 De dag van de HEER zal duisternis zijn, en geen licht; aardedonker, zonder glans.

21 Ik heb een afkeer van jullie feesten, ik wijs ze af, jullie samenkomsten verdraag ik niet. 22 Ik schep geen behagen in de brand- en graanoffers die jullie mij brengen; de vetgemeste beesten van jullie vredeoffers keur ik geen blik waardig. 23 Bespaar mij het geluid van jullie liederen; de klank van jullie harpen wil ik niet horen. 24 Laat liever het recht stromen als water, en de gerechtigheid als een altijd voortvloeiende beek.

25 Israëlieten, hebben jullie mij die veertig jaar in de woestijn ooit zulke offers en gaven gebracht? 26 Nu zullen jullie de beelden die jullie zelf gemaakt hebben – je koning Sakkut en je sterrengod Kewan

 met je mee moeten dragen, 27 want ik zal jullie in ballingschap voeren, tot voorbij Damascus. Dit zegt de HEER, wiens naam is: God van de hemelse machten.





AMOS.5:14--27

20-03-2009 om 17:20 geschreven door lucky  

18-03-2009 om 07:27 geschreven door lucky  

De Here bemint het recht.

In de wereld lijken alle normen van recht omgedraaid. Mensen die zich om God noch gebod bekommeren leven in voorspoed, en rechtvaardigen zuchten. De psalmdichter ziet echter boven het aardse gebeuren uit: er is een God die het recht bemint en die uiteindelijk gerechtigheid zal oefenen. Straks zullen de goddelozen geoordeeld worden, maar voor de rechtvaardigen wachten de zegeningen van de toekomst (vs. 22,29). Daarom is de ware leefregel van de mens: van het kwade te wijken en het goede te doen (vs. 27).

15-03-2009 om 07:30 geschreven door lucky  

08-03-2009 om 08:55 geschreven door lucky  

O God, herstel ons.

Evenals de vorige Psalm brengt ook deze ons terug in de tijd van de eerste verwoesting van Jeruzalem door Nebukadnezar. Daarnaast echter gunt ze ons ook een blik in de nabije toekomst wanneer het gelovig overblijfsel van Israël in de grote verdrukking komt, die na de opname van de Gemeente zal aanbreken. Dan zal dit gebed ook opwellen uit de verslagen harten en verbroken geesten van die Joden die ter wille van hun geloof en ijver voor God door hun eigen volk en bondgenoten worden vervolgd en verdrukt. De kreet 'O God, herstel ons' sluit tevens een belijdenis in: dat ze willen terugkomen van hun dwaalwegen.

1 Voor de koorleider. Op de wijs van De lelies. Een getuigenis. Van Asaf, een psalm.

2 Hoor ons, herder van Israël,

die Jozef leidt als een kudde.

U die troont op de cherubs, verschijn in luister

3 aan Efraïm, Benjamin en Manasse.

Laat uw kracht ontwaken,

kom, en red ons.

4 God, keer ons lot ten goede,

toon uw lichtend gelaat en wij zijn gered.

5 HEER, God van de hemelse machten,

hoe lang nog blijft u vertoornd op uw biddende volk?

6 U liet ons brood van tranen eten

en een stroom van tranen drinken.

7 U hebt andere volken tegen ons opgezet,

onze vijanden drijven de spot met ons.

8 God van de hemelse machten, keer ons lot ten goede,

toon uw lichtend gelaat en wij zijn gered.

9 U hebt een wijnstok uitgegraven in Egypte,

en volken verdreven om hem te planten.

10 U gaf hem een ruime plek,

hij schoot wortel en vulde het land.

11 De bergen werden bedekt door zijn schaduw,

de machtige ceders door zijn twijgen,

12 hij strekte zijn takken uit tot de zee,

tot aan de Grote Rivier zijn ranken.

13 Waarom hebt u zijn omheining vernield?

Voorbijgangers plukken hem leeg,

14 wilde zwijnen wroeten hem om,

velddieren vreten hem kaal.

15 God van de hemelse machten, keer u tot ons,

kijk neer uit de hemel en zie,

bekommer u om deze wijnstok,

16 de stek die uw hand heeft geplant,

het kind dat u zelf hebt grootgebracht.

17 Hij is verbrand en weggehakt,

verkwijnd onder uw duistere blik.

18 Leg uw hand op uw beschermeling,

het mensenkind dat u hebt grootgebracht.

19 Dan zullen wij niet van u wijken.

Laat ons leven, en wij roepen uw naam:

20 HEER, God van de hemelse machten, keer ons lot ten goede,

toon uw lichtend gelaat en wij zijn gered.

Psalmen 80

07-03-2009 om 14:56 geschreven door lucky  

Wandelen met God.

Henoch, de man die met God wandelde 
'Henoch dan wandelde met God; en hij was niet meer; want God nam hem weg'   Genesis 5:24

De naam Henoch betekent 'toegewijd', of 'ingewijd'; vandaar ook 'leraar'. Door te wandelen met God verkreeg Henoch zelf inzicht in Gods plannen en gedachten, en was hij ook in staat om anderen te onderwijzen. Dit maakte hem tot een profeet, een boodschapper van Godswege in een verdorven wereld die God de rug had toegekeerd. Wij lezen namelijk heel duidelijk in de Brief van judas dat Henoch heeft geprofeteerd. Hij sprak over de komst van de Heer ten oordeel:

'En ook Henoch, de zevende van Adam af, heeft van dezen geprofeteerd door te zeggen: Zie, de Heer is gekomen temidden van zijn heilige tienduizenden, om oordeel uit te oefenen tegen allen ...'   Judas: 14-15.

Een wandel met God was het deel van Adam en Eva in de hof van Eden, maar zij verloren dit voorrecht door de zondeval. Toen zij ná de val het geluid van de Here God hoorden, die in de hof wandelde in de avondkoelte, verborgen zij zich voor Hem:

Henoch heeft heel duidelijk herwonnen wat Adam door zijn val had verbeurd. Tweemaal lezen wij van hem dat hij met God wandelde:

“En Henoch wandelde met God, nadat hij Metuselach verwekt had, driehonderd jaar, en hij verwekte zonen en dochteren. Zo waren al de dagen van Henoch driehonderd vijfenzestig jaar. En Henoch wandelde met God, en hij was niet meer, want God had hem opgenomen.”  Genesis 5:22-24

Van Noach wordt hetzelfde vermeld: 'Noach wandelde met God' (Genesis 6:9). Is het mogelijk om met God te wandelen in een wereld die Hem de rug heeft toegekeerd en die het oordeel tegemoet gaat? Het voorbeeld van deze beide mannen geeft een bevestigend antwoord op die vraag. Vergelijk in dit verband ook de woorden van de Psalmist:

'De verborgenheid des Heeren is voor hen, die Hem vrezen; en Zijn verbond, om hun die bekend te maken'.
Psalm 25:

Henoch werd na een lang leven met God plotseling opgenomen van dit aardse toneel, om Hem in hemelse heerlijkheid te dienen en te loven. Noach werd na een lange wandel met God veilig overgebracht naar een nieuwe wereld, om Hem op een gereinigde aarde opnieuw te dienen en te eren.

Het keerpunt in Henoch's leven schijnt de geboorte van zijn zoon te zijn geweest:

'En Henoch wandelde met God, nadat hij Methtí­salah gewonnen had, driehonderd jaren'   Genesis 5:22

Waarschijnlijk kreeg hij door de geboorte van zijn zoon een betere indruk van Gods grootheid als de Schepper van het leven. Misschien is hij toen ook gaan nadenken over der realiteit van de val van de mens, de ernst van de dood en de noodzaak van de verlossing.

Zo bracht de zegen die hij ondervond in zijn gezin hem dichter tot God, zodat hij werkelijk met God ging wandelen.

En Henoch bleef met God wandelen, wel driehonderd jaar lang ‑voor onze begrippen een enorme tijd. Zou er één dag geweest zijn in al die lange jaren dat Henoch afdwaalde en niet met God wandelde? Ik denk het niet. Wanneer wij ouder worden en vele jaren met de Heer hebben gewandeld, zijn wij ertoe geneigd van Hem af te wijken en onze eigen wegen te volgen. Dat zien wij bijvoorbeeld in het leven van Salomo, die vreemde goden ging dienen toen hij oud geworden was. (1 Koningen 11:4)

Henoch bleef bewaard voor afdwalingen. Hij week niet van de zijde van de God met Wie hij wandelde, evenals Ruth zich vastklemde aan haar schoonmoeder en Elisa weigerde Elia te verlaten (Ruth 1; 2 Konin­gen 2). Het lange leven van Henoch eindigde op een heerlijke wijze, doordat God hem plotseling opnam in de hemel. Wij als christenen hebben dezelfde hoop, dezelfde toekomstverwachting.

In Henoch’s leven zien wij de blauwdruk voor ons leven, Henoch geloofde in de Here God en leefde er naar. Ook van ons wordt verwacht dat wij eenvoudig geloven hetgeen de Here Jezus beloofd heeft, óók de belofte van Zijn komst voor de Gemeente, die belofte moet ons genoeg zijn en mogen (moeten) wij Hem elke dag verwachten. Niet het aardse, niet onze omstandigheden of onze problemen en ziekten zijn de maatstaf voor ons geloof, maar de belofte dat hij een wedergeboren christen zal behouden voor tijd en eeuwigheid is ons heerlijk vooruitzicht.

L.R

04-03-2009 om 06:23 geschreven door lucky  

Hij die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen.

In de wereld leven kinderen van God en mensen die in de macht van de duisternis zijn. Soms is het moeilijk om 'echt' en 'imitatie' van elkaar te onderscheiden. Maar uiteindelijk zal de Heer Jezus het onkruid scheiden van het goede gewas. Tot dat moment groeien gelovigen en ongelovigen naast elkaar op. Wij kunnen vaak moeilijk herkennen of iemand echt bij God hoort. Maar als het goed is, zal het goede zaad uiteindelijk herkenbaar worden en vrucht dragen. Eén ding is zeker: De Heer kent de zijnen. En na de terugkomst van Christus zal er duidelijkheid komen. Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon in het koninkrijk van hun Vader.

36 Daarop stuurde hij de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij hem en vroegen: ‘Wilt u ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen?’ 37 Hij antwoordde hun: ‘Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, 38 de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, 39 de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. 40 Zoals het onkruid bijeengebonden wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: 41 de Mensenzoon zal zijn engelen eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk allen die anderen ten val hebben gebracht en de wetten hebben verkracht bijeenbrengen 42 en hen in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. 43 Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!

Mat.13:36-43

02-03-2009 om 20:42 geschreven door lucky  

Vreest God en geeft Hem eer.

Ook tijdens de grote verdrukking zal er een evangelie gebracht worden. Zelfs in de meest barre tijden laat God Zijn heil verkondigen. Er zal in die tijd een grote menigte, die niemand tellen kan, tot bekering komen. Ze zullen Gods heerschappij over hun leven aanvaarden, Hem aanbidden en erkennen als de Schepper van hemel en aarde. Die mensen zullen zich onderscheiden van de massa die het beest en zijn beeld aanbidt. Ze zullen de meerderheid in het kwade niet volgen. Velen zullen dat moeten bekopen met hun leven. Daarom: 'Zalig de doden, die in de Here sterven.'

6 Toen zag ik opnieuw een engel, die hoog in de lucht vloog. Hij had een eeuwig evangelie dat hij bekend moest maken aan de mensen op aarde, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. 7 Luid riep hij: ‘Heb ontzag voor God en geef hem eer, want nu is de tijd gekomen dat hij zijn oordeel zal vellen. Aanbid hem die hemel en aarde, zee en waterbronnen geschapen heeft.’ 8 Hij werd gevolgd door een tweede engel, die uitriep: ‘Gevallen, gevallen is Babylon, die grote stad, die door haar ontucht alle volken de wijn van haar wellust heeft laten drinken.’ 9 Zij werden gevolgd door een derde engel, die met luide stem riep: ‘Als iemand het beest en zijn beeld aanbidt en het merkteken op zijn voorhoofd of zijn hand krijgt, 10 zal hij de wijn van Gods woede moeten drinken, die onverdund in de beker van zijn toorn is geschonken. Hij zal in vuur en zwavel worden gepijnigd, onder de ogen van de heilige engelen en van het lam. 11 De rook van die pijniging zal opstijgen tot in eeuwigheid. Wie het beest en zijn beeld aanbidden, of wie het merkteken van zijn naam draagt, ze krijgen geen rust, overdag niet en ’s nachts niet.’

12 Hier komt het aan op de standvastigheid van de heiligen, die zich houden aan Gods geboden en aan de trouw van Jezus.

13 Ik hoorde een stem uit de hemel zeggen: ‘Schrijf op: “Gelukkig zijn zij die vanaf nu in verbondenheid met de Heer sterven.”’ En de Geest beaamt: ‘Zij mogen uitrusten van hun inspanningen, want hun daden vergezellen hen.’

Openb.14:6-13

01-03-2009 om 08:32 geschreven door lucky  

Hier blijkt de volharding en het geloof van de heiligen.

Hoe donkerder de nacht, hoe helderder de sterren. En nacht zal het worden over deze wereld. Het podium voor een werelddictator wordt getimmerd. Het decor is zo goed als klaar. Beestachtig zal het regime zijn dat dan aan de macht komt. Grote woorden en godslasteringen zullen hem kenmerken. De gelovigen zal hij niet ontzien. Ze lijken een willoze prooi van zijn martelingen. Het zal de tijd zijn van de grote verdrukking. Een periode die z'n weerga niet kent. Juist dan schitteren er heldere sterren. Er is geen groter contrast mogelijk. Het zijn de heiligen van wie de namen geschreven zijn in het boek van het Lam. Hun geloof in die nog toekomstige tijd mag ons nu inspireren.

Toen zag ik uit de zee een beest opkomen. Het had tien horens en zeven koppen; het had een kroon op elke horen, en er stonden godslasterlijke namen op zijn koppen. 2 Het beest dat ik zag leek op een panter, met poten als van een beer en een bek als de muil van een leeuw. De draak droeg zijn kracht en heerschappij en gezag aan het beest over. 3 Een van de koppen van het beest zag eruit alsof hij geslacht was; het was een dodelijke verwonding, maar de wond genas. Vol bewondering ging de hele wereld achter het beest aan. 4 Iedereen aanbad de draak, omdat hij het beest gezag had gegeven. Ook het beest zelf aanbaden ze, met de woorden: ‘Wie is gelijk aan het beest? Wie kan het tegen hem opnemen?’ 5 Het beest kon zijn bek gebruiken voor grootspraak en godslasteringen, en dat tweeënveertig maanden lang. 6 Het opende zijn bek en lasterde God, zijn naam en zijn woning en hen die in de hemel wonen. 7 Het mocht de strijd met de heiligen aanbinden en hen overwinnen. Ook kreeg het macht over alle landen en volken, over mensen van elke stam en taal. 8 Alle mensen die op aarde leven zullen het beest aanbidden, iedereen van wie de naam niet vanaf het begin van de wereld in het boek van het leven staat, het boek van het lam dat geslacht is.

9 Wie oren heeft, moet horen. 10 Wie gevangenschap moet verduren, zal in gevangenschap gaan. En wie door het zwaard moet sterven, zal sterven door het zwaard. Hier komt het aan op de standvastigheid en trouw van de heiligen.

Openb.13:1-10

27-02-2009 om 07:35 geschreven door lucky  

Want zij zeiden: Hij is buiten Zichzelf.

Wie de Heer Jezus hier op aarde volgt, kan het knap moeilijk krijgen met zijn eigen familie, als die er anders over denkt en zelfs meent iemand tot de orde te moeten roepen. 'Hij is buiten Zichzelf.' De Heer was 'in de dingen van zijn Vader' en zijn eigen familie had daar geen enkel begrip voor. Ze bleven steken in de gedachte dat iemand die andere dingen geloofde en deed dan zij, wel gek moest zijn. Als uw echtgenoot, moeder of andere familieleden soortgelijke gedachten over u koesteren, is dat ontzettend moeilijk, ook al laten ze u met rust. De Heer Jezus kent uw pijn en eenzaamheid in dit opzicht uit eigen ervaring. Laat dat uw troost mogen zijn.

20 En Hij ging in een huis; en er verzamelde zich weder [de] schare, zodat zij zelfs geen brood konden eten. 21 En toen zijn naastbestaanden dit hoorden, gingen zij heen om Hem te halen, want zij zeiden: Hij is niet bij zijn zinnen. 22 En de schriftgeleerden, die van Jeruzalem gekomen waren, zeiden: Hij heeft Beëlzebul, en door de overste der boze geesten drijft Hij de geesten uit. 23 En Hij riep hen tot Zich en sprak tot hen in gelijkenissen: Hoe kan de satan de satan uitdrijven? 24 En indien een koninkrijk tegen zichzelf verdeeld is, kan dat koninkrijk zich niet staande houden. 25 En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zal dat huis niet kunnen bestaan. 26 En indien de satan opstaat tegen zichzelf en verdeeld is, kan hij niet bestaan, doch is hij aan zijn einde. 27 Maar niemand kan het huis van de sterke binnengaan en zijn huisraad roven, als hij niet eerst die sterke heeft gebonden, en dan zal hij zijn huis plunderen. 28 Voorwaar, Ik zeg u, dat alle zonden aan de kinderen der mensen zullen vergeven worden, ook de godslasteringen, welke zij gesproken mogen hebben; 29 maar wie gelasterd heeft tegen de heilige Geest, heeft geen vergeving in eeuwigheid, maar staat schuldig aan eeuwige zonde. 30 Immers, zij zeiden: Hij heeft een onreine geest.

Mark.3:20-30

26-02-2009 om 07:55 geschreven door lucky  

God ... houdt gericht.

De Bijbel heeft niet voor iedereen goed nieuws. God is immers niet een goeiige sinterklaas, die ons gegarandeerd op z'n minst een handjevol pepernoten laat toestoppen. Hij wil echt weten hoe het ermee staat en Hij roept ons ter verantwoording. Hij heeft een groot boek waar alles over ons in staat. Er is niets dat Hij niet weet. Zelfs onze haren heeft Hij geteld en Hij ziet haarscherp wat we denken en wat onze motieven zijn. Wij moeten vooral niet te licht over Hem denken. Natuurlijk, Hij wil onze Vader zijn. Hij wil ons heel graag heel dicht bij Zich hebben. De vraag is dan ook of wij dat wel willen. Dicht bij Hem zijn betekent immers op Hem lijken, bij Hem passen!

25-02-2009 om 07:10 geschreven door lucky  

Bekeert u!

Na vier eeuwen van stilzwijgen was de eerste boodschap van God aan het volk: 'Bekeert u.' Vele mensen gaven gehoor aan deze oproep en lieten zich dopen onder belijdenis van hun zonden. De Farizeeën en Sadduceeën beriepen zich echter op hun afkomst. Bekering was iets voor zóndaars. Zij hadden Abraham tot vader! Een predikant las eens een brief waarin iemand zich beklaagde over zijn optreden: 'Deze man heeft de indruk gewekt, alsof sommigen van ons niet gered zouden zijn.' De reactie van de predikant was: 'Dat heeft men dan goed opgemerkt, want zo staan de zaken er helaas voor!'

In die tijd trad Johannes de Doper op in de woestijn van Judea. Hij verkondigde: 2 ‘Kom tot inkeer, want het koninkrijk van de hemel is nabij!’ 3 Dit was de man over wie de profeet Jesaja sprak toen hij zei: ‘Luid klinkt een stem in de woestijn: “Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden.”’ 4 Johannes droeg een ruwe mantel van kameelhaar met een leren gordel; hij voedde zich met sprinkhanen en wilde honing. 5 Uit Jeruzalem, uit heel Judea en uit de omgeving van de Jordaan stroomden de mensen toe, 6 en ze lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, terwijl ze hun zonden beleden.

7 Toen hij zag dat veel farizeeën en sadduceeën op zijn doop afkwamen, zei hij tegen hen: ‘Addergebroed, wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel? 8 Breng liever vruchten voort die een nieuw leven waardig zijn, 9 en denk niet dat je bij jezelf kunt zeggen: Wij hebben Abraham als vader. Want ik zeg jullie: God kan uit deze stenen kinderen van Abraham verwekken! 10 De bijl ligt al aan de wortel van de boom: iedere boom die geen goede vrucht draagt, wordt omgehakt en in het vuur geworpen. 11 Ik doop jullie met water ten teken van jullie nieuwe leven, maar na mij komt iemand die meer vermag dan ik; ik ben zelfs niet goed genoeg om zijn sandalen voor hem te dragen. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur; 12 hij houdt de wan in zijn hand, hij zal zijn dorsvloer reinigen en zijn graan in de schuur bijeenbrengen, maar het kaf zal hij verbranden in onblusbaar vuur.’

Mat.3:1-12

24-02-2009 om 07:15 geschreven door lucky  

Ik prijs U, Vader.

In de tijd dat de Heer Jezus ervaart dat de mensen Hem niet goed gezind zijn, moet het voor Hem een bijzondere troost zijn dat de weg naar de Vader voortdurend open is. We horen Hem hier spreken als de Zoon van de Vader. We merken hoe blij Hij is dat in de hemel Iemand is met Wie Hij zonder een moment van onderbreking in contact staat. Hij dankt de Vader, dat Hij Zich niet openbaart aan mensen die in eigen ogen wijs en verstandig zijn, maar aan kinderen. Aan mensen die geworden zijn als de kinderen, wil de Vader vertellen Wie de Zoon is, en wil de Zoon vertellen Wie de Vader is. Als wij zulke kinderen geworden zijn, hebben we rust voor onze zielen, en mogen we delen in de vreugde die de Vader en de Zoon in elkaar hebben.

25 In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. 26 Ja, Vader, zo hebt u het gewild. 27 Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.

28 Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, 30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht

Mat.11:25-30

23-02-2009 om 07:41 geschreven door lucky  

Niet u bent het die spreekt, maar de Geest van uw Vader.

Wat maken wij ons vaak bezorgd over hoe we in bepaalde situaties moeten reageren. Door dat tobben zijn we veel te veel met onszelf bezig en kan onze God en Vader ons niet optimaal gebruiken. Het vraagt zelfopoffering om die bezorgdheid naast ons neer te leggen en kinderlijk op Hem te vertrouwen. Het is geen kleinigheid dat God ons zijn Geest heeft gegeven om ons te leiden. We mogen vertrouwen dat Hij ons woorden en wijsheid zal geven om op het juiste moment te spreken en te getuigen. Ook vandaag.

17 Pas op voor de mensen, want ze zullen je voor het gerecht brengen en je geselen in hun synagogen. 18 Jullie zullen omwille van mij worden voorgeleid aan gouverneurs en koningen, en een getuigenis moeten afleggen ten overstaan van hen en de heidenen. 19 Wanneer ze je uitleveren, vraag je dan niet bezorgd af hoe je moet spreken of wat je moet zeggen. Want wat je moet zeggen, zal je op dat moment worden ingegeven. 20 Jullie zijn het immers niet zelf die dan spreken, het is de Geest van jullie Vader die in jullie spreekt. 21 De ene broer zal de andere uitleveren om hem te laten doden, en vaders zullen hetzelfde doen met hun kinderen, en kinderen zullen zich tegen hun ouders keren en hen laten terechtstellen. 22 Jullie zullen door iedereen worden gehaat omwille van mijn naam; maar wie standhoudt tot het einde zal worden gered. 23 Wanneer ze jullie vervolgen in de ene stad, vlucht dan naar de volgende. Ik verzeker jullie: voor je in elke stad van Israël bent geweest, zal de Mensenzoon gekomen zijn.

Mat.10:17-23

19-02-2009 om 20:16 geschreven door lucky  

Hij werd met ontferming over hen bewogen.

Voelt u zich eenzaam, hulpeloos? Zonder iemand om u heen? De Heer Jezus is met ontferming over u bewogen. Hij wil u graag troosten en u zijn vrede geven. Als u uw zorgen voor Hem neerlegt, vandaag en morgen, zult u merken hoe belangstellend Hij voor u is. Het valt misschien niet mee om uw zorgen bij Hem te laten, maar probeer het toch maar en laat de vrede van Hem vaste grond in u krijgen. Dan gaat u de dingen vanuit een ander, een hemels perspectief zien. De eeuwige liefdevolle armen van de Vader en de Zoon zijn om u heen.

35 Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal. 36 Toen hij de mensenmenigte zag, voelde hij medelijden met hen, omdat ze er uitgeput en hulpeloos uitzagen, als schapen zonder herder. 37 Hij zei tegen zijn leerlingen: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders. 38 Vraag dus de eigenaar van de oogst of hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen.’

Mat.9:35-38

18-02-2009 om 19:39 geschreven door lucky