Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
Wie zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen.
Wie zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen.
Je kunt je leven behouden of verliezen. De keus is niet moeilijk: iedereen wil toch leven! De Zoon van God, die Zelf het leven is, heeft gezegd dat we ons leven kunnen behouden door het te verliezen. Dat gebeurt als we ons leven niet voor onszelf willen houden, maar ons leven, onszelf, overgeven aan Hem, de Here en Behouder. In Hem is het ware leven, het eeuwig behoud. Hij wilde lijden en sterven om ons de rijkdom van het eeuwige leven te schenken. U wilt toch leven? Kies dan voor Christus! Anders bent u de eeuwige verliezer.
Jezus vertrok met zijn leerlingen naar de dorpen in de buurt van Caesarea Filippi. Onderweg vroeg hij aan zijn leerlingen: Wie zeggen de mensen dat ik ben? 28 Ze antwoordden: Johannes de Doper, en anderen zeggen Elia, en weer anderen zeggen dat u een van de profeten bent. 29 Toen vroeg hij hun: En wie ben ik volgens jullie? Petrus antwoordde: U bent de messias.
30 Hij verbood hun op strenge toon om met iemand hierover te spreken.
31 Hij begon hun te leren dat de Mensenzoon veel zou moeten lijden en door de oudsten van het volk, de hogepriesters en de schriftgeleerden verworpen zou worden, en dat hij gedood zou worden, maar drie dagen later zou opstaan; 32 hij sprak hierover in alle openheid. Toen nam Petrus hem apart en begon hem fel terecht te wijzen. 33 Maar hij draaide zich om, keek zijn leerlingen aan en wees Petrus streng terecht met de woorden: Ga terug, achter mij, Satan! Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.
34 Hij riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. 35 Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. 36 Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? 37 Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? 38 Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.
De hele nacht was Simon Petrus met zijn compagnons druk in de weer geweest. Ze waren ervaren vissers. Maar deze nacht was teleurstellend geweest: niets gevangen. En nu, overdag, hoefden ze het niet meer te proberen. Juist dan zegt de Here tegen Petrus dat hij toch nog eens de netten uit moet werpen. Het resultaat is verbijsterend! Zo leert de Here hem dat elke zegen uiteindelijk van Hem afhankelijk is. Al ons zwoegen baat niet als Hij het niet zegent. Maar als we werken in gehoorzaamheid aan Hem, ervaren ook wij Zijn rijke zegen. Laten we daarom alles niet in eigen wijsheid doen, maar in afhankelijkheid van Hem.
Toen hij eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, 2 zag hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. 3 Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot. 4 Toen hij was opgehouden met spreken, zei hij tegen Simon: Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen. 5 Simon antwoordde: Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als u het zegt, zal ik de netten uitwerpen. 6 En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zon enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. 7 Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken. 8 Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens. 9 Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; 10 zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus zei tegen Simon: Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen. 11 En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden hem.
Opdat de naam van onze Here Jezus Christus in u verheerlijkt worde.
Opdat de naam van onze Here Jezus Christus in u verheerlijkt worde.
De openbaring van de Here Jezus zal een geweldig moment zijn. Als Hij komt, zal ieder zich voor Hem moeten buigen. Dan zal Hij recht brengen op deze aarde. Dan zullen de vervolgden rust krijgen en de verdrukkers gestraft worden. Dan zal Jezus verheerlijkt worden. Alle gelovigen zullen dan rondom Hem staan: de mensen zullen verbaasd staan over die grote menigte van heiligen. De Here zal dan de eer krijgen. Maar ook nu al kunnen we de Here Jezus eren: door te leven in geloofsvertrouwen op Hem en door liefde te hebben onder elkaar.
De psalm begint met de Heer te introduceren als degene die recht heeft op de aarde en alle levende wezens daarop. Dat recht heeft Hij als de schepper van deze wereld. In Hem is haar bestaan verankerd.
Die grote God heeft destijds één berg speciaal uitgekozen om daar zijn heiligdom te laten bouwen: de berg Sion in de stad Jeruzalem. Die plek, waar de Heer woont, kun je niet zomaar betreden, niet iedereen kan zijn tempel binnengaan. Wie dan wel? Het antwoord heeft te maken met wat we doen met onze handen, wat we bedenken met ons hart en wat er uit onze mond komt. Reine handen en een zuiver hart zijn nodig. Voor zo iemand zijn er rijke beloften. God zal hem zegenen en hem recht verschaffen. Maar ja, voor wie geldt dat dan, van wie kan dat gezegd worden? Antwoord 1: van niemand. Er is niemand met reine handen, waar nooit iets onzuivers mee gedaan is, en een zuiver hart, dat nooit een verkeerde gedachte gehad heeft. Antwoord 2: ja, er is één persoon die daaraan voldoet: Jezus Christus. Van Hem wordt getuigd dat Hij geen enkele zonde beging en dat er over zijn lippen geen leugen kwam. Antwoord 3: ieder die bij Jezus zijn heil zoekt. Of, zoals de psalm zegt, wie Hem zoekt en zich tot Hem wendt. Dan is het alsof we ons van de tempel omdraaien naar de poorten van de stad: daar staat iemand voor de deur die wil binnenkomen. De koning die daar staat is de Heer zelf. En als Hij dichterbij komt, ontwaren we de trekken van Hem die een heldhaftige strijd heeft geleverd, op een kruis. De mens Jezus is de Heer zelf. Hij is de koning vol majesteit. En in zijn gevolg mogen wij dan meetrekken de tempel in, tot vlak bij God, in zijn nabijheid.
Toen Paulus en Silas eens vanuit Mysië naar het aan de Zwarte Zee gelegen Bithynië probeerden te gaan, liet de Geest van Jezus het hun niet toe (Hand. 16:7). Spoedig bleek dat het de bedoeling was dat ze naar Europa overstaken, en wel naar Macedonië. Een intrigerende vraag blijft waarom de beide predikers niet naar Bithynië mochten gaan. Op die vraag zullen we het antwoord vergeefs in de Bijbel zoeken. Toch zien we in 1 Petr. 1:1 dat zich daar later wel degelijk christenen bevonden. Kennelijk heeft de Here anderen ingeschakeld om in Bithynië het evangelie te prediken. Ook in de aangrenzende streek Pontus blijken zich christenen te bevinden. Misschien is daar gepredikt door Joden die het Pinksterwonder in Jeruzalem hebben meegemaakt en tot bekering gekomen zijn, want in Hand. 2:9 zien we dat daar ook mensen uit Pontus aanwezig waren. Deze streek wordt ook genoemd als de geboorteplaats van de Jood Aquila, een tentenmaker die samen met zijn vrouw Priscilla met de apostel Paulus heeft samengewerkt. Maar wat is er verder bekend over de christenen aan de Zwarte Zee? Bithynië en Pontus waren door de Romeinen samengevoegd tot één grote provincie. In de jaren 111-113 werd deze provincie bestuurd door de stadhouder Plinius. Deze Plinius heeft over allerlei aangelegenheden gecorrespondeerd met zijn baas in Rome, keizer Trajanus. Van deze correspondentie interesseert ons vooral de brief die Plinius aan Trajanus schreef over de door hem in Bithynië en Pontus aangetroffen christenen. Deze brief is het oudste heidense document over de verspreiding van het christendom dat we bezitten. Plinius raadpleegt zijn baas omdat hij niet goed weet wat hij met de christenen in zijn provincie moet. Ook het antwoord van Trajanus is bewaard gebleven.
Uit Plinius' beschrijving blijkt dat het aantal christenen zo groot is, dat hij bang is voor consequenties vanuit Rome als hij een beoordelingsfout zou maken. Moet hij het loutere feit dat iemand een christen is, strafbaar stellen? Moet hij onderscheid maken naar geslacht en leeftijd? Moeten christenen de gelegenheid krijgen hun geloof af te zweren?
Stadhouder Plinius schrijft zijn baas Trajanus dat hij, ondanks de vragen die hij heeft, christenen heeft laten terechtstellen. Hij heeft ze persoonlijk gevraagd of ze christenen waren. Wanneer ze dat erkenden, heeft hij zijn vraag een tweede en een derde keer herhaald, onder dreiging met de doodstraf. We kunnen bewondering opbrengen voor de moed van deze christenen, die met de dood voor ogen trouw bleven aan de Here. Plinius meldt ook dat hem onlangs anoniem een lijst met namen is bezorgd van mensen die christenen zouden zijn. Opmerkelijk is de manier waarop Plinius degenen die ontkenden dat zij christen waren, aan een onderzoek onderwierp. Het was hem namelijk bekend dat sommigen die hun christen-zijn bij een verhoor ontkenden, wel degelijk christen waren. Hij liet ze de Romeinse goden aanroepen, hij liet ze aan de goden en aan de keizer offeren, en hij liet ze Christus vervloeken. Dit laatste was iets waarvan hij gehoord had dat echte christenen daartoe niet kunnen worden gedwongen. Staan ook wij, christenen van 20 eeuwen later, zo bij onze medemensen bekend? Op zichzelf is het triest dat Plinius juist door mensen die zeiden dat ze nooit echte christenen waren geweest - die daardoor zonder mankeren door zijn test heen gekomen waren - het best geïnformeerd is over het christelijk Aan het eind van zijn brief motiveert Plinius nogmaals waarom hij zich tot de keizer wendt. Wat voor hem zorgwekkend was, is in onze ogen juist heel positief: ondanks de vervolging groeide het aantal christenen explosief, niet alleen in de steden en de dorpen, maar ook op het platteland - dat laatste is inderdaad opmerkelijk, want het platteland bleef doorgaans het langst heidens. Toch ziet Plinius een lichtpuntje: zijn aanpak lijkt succesvol, want er wordt weer meer offervlees verkocht en de tempels worden weer bezocht. Inderdaad, waar God een geopende deur geeft, zijn veel tegenstanders. Trajanus' korte antwoord gaat inhoudelijk niet op het christendom in. Behalve een complimentje krijgt Plinius slechts te horen dat hij geen actief opsporingsbeleid moet voeren, en niet moet ingaan op anoniem voorgelegde beschuldigingen. Dat, schreef Trajanus, zou een zeer slecht voorbeeld zijn, en is niet iets van onze tijd. Inderdaad! Maar het beste voorbeeld werd niet door Plinius, maar door de vervolgde christenen gegeven. We mogen, terwijl we het einde van hun wandel beschouwen, hun geloof navolgen.gemeenteleven in Bithynië en Pontus. Zij verklaarden dat de christenen daar de gewoonte hadden 'op een vaste dag vóór zonsopgang samen te komen en beurtelings ter ere van Christus als voor een god een lied te zingen.' Ook meldden zij dat de christenen later weer samenkwamen voor een gemeenschappelijke en eenvoudige maaltijd, en dat ze gewend waren niet te stelen of te roven, geen echtbreuk of woordbreuk pleegden, en in bewaring gegeven goederen op verzoek prompt teruggaven - allemaal zaken waarin de christenen zich van de niet-christenen onderscheidden. Plinius meldt ook dat hij conform een keizerlijke richtlijn een verbod op vereniging en vergadering had uitgebracht, en dat de christenen zich daaraan hadden gehouden. Helaas was Plinius' mening over het christelijk geloof negatief: hij vond het een verderfelijk bijgeloof, een besmettelijke ziekte.
Volgepropt met medicijnen, tussen slangen en katheters, aangesloten aan in totaal dertien leidingen, ligt Josef Brüschweiler in het ziekenhuis. Hij heeft een acute ontsteking van de alvleesklier, van de longen en het longvlies, en een maagbloeding. Zijn familie is gekomen om afscheid van hem te nemen - voorgoed. De artsen hebben de dertigjarige man opgegeven, nadat ze al driekwart van zijn maag hebben weggesneden en de milt hebben moeten verwijderen. 'God, als U echt bestaat, help me dan,' bidt hij op zijn sterfbed. En drie weken later, in november 1978, wordt Brüschweiler uit het ziekenhuis ontslagen.
Maar hij heeft niets geleerd. De heerschappij van de sterke drank is sterker dan de werking van het wonder waardoor hij er nog een keer goed van af is gekomen. De alcoholist drinkt weer en zegt tegen zichzelf: 'Liever kort en hevig een leven van plezier.' Elke paar maanden is hij daarom op de spoedhulp te vinden. Desondanks gaat hij wat zijn werk betreft vooruit: in 1980 opent de banketbakker samen met zijn vrouw Marlise een groothandel in Dietekon bij Zurich. Maar door zijn drankmisbruik raakt het huwelijk in een crisis. Zijn vrouw scheidt van hem en zijn beide dochters gaan met haar mee. Josef zoekt een psychiater, is al gauw verslaafd aan de psychofarmaca die hem worden voorgeschreven. Na veel bidden en smeken komt zijn gezin toch weer bij hem terug.
Op 19 juni 1985 is het weer eens zover: Marlise belt de huisarts. Ze is zelf al 37 kilo afgevallen en leidt het bedrijf alleen. Maar niet zij gaat naar het ziekenhuis, maar haar man - voor de zoveelste keer. Nauwelijks is hij daar aangekomen, of hij zit alweer in het nabijgelegen restaurant in plaats van in de wachtkamer. Maar dan - met het bier al binnen handbereik - hoort de verslaafde opeens een stem: 'Dit is de laatste alcohol die je drinkt!'Bij de tweede keer gaat Brüschweiler naar een ander café. Maar ook daar kan hij die woorden niet ontlopen. Langzaam dringt het tot hem door: 'God, als dat uw stem is, help me dan,' zegt hij. Op de vraag van een echtpaar of hij met zichzelf zit te praten, antwoordt hij verrassend: 'Nee, Jezus Christus heeft met me gesproken en me zojuist van de alcohol bevrijd.' Daar wordt hartelijk om gelachen, want de bekende stamgast wordt door niemand meer serieus genomen. Maar de volgende morgen heeft de doodzieke man geen medicijnen meer nodig, zelfs in de bloedspiegel zijn geen alcoholsporen meer te vinden. De artsen zijn sprakeloos. Na zes alvleesklierontstekingen, vier zware operaties, vijftien maagonderzoeken en meerdere maagbloedingen is de Zwitser eindelijk zover om christen te worden. Tijdens een korte therapie krijgt hij zeven weken rust en die tijd gebruikt hij om de Bijbel te lezen.
Kort daarop maakt hij onder Gods bescherming een nieuw begin met Marlise. Zijn huwelijk wordt helemaal nieuw. Zelfs het roken kan de ex-verslaafde zonder ontwenningsverschijnselen laten, terwijl hij daarvoor meer dan veertig sigaretten per dag nodig had. Tegenwoordig werkt de achtenvijftigjarige fulltime voor het actiecomité voor vervolgde christenen. Hij is bezig met het werven van fondsen, leidt projecten in de Balkanlanden en China. Hij houdt seminars, leidt Bijbelweken en doet nog veel meer. Vroeger reed hij zelf nog dagelijks met de vrachtwagen, verdeelde hulpgoederen en evangeliseerde 's avonds. Op zijn talrijke reizen ervoer hij Gods bewaring in netelige situaties. Zijn grootste drijfveer is het om duidelijk te maken dat juist christenen zich het lot van verslaafden moeten aantrekken. 'Als wij het niet doen, dan doet de duivel het.' Maar er is moed voor nodig om eens iemand uit te nodigen die misschien op je tapijt in de huiskamer gaat overgeven.
Zondag 7 juni is het zover: VERKIEZINGEN. Vandaag zal je een paar mails ontvangen in verschillende talen in verband met de verkiezingen. Stuur ze ook door naar anderen en help mee om iets te bewegen in ons land.
Er is een christelijke beweging in ons land die C'axentheet. Kris Vleugels is daarvan het boegbeeld en bij veel mensen al bekend.
C'axent heeft een vragenlijst ontwikkeld die ze hebben voorgelegd aan alle kandidaten. Met alle ontvangen antwoorden geven ze jou een beeld van een aantal politici waar jij met méér zekerheid op kan stemmen. Deze mensen kunnen jou mening vertegenwoordigen. Deze kandidaten staan voor christelijke waarden.
7 juni 2009 Verkiezingen ! 7 juni 2009 ... opnieuw een grote kans om samen in ons land een verschil te maken.
België telt ruim 200.000 evangelische gelovigen.
Nog veel meer mensen zijn wel degelijk bezig met normen en waarden en zijn begaan met de toekomst van ons land. Dit is een enorme groep mensen die een echt verschil kan betekenen als ze gezamenlijk iets ondernemen. Een verschil in de Belgische politiek en daarom in ons dagelijkse leven.
Dit is een REUS en een REUSACHTIG potentieel.
Helaas ... is dit ook een apatisch en slapend potentieel. Verdeeld en geïsoleerd ... misleid in de overtuiging dat we ons buiten het dagelijkse leven moeten houden ... dat het zelfs tegen ons geloof is ...
Apatisch en naar binnen gericht door de algemene levenshouding en levenssfeer in dit land.Verblind door een vijand die achter en voor de schermen keihard werkt om zijn plannen met ons land te realiseren.
In onze buurlanden zijn gelovigen veel gemotiveerder om iets met hun stem te doen. Wij kunnen dat ook :de BELGISCHE REUS moet wakker worden !
Er zijn verschillende machtsblokken in ons land die dit wel degelijk doen en ook dingen bereiken.Niet voor het goede, maar voor eigen doelen, die vaak haaks staan op wat jij wil en gelooft.
Waar je een vacuüm laat zal iets anders het invullen ... als je een tuin niet onderhoudt zal onkruid het overdekken ... als jij jou plaats niet inneemt en een land loslaat ... zal iemand anders je plaats innemen.
Vergis je niet, anderen beseffen hun potentieel en doen wel iets met als gevolg een negatieve spiraal in wetgeving en moraal en dat (vaak) door een minderheid die hun mening van de daken schreeuwt !
Vergis je niet, aktie ondernemen maakt wel degelijk verschil !
Spijtig genoeg zijn wij Belgen vaak te laks en te onverschillig om iets te ondernemen.Dat is niet enkel spijtig, dat is ronduit fout! Een maatschappij laten afglijden terwijl je minstens je stem kan doen klinken en dat niet doet dat is eigenlijk meer dan fout!
Neem deze boodschap niet op als een veroordeling, nee het is een oproep tot geloof en aktie, om je wakker te maken om tot je WARE POTENTIEEL te komen.
Wij hebben een enorm verleden. België kent vele individuen die een verschil betekenden. Wij zijn van oudsher een volk dat sociaal gedreven is. Denk aan Damiaan die het leven van talloze aanraakte tot op deze dag, denk aan de tienduizenden die naar de 4 windstreken vertrokken als missionaris en over de hele wereld hun sporen nalieten tot op deze dag. Denk aan priester Daens die sociale actie ondernam en zijn hele stad, streek en land beïnvloedde ... door zijn geloof maar ook door ACTIE te ondernemen !
Dat verleden is niet dood, het ligt gewoon te slapen tot wij er iets mee doen!
Ik geloof dat wij een verschil kunnen maken!
Ik geloof niet dat wij Belgen en christenen van andere nationaliteiten in ons land onverschillig zijn.
Ik geloof dat wij een slapende reus zijn ! Ik geloof dat wij kunnen wakker worden ! Ik geloof dat wij HET verschil kunnen maken !
Ik geloof dat God een land kan omkeren. Dit is al vaak gebeurd en het kan ook bij ons. Ik geloof dat we daarvoor kunnen bidden dat uiteindelijk echte verandering bovennatuurlijk door God bewerkt wordt.
Ik geloof dat we daaraan kunnen werken ... want dat gaat hand in hand. Ik geloof dat we ons moeten uitspreken ... want een STOM getuigenis is GEEN getuigenis. Ik geloof dat we moeten ondernemen ...
Wat kun je dan doen?
Het eerste wat je nodig hebt is de hartsbeslissing om iets te doen.
Nee het is niet voor de anderen: jij bent hier en jij hebt een stem, jij hebt 1 leven en je kan er iets mee doen.
Het tweede is geïnformeerd te worden van de mogelijkheden die er bestaan.
Het derde is aktie nemen en je rol spelen in ons land en dat kan op heel wat manieren.
Jou inbreng is veel belangrijker dan je denkt. Jij kan :
bidden (door geloof verplaats je bergen met God!)
lid worden van een christelijke partij of beweging
spreken met mensen
dit bekend maken in je gemeente, stap ermee naar je gemeenteleiding
als je een leider bent hier meer mee doen
werk met je gemeente of jeugdgroep actief aan de verkiezingen
affiches hangen en ook zo het evangelie zichtbaarder maken in België
steunen met financiën en hulp
steunen met bemoediging voor al diegenen die zich op dit terrein inzetten
en je kan zelf actief worden in de politiek!
Het kan en het is er !
Er zijn nu al verschillende christelijke politieke initiatieven waar je makkelijk achter kan staan en waar je direct en zelfs zonder veel moeite iets mee en kan voor doen.
Wie doet er wat?
Er is een christelijke beweging in ons land die C'axentheet. Kris Vleugels is daarvan het boegbeeld en bij veel mensen al bekend. C'xent heeft een vragenlijst ontwikkeld die ze hebben voorgelegd aan alle kandidaten.
Met alle ontvangen antwoorden geven ze jou een beeld van een aantal politici waar jij met méér zekerheid op kan stemmen.
Zij hebben ook relatie met tal van positieve politici die veel gemeenschappelijk hebben met jou eigen waarden en waar jij voor staat. Deze mensen zijn het evangelie goedgezind en zijn dus belangrijk om te steunen. Er is een nieuwe christelijke partij VCD, vrije christen democraten, die opgestart wordt in West-Vlaanderen en die je aandacht verdient. Er zijn wel degelijk politici die het goed bedoelen en je stem verdienen: leer ze kennen en steun ze, laat ze gelijk ook weten waarom je ze steunt. Word lid van deze groepen en laat weten dat jij er bent, STA OP EN LAAT HET ZIEN.
Dit gaat niet enkel om de komende verkiezingen maar om een mentaliteitsverandering. Samen bouwen we op lange termijn in België. Het begin is er en nieuwe generaties komen eraan. Op enkele decennia is er zoveel veranderd, nu moeten we een stap verder. Waar je 30 jaar geleden amper een gemeente vond in België kunnen we binnen één generatie een zichtbare factor in België worden.
Waar mensen de laatste jaren stilaan hun plaats innemen in ondernemingen, onderwijs en media (om maar een paar terreinen te noemen) moet dit ook gebeuren in de politiek. God heeft reeds mensen klaargemaakt met een roeping om in dat arena te staan en er te winnen !
Daarom deze oproep om ook deze keer je plaats in te nemen en mee te bouwen aan de toekomst van het evangelie in België.
_________________
INFOMAIL heeft tot doel U te informeren over activiteiten in België zoals concerten, sprekers en conferenties.
INFOMAIL geeft informatie over opwekking en doorbraak in België.
INFOMAIL staat los van enige kerk of denominatie en wil U informeren, inspireren en stimuleren om Jezus meer en duidelijker te ervaren in Uw leven.
U kan zelf ook een activiteit doorsturen, ook opgeven of afmelden kan op: info-mail@tele2allin.be
Uitgever: Werner Van Suetendael Ondersteuning: 377-0017965-57 "INFOMAIL"
INFOMAIL a comme but de vous informer concernant les activités en Belgique telles que concerts, prédicateurs et conférences.
INFOMAIL donne de l'information concernant le réveil et la percée en Belgique.
INFOMAIL n'est pas lié à une église ou à une dénomination particulière et veut vous informer, inspirer et stimuler afin d'expérimenter Jésus plus profondément dans votre vie.
Zelfs Luther worstelde met de vraag hoe hij Christus kon zien als zijn beste vriend. Hij schreef eens: 'Ik verwacht meer van mijn vrouw, van Philip Melanchthon en van andere vrienden dan van mijn lieve en gezegende Redder Jezus Christus; en toch weet ik zeker dat geen persoon op deze aarde voor mij kan of zal lijden zoals Hij heeft geleden; waarom zou ik dan bang voor Hem zijn! Deze dwaze zwakheid van mij betreur ik enorm.'
In zijn onmiskenbare stijl vervolgde Luther: 'We moeten ons schamen voor onze ongelovige harten, dat we bang zouden moeten zijn voor deze Man die liefdevoller, vriendelijker en zachtmoediger is en meer begaan met ons dan onze geestverwante broeders en zusters; ja, dan ouders zijn met hun kinderen.'
Dan voegt hij een gedachte toe die voor moderne oren onjuist klinkt: 'Zijn genade en goedheid voor ons is zo immens groot, dat ze zonder grote moeilijkheden en beproevingen niet kan worden begrepen.'
Van nature denken we niet zo. Het is logisch te veronderstellen dat we makkelijker Gods immense goedheid zouden waarderen als we die konden afmeten aan minder beproevingen en meer zegeningen. Goede vrienden maken ons leven makkelijker, niet moeilijker. Zo denken we.
Maar God houdt vol dat Hij door ons lijden iets goeds in ons bewerkt, iets beters dan ons te verlossen van ons lijden. Hij houdt nooit op ons goed te doen (Jeremia 32:40). Het probleem is ons begrip van goedheid - gebaseerd op zegen en gericht op geluk. Dat is te bekrompen. En met ons bekrompen idee van goedheid dromen we mindere dromen, en mindere dromen leiden tot mindere gebeden.
We zullen Christus pas zien als onze beste Vriend, als de Bron van alle werkelijke goedheid, als de Ene die zorgt voor de hoogste vreugde voor onze zielen, als we onszelf aan Hem overgeven. En tot volledige overgave, echt vertrouwen, komt het zelden als we niet God ontmoeten tijdens gebroken dromen, en in onze gebrokenheid Hem als het enige en overvloedige juiste antwoord zien op de diepste schreeuw van onze ziel.
We kennen de mijlpalen in Gods heilsplan wel: de geboorte, kruisiging, opstanding en hemelvaart van onze Heer Jezus Christus. Maar ook de uitstorting van de heilige Geest met Pinksteren in Jeruzalem hoort bij de hoogtepunten in Gods heilsgeschiedenis. Wanneer de heilige Geest niet was gekomen, zou het evangelie niet over de hele wereld verspreid zijn. Voor ons zou er geen nieuw leven uit God zijn. We zouden geen kinderen van God kunnen zijn en niet kunnen ervaren dat de heilige Geest ons leidt. Ook de Gemeente van God zou niet zijn geboren. Bovendien maakt de heilige Geest de Zoon van God groot. 'Door jullie bekend te maken wat Hij van Mij heeft, zal Hij Mij eren.'
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
28-06-2009 om 08:44
geschreven door 
14-06-2009 om 17:39
geschreven door 
30-05-2009 om 08:58
geschreven door 
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.