Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
25-09-2010
DE BLAADJES VALLEN
DE BLAADJES VALLEN
Het is nu echt herfst!
Bij dit seizoen heb ik altijd gemengde gevoelens. Zo mooi, al die kleuren van de bomen. Ik vind het prachtig om te zien en het is elke dag anders.
Toch is het een beetje een treurig seizoen, het verval van de zomer eigenlijk.
Voorlopig geen zicht op nieuwe blaadjes en zonnige terrasjes. Dat wordt dus binnenzitten of warm gekleed naar buiten.
Afgelopen weekend reden we door de polders en er waren enkele bomen die nog wel blaadjes hadden. 't Was net alsof ze er nog niet aan toe leken te zijn om die laatste bruine, eigenlijk al dode, blaadjes te laten gaan. Nog even wachten... mag het nog even wachten?
Je weet hoe het verder gaat. Ze zullen afvallen. Storm en regen zullen het afmaken. De winter is in aantocht en in die tijd lijkt alles stil te staanHeb je dat ook weleens, dat je iets moeilijk los kunt laten? Want je weet wat je hebt en je weet niet wat ervoor terug zal komen. Zelfs die laatste bruine blaadjes, de restjes van wat er was, lijken nog de moeite waard om vast te houden.
God wil ons soms iets nieuws geven en dat kan pas wanneer we loslaten wat we in onze handen hebben.
Zoiets als de graankorrel die de grond in moet om te sterven. Vervolgens brengt hij meervoudig vrucht voort.
Of zoals de ranken aan de wijnstok, die gesnoeid worden opdat er meer vrucht zal zijn. Of die worden weggehaald omdat ze geen vrucht droegen.
Allebei pijnlijke processen die in eerste instantie helemaal niet leuk zijn, maar als doel hebben om verbetering te brengen. Het getuigt van nieuwe dingen, hoop en zekerheid dat er iets goeds uit voort zal komen. Het is als de hoop die in ons leeft.
Als zoon van een rijke zakenman en erfgenaam van de Borden Milk Company, had William Borden genoegen kunnen nemen met een financieel onafhankelijk, gemakkelijk leven. In plaats daarvan koos hij ervoor zijn leven en zijn geld in Christus en zijn koninkrijk te steken.
Toen William in 1904 de middelbare school had afgerond, zond zijn vader hem op een cruise rond de wereld. Omdat zijn hart brak bij het zien van de geestelijke nood van de mensen die hij ontmoette, wijdde William zijn leven aan het dienen van Jezus Christus als zendeling.
Hij besteedde zijn jaren op Yale om het Woord van God onder de knie te krijgen en de mensen in zijn omgeving te bereiken met het evangelie van Christus. Ten slotte kwam het moment dat hij naar het zendingsveld zou gaan. Op weg naar China voer hij eerst naar Egypte, waar hij hersenvliesontsteking kreeg en nog geen maand later stierf. Net zoals met Maria van Betanië, zouden sommigen van William Borden zeggen: 'Wat een verspilling.' Maar het feit dat William zijn leven opofferde, heeft een enorme oogst van rechtvaardigheid voortgebracht. Geïnspireerd door zijn oprechte toewijding aan Christus, zijn talloze jongemannen opgestaan om zijn plaats op de zendingsvelden van de wereld in te nemen.
Williams toewijding aan de Heer heeft geresulteerd in een levensstijl van offervaardig geven. Bij de opening van zijn testament werd ontdekt dat hij zijn hele fortuin van meer dan een miljoen dollar had bestemd voor de zaak van Christus, naast de duizenden dollars die hij al tijdens zijn korte leven had weggegeven.
Na zijn dood werden de volgende drie zinnen gevonden in het schutblad van Williams Bijbel: No reserves. No retreats. No regrets. (Geen voorbehoud. Geen terugtrekken. Geen spijt.)
Iemand heeft eens berekend hoe een leven van 70 jaar ongeveer wordt doorgebracht.
Hier volgt de schatting:
Slapen 23 jaar
Werken 16 jaar
Tv-kijken 8 jaar
Eten 6 jaar
Reizen 6 jaar
Ontspanning 4,5 jaar
Ziekte 4 jaar
Kleden 2 jaar
Godsdienst 0,5 jaar
----------
Totaal 70,0 jaar
Ontnuchterend hè, om zo voor ons te zien dat we het grootste gedeelte van ons leven slapend doorbrengen. En wij maar denken dat wij zo belangrijk zijn!
Laten we het gebed van Mozes uit Psalm 90:12 maar tot het onze maken: 'Leer ons zó onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.'
Er zijn mensen die zeggen: 'Ik geloof in God, Hij is heel belangrijk voor mij. En ik geloof in Jezus; ik ben zo dankbaar voor wat Hij voor mij gedaan heeft!' Als je dan vraagt of ze wel eens de Bijbel lezen, dan komt er een weifelend antwoord: 'In de kerk. Soms lees ik een psalm, als ik het moeilijk heb.'
Stel, iemand zegt tegen je: 'Ik vind jou heel belangrijk in mijn leven. Ja, ik houd zelfs van jou! Maar ik ben verder niet echt in je geïnteresseerd. Ik hoef niet per se te weten wie je precies bent en wat je me allemaal wilt vertellen. Als je me een brief schrijft, dan zal ik die waarschijnlijk niet lezen. O, wil je me dan iets belangrijks vertellen? Ja, eh, daar heb ik gewoon geen tijd voor.' Zou zo'n persoon tot je persoonlijke vrienden behoren? Is het een goede bekende met wie je twee keer per jaar afspreekt? Of blijft het een vage kennis?
Misschien vind je het een beetje pijnlijk, maar dat is exact wat wij doen als wij niet geïnteresseerd zijn in wat God ons wil vertellen door zijn Woord.
God maakt geen onderscheid des persoons. Als jij een kind van God bent geworden, dan ben je dat. Daar verandert niets aan. Maar kun je je voorstellen dat God aan sommige kinderen meer van Zichzelf toevertrouwt dan aan andere? Niet omdat Hij Zichzelf niet aan al zijn kinderen wil laten zien. Nee, Hij houdt van elk kind en wil erg graag een diepe persoonlijke relatie met elk kind opbouwen. Maar niet ieder kind wil Hém echt leren kennen en daar moeite voor doen. Wat mist zo'n kind veel!
Bij dit seizoen heb ik altijd gemengde gevoelens. Zo mooi, al die kleuren van de bomen. Ik vind het prachtig om te zien en het is elke dag anders.
Toch is het een beetje een treurig seizoen, het verval van de zomer eigenlijk.
Voorlopig geen zicht op nieuwe blaadjes en zonnige terrasjes. Dat wordt dus binnenzitten of warm gekleed naar buiten.
Afgelopen weekend reden we door de polders en er waren enkele bomen die nog wel blaadjes hadden. 't Was net alsof ze er nog niet aan toe leken te zijn om die laatste bruine, eigenlijk al dode, blaadjes te laten gaan. Nog even wachten... mag het nog even wachten?
Je weet hoe het verder gaat. Ze zullen afvallen. Storm en regen zullen het afmaken. De winter is in aantocht en in die tijd lijkt alles stil te staan.
Heb je dat ook weleens, dat je iets moeilijk los kunt laten? Want je weet wat je hebt en je weet niet wat ervoor terug zal komen. Zelfs die laatste bruine blaadjes, de restjes van wat er was, lijken nog de moeite waard om vast te houden.
God wil ons soms iets nieuws geven en dat kan pas wanneer we loslaten wat we in onze handen hebben.
Zoiets als de graankorrel die de grond in moet om te sterven. Vervolgens brengt hij meervoudig vrucht voort.
Of zoals de ranken aan de wijnstok, die gesnoeid worden opdat er meer vrucht zal zijn. Of die worden weggehaald omdat ze geen vrucht droegen.
Allebei pijnlijke processen die in eerste instantie helemaal niet leuk zijn, maar als doel hebben om verbetering te brengen. Het getuigt van nieuwe dingen, hoop en zekerheid dat er iets goeds uit voort zal komen. Het is als de hoop die in ons leeft.
- Wie God is, wie Jezus is en de heilige Geest. (Lucas 24:25-27,44-45; Johannes 14:7,23-26)
- Wie je zelf bent. En wie je bent dankzij Jezus. (Romeinen 7:14-25; Galaten 2:19-20; Johannes 1:12)
- Wie je vertrouwen kunt en waarom. Dat helpt je Gods Woord serieus te nemen. (Numeri 23:19)
- De waarheid die boven alles uitstijgt. Wie is de Waarheid? (Johannes 17:17; 8:31-32; Romeinen 1:16-17)
- Hoe je wijs kunt worden. Deze wijsheid heb je nodig. Hierdoor groei je in ontzag
voor God. (Spreuken 9:10; 2 Timoteüs 3:14-17)
- Dat je dingen mag toetsen die op je af komen. Wat is waar, wat niet? (Filippenzen 1:9-11; Handelingen 17:11; 1 Korintiërs 10:23e.v.)
- Hoe je met wijsheid antwoord kunt geven op vragen van anderen. (Kolossenzen 4:2-6)
- Dat je met God mag praten, en hoe! Al de verschillende gebeden die beschreven
staan, zijn als voorbeeld gegeven. (Matteüs 6:9-13; Romeinen 8:26-27; Efeziërs 6:18)
- De vele beloften die God geeft. (Jozua 23:14; Psalm 119:50; 2 Korintiërs 1:19-22; Hebreeën 11:13-16)
- Dat je God mag aanbidden op die manier waar Hij blij mee is. (Johannes 4:23-24)
- Hoe je kunt groeien in je geloof. Je leven gaat vrucht dragen door en voor God.
(Johannes 15:5; Filippenzen 3:10-14; 2 Petrus 3:13-18)
- Hoe je meer en meer op Hem kunt gaan lijken. (Romeinen 8:29; 12:2; Kolossenzen 3:5-17)
- Vreugde in mooie en moeilijke omstandigheden, vrede in de storm. (Romeinen 12:12; 15:13; Filippenzen 4:4-7; Johannes 14:27)
- Hoe je stand kunt houden in een geestelijke strijd. Je leert je 'zwaard' te gebruiken en om te gaan met situaties waarin je op je christen-zijn aangesproken wordt. (Efeziërs 6:10-18)
- Hoe je kunt omgaan met tegenwerking en situaties waarin mensen je om je geloof het leven moeilijk maken. (Matteüs 10:16-42)
- Hoe je stevig op je benen kunt blijven staan. En hoe je, als je staat, waakzaam kunt blijven zodat je toch niet onderuitgeschoffeld zult worden door Gods tegenstander. (1 Korintiërs 10:12-13)
- Hoe je sterk kunt staan in stormachtige tijden. Je vertrouwen op en in God zal daardoor groeien. (2 Kronieken 16:9a; Psalm 9:10-11; Romeinen 5:3-5; 8:31-39)
- Hoe je de tijden kunt leren herkennen - ook met het oog op de toekomst. (Daniël 2:20-22; Handelingen 17:24-26; Matteüs 24; Efeziërs 1:7-10; 1 Tessalonicenzen 5:1-11; 2 Timoteüs 3; Openbaring 14:12-13; 17:9)
Er zijn nog veel meer redenen om de Bijbel te lezen. Hoeveel redenen er ook zijn, uiteindelijk gaat het erom wat jijzelf doet. Dat kan niemand voor jou bepalen.
God heeft in het hart van elk mens het verlangen naar Hemzelf gelegd (Handelingen 17:27; Psalm 19:1-5; Romeinen 1:20-21). Maar het is aan iedereen persoonlijk om daarop in te gaan en God te zoeken.
Vaak heb ik me vaak afgevraagd waar mijn leven nu eigenlijk voor dient en wat er van deze wereld terecht zal komen. Soms vroeg ik me deze dingen af wanneer alles me voor de wind ging en ik heerlijk op mijn lauweren lag te rusten. Dan droomde ik mooie dromen. Verontrustender was het als deze vragen op mij af kwamen wanneer ik me overweldigd voelde door pijn en verdriet. Door angst en onzekerheid of door somberheid over wat ik allemaal om me heen zag gebeuren. Juist op zulke momenten had ik behoefte aan antwoorden, aan Gods perspectief. Ik heb geleerd de antwoorden in de Bijbel te zoeken. Dat alleen geeft rust.
Ik vind het wel heel bizar dat ik voor alles tijd heb, behalve als ik stille tijd wil houden. Dat ik met gemak een soapserie kan bekijken of een domme film. Maar een halfuur met God, dat vind ik dan knap als mij dat is 'gelukt'. Ik vind dat beschamend ten opzichte van mijn Schepper en ik doe mijn best... maar val zo vaak weer terug! Het is een wonder dat Hij mij wil als zijn kind!
Beseffen dat Jezus opgestaan is; dat de dood overwonnen is... ook voor mij! Dit besef geeft me steeds weer kracht. Soms zijn er lastige momenten waarbij het verleden opspeelt en dan kijk ik naar het kruis dat in mijn kamer hangt. Dankzij Jezus' opstanding is er nieuw leven voor mij, hou ik mezelf dan voor. En dat besef maakt dat ik gemakkelijker oude moeiten los kan laten, omdat ik me wil uitstrekken naar het nieuwe dat God voor mij bedoeld heeft. Overwinning in plaats van verdriet!
Daar zat hij dan. Op zijn troon. Te midden van alle luxe en comfort die hij zich maar wensen kon. Macht genoeg. Aandacht genoeg. Afleiding genoeg. En toch zei hij: 'Breng haar hier!' Uit verveling? Had hij op het verkeerde moment op het verkeerde balkon gestaan? Alle andere koningen hadden toch de strijd opgezocht? Waarom stond hij dan op zijn balkon? Was hij maar met zijn leger meegegaan. Maar ja, dat is achteraf praten...
Werd koning David het slachtoffer van zijn succes? Kon David op een gegeven moment niet goed met de zegeningen omgaan die hij van God ontvangen had?
Het leek alsof hij Gods genade en God zelf uit het oog verloor. Hij liet zich gaan. David liet zich als het ware meeslepen door een steeds groter wordende, naar beneden denderende sneeuwbal van oorzaak en gevolg: succes - luiheid, verveling en gemakzucht- egoïsme - onbeheerste wellust - ik wíl het, ik móét het hebben - zonde.
Welke zonde? Wil je het echt weten? Nou vooruit, hou je vast: overspel; manipulatie en bedrog; moord met voorbedachten rade; een medeplichtige betrekken bij moord; extra soldaten in gevaar brengen die sneuvelen; verdoezelen van zonde en doorleven alsof er niets aan de hand is; God en het volk te kijk zetten bij omringende vijanden. En de consequenties? Een gebroken, beschaamd, verdrietig en in rouw gedompeld hart. Dubbele rouw voor de vrouw met wie hij overspel pleegt. Hun zoontje sterft.
Een verloren veldslag en verlies van mensenlevens. Grote ellende, moord en doodslag in zijn familie. En God wordt door zijn vijanden belasterd. Kunnen we dan nu vol afschuw met onze vinger naar David wijzen?
O ja? Ben jij een stuk beter? Vooruit, misschien heb je geen soldaten laten sneuvelen. Niemand vermoord. Geen feitelijk overspel gepleegd. Maar maakt dat jou zonder zonde? Maakt dat jou een stuk beter? Wat zegt Jezus in de Bergrede ook alweer over seksuele fantasieën en overspel? En over een ander in woede uitschelden en moord? (Matteüs 5). Wat zegt Jezus ook alweer tegen Farizeeën die denken dat ze beter zijn dan de op heterdaad betrapte prostituee in Johannes 8:7? 'Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.' Zet dus je 'ik ben heiliger dan hij'-gedachte maar snel aan de kant, want we kunnen heel wat van David leren.
Wat maakte koning David dan toch zo bijzonder? Zijn knappe uiterlijk? Zijn militaire strategieën of zijn rijkdom? In de Bijbel staat veel over David geschreven, en ook hijzelf heeft menig pagina gevuld. Kennelijk is er iets bijzonders aan hem.
Was David dus volmaakt? Nee. Was hij het schoolvoorbeeld van vroomheid? Niet bepaald. Als je bang bent voor 'erge' zonden, blijf dan vooral bij hem uit de buurt. (Ook al bestaat er onderscheid tussen zonden, toch blijft een beetje meer of minder fout nog steeds fout. Of je de wet een beetje of enorm breekt, je breekt hem. Dus, zelfingenomenheid en verwaandheid: opgepast!) David had het nodige op zijn kerfstok.
En toch... David krijgt het grootste compliment dat je als mens ooit kunt krijgen. De Almachtige God noemt David 'een man naar mijn hart', omdat hij met hart en ziel aan God is toegewijd. David dient God, ook in de praktijk van zijn dagelijks leven, in de keuzes die hij maakt. Nee, hij is niet volmaakt, hij laat steken vallen. Maar God ziet zijn toegewijde hart. Hij ziet Davids oprechte liefde voor Hem.
De prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet op te brengen.
De prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet op te brengen.
Er valt met geld heel wat te bereiken. Grote huizen en grote weelde (vers 17), voorspoed (vers 19), vermogen (vers 7,11). Maar inzicht niet. Leven allerminst. De onbelangrijke dingen van het leven zijn te koop, desnoods voor een appel en een ei. Aan de belangrijkste dingen van ons bestaan hangen dure prijskaartjes. Je wordt makkelijk misleid door de schone schijn, en dan denk je dat het hele leven binnen je bereik ligt. Niks ervan! De psalmdichter weet wel beter. Wat God vraagt voor een leven, is niet te betalen. En de wisselkoersen van Er is een boel verwarring in deze wereld over wat een mens hééft en wat hij ís. De meeste mensen houden zich vooral met de eerste vraag bezig, en krijgen geen vat op hun eigen identiteit, op wat ze in diepste wezen zijn. Daardoor blijft hun denken, zelfs heel hun leven, beperkt tot de buitenkant. Je kunt arm zijn, of je kunt rijk zijn, maar het gaat er toch werkelijk om (niet wat je bent, maar) wie je bent.
Pas aan het einde van de Bijbel worden de vragen definitief verhelderd en opgelost. Het Nieuwe Testament vertelt ons dat de Zoon van God gekomen is om zijn leven te geven als een losprijs voor velen. Dat is de prijs van ons leven. Zo hoog schat God de waarde van mensenlevens in. Het mooiste, liefste en rijkste wat Hij had, zijn eniggeboren Zoon, gaf Hij om ons te kunnen bezitten. Dat is zoals Hij al zijn schepselen het liefst wil zien: als zijn geliefde kinderen!
'Geen mens kan een ander vrijkopen (...) de prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet op te brengen' (vers 8). Maar aan het einde van de Bijbel wordt de Heer Jezus het nieuwe lied toegezongen: 'U verdient het (...) want U bent geslacht en met uw bloed hebt U voor God en mensen gekocht uit alle landen en volken, van elke stam en taal' (Openbaring 5:9).
Als ik toevallig voor je deur sta te huilen, Zou je mij troosten? Als ik je bel en vroeg om mij op te halen omdat er iets gebeurd is, Zou je dan komen? Als ik op een dag aan het eind ben gekomen van mijn leven; Wil je dan deel uitmaken van die laatste dag? Als ik een schouder nodig heb om op uit te huilen, Zou je me dan de jouwe geven? Dit is een test om te zien wie je echte Vrienden zijn of als je gewoon met iemand wilt praten zij er voor je zijn. Weet je wat de relatie is tussen je twee ogen? Ze knipperen samen, ze bewegen samen Ze huilen samen, ze zien dingen samen, en ze slapen samen, Maar ze zien elkaar nooit; .. dat is wat vriendschap is. Uw streven is uw motivatie, uw motivatie is uw geloof, Het geloof is uw vrede, uw vrede is uw doelgroep, uw doelstelling is de hemel.
In Cambodja hebben veel boeddhisten een rode vlag in de nok van hun huis hangen, als bescherming tegen het kwade.
In China hebben de mensen tekens boven de deur om de boze geesten buiten te sluiten.
In Liberia hebben veel christenen een afbeelding van Jezus (op een schilderij, op de kalender of op de klok) aan de muur hangen, en in Ethiopië geloven christenen dat een orthodox kruis ervoor zorgt dat het huis gezegend is.
Tijdens de uittocht uit Egypte gaf God de Israëllieten de opdracht bloed aan de deurposten te smeren, zodat ze beschermd waren tegen de rondtrekkende engel des doods.
In Johannes 14 zegt Jezus tegen Zijn discipelen: als iemand Mij liefheeft en Mijn geboden onderhoudt, zal Mijn Vader hem liefhebben en zullen Wij komen en woning bij hem maken.
Hier hebben we gelijk het geheim te pakken: geen kruis, afbeelding of een ander symbool geeft aan dat Jezus woning bij jou wil maken, maar alleen het feit dat je Hem liefhebt en Zijn geboden bewaart!
Hoe zat het dan bij de uittocht uit Egypte met het bloed aan de deurposten, dat was toch ook een symbool?
Inderdaad, maar alleen om aan te geven dat ze God vertrouwden en Zijn geboden naleefden.
In Psalm 121:8 staat: 'De Heer houdt de wacht over je gaan en je komen van nu tot in eeuwigheid.' Of dat nu gaat om je komen in deze wereld als baby en je uitgaan van deze wereld, of om je dagelijkse gang tussen huis en werk. Hij houdt de wacht over je, Hij wil je ziel bewaren in alle gevaren op reis.
Soms helpen de gevaren daar zelfs bij. God kan ook daaruit namelijk iets goeds laten voortkomen, zoals Paulus zegt in Romeinen 8:28: 'En wij weten dat voor wie God liefhebben (...) alles bijdraagt aan het goede.' Dat betekent trouwens niet dat God het kwade goed vindt! God brengt nieuw leven, zelfs (of misschien juist) door ellende en dood heen.
En uiteindelijk - of je reis kort of lang is, of hij voor jouw gevoel ingekort wordt of niet - zul je veilig bij God aankomen. Dan mag je voor eeuwig bij Hem blijven en je beloning in ontvangst nemen: 'Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die Hem liefheeft' (Jakobus 1:12).
Ook al is het bovenstaande allemaal waar, toch komt een levensstorm met windkracht 16 altijd ongelegen en veroorzaakt hij veel pijn en verdriet. Soms lijken al je zekerheden weg te vallen, vliegen de nare woorden je om de oren. Dan kun je zo overweldigd worden dat je het allemaal even niet meer ziet zitten. Dan kun je boos en bitter worden. Dat kan trouwens ook gebeuren als er een herfststorm met windkracht 7 over je heen jaagt.
Het is juist in de storm belangrijk dat je Jezus persóónlijk hebt leren kennen en dat je zijn genade in jouw leven aangenomen hebt en steeds weer aanneemt. Dat je geloof als een anker vastligt in de 'vaste grond', in Jezus. Want juist in de storm heb je God zo nodig. Je mag weten:
Als de heilige Geest je overtuigt van wie Jezus is en wie Hij wil zijn voor jou - wat gebeurt er dan? Dan vervolg je je weg met blijdschap! Want alles is anders geworden. Je bent overgegaan van de dood in het leven - en in jou is de liefde van God uitgestort. En dat niet alleen: de vrede van God, de rust, de blijdschap, de hoop... alles is nieuw. Je bent zélf nieuw geworden, zegt God: een nieuwe schepping, al het oude is voorbijgegaan, zie het nieuwe is gekomen. Als je daar niet blij van wordt! Als u al lang een kind van God bent, herinnert u zich deze eerste blijdschap, deze eerste liefde nog? En als u nog geen kind van God bent, verlangt u ernaar dat uw leven ook vernieuwd wordt?
34 De eunuch vroeg aan Filippus: Kunt u me zeggen over wie de profeet het heeft? Over zichzelf of over een ander? 35 Daarop begon Filippus met hem te spreken over het evangelie van Jezus, waarbij hij deze schrifttekst als uitgangspunt nam. 36 Onderweg kwamen ze bij een plaats waar water was, en de eunuch zei: Kijk, water! Waarom zou ik niet gedoopt kunnen worden?
(8:36) Andere handschriften hebben een extra vers: [37] Filippus zei tegen hem: Indien u gelooft met heel uw hart, is het toegestaan. Hij antwoordde: Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is.
37 38 Hij liet de wagen stilhouden en beiden liepen het water in, zowel Filippus als de eunuch, waarna Filippus hem doopte. 39 Toen ze uit het water kwamen, greep de Geest van de Heer Filippus en nam hem mee, en de eunuch zag hem niet meer, maar vervolgde zijn weg vol vreugde. 40 Filippus kwam terecht in Azotus; van daar reisde hij verder en verkondigde in alle steden het evangelie, tot hij in Caesarea aankwam.
We weten steeds meer. Dat staat wel vast. Alleen al Wikipedia verschaft ons inzicht in alles. We halen her en der onze kennis vandaan. We selecteren bewust of onbewust dat wat we willen weten. Soms beseffen we dat het een selectie is en soms ook niet. We missen een oudere wijze raadgever, een goeroe, een meester. Die zijn ook niet meer 'in'. De Beatles gingen ooit nog naar India om een goeroe te bezoeken, maar onze meester is Google. We buigen voor Google en Wikipedia, we buigen voor onze eigen verzamelkunst. We zijn daar ook heel arrogant over, want we voelen ons sterk door allerlei meningen op forums en weblogs. Wat weten we nog zeker? Jezus leeft en zijn woord is waarheid. Daar houd ik het altijd toch maar bij.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.