Korte tijd terug plaatste ik een bericht hoe menen uit India soms een blog vullen met niets anders dan een opeenvolging van "Het Weesgegroet" al dan niet in andere kleuren en/of lettertypes. Anderen plaatsen een gebedsintentie waarvoor gevraagd wordt te bidden. Hoe langer ik hier over nadacht hoe eenvoudig het me ook lijkt en je hoeft er niet eens een groot intellectueel voor te zijn. Zelfs je eigenste zorgen kan je toevertrouwen aan de wereld die ze dan voor jou naar God brengt in een wereldwijd gebed. Hoe gaat zo een "gebedsketting" dan wel in zijn werk, vraagt u zich af. . Wel heel eenvoudig zoals volgende. Je stuurt een mail aan mensen die je kent met de intentie(s) voor wie je wil dat er gebeden wordt. ... en we zijn vertrokken, elk op zijn tempo, elk op zijn plaats en toch in gemeenschap. Je kan ook anderen aanspreken die niet over een pc beschikken.
Zo kreeg ik de opdracht door uit India, maar kan ook van waar of naar war toe ook komen.
"Ik verzoek je deel te nemen aan het kettinggebed vanaf volgende zaterdag. We starten tussen 09.00u of 10.00u om samen te eindigen rond 19.00u of 20.00u.Zo laat me zo vroeg mogelijk weten welke tijdsspanne je het beste uitkomt. Dan stuur ik je tegen morgen de gebedsintenties."
Hoe gaan we te werk? Wel heel eenvoudig. Bid voor de intentie die ik u doorstuurde of gevraagd heb op uw gekozen tijdstip en volgens uw mogelijkheden op dat moment. Iedereen bidt één uur. Ik bid bijvoorbeeld tussen 11.00 u en 12.00 u. Dan bid jij van 12.00 u tot 13.00 u. En zo volgt uw vriend of vriendin en zo verder. Dus iedereen zal even bidden, hetzij thuis, in zijn binnenkamer of waar dan ook. Het enige wat je moet doen is afspreken wanneer je vrij bent en wie wanneer bidt. Zo eenvoudig is het.
Ik weet dat in deze maatschappij één uur heel veel lijkt en toch kan het ook helend werken. Hoevele mensen, ook jongeren trekken zich terug om niets anders te doen dan te bidden voor alle noden van deze wereld en dit sinds mensenheugenis. Vooral ook oudere senioren trekken zich op aan het dagelijks gebed zoals ik mijn grootmoedre zaliger herinner.
Ik wil hier niet langer over uitwijden maar ik vind deze vorm van samen bidden, biddeen voor de ander zeer opmerkzaam, zeker nu de bisschoppen van België het Woord van God in de aandacht willen plaatsen. Het zou mooi zijn mocht ook dit kunnen in Vlaanderen, Nederland en ver daarbuiten zoals ze het in India al langer doen. Een suggestie voor gebedsgroepen die moeilijk samen kunnen komen en zch zo verbonden weten?!
Maarten
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />p.s. Het toeval wil dat deze week in "Kerk en Leven" een bijdrage verscheen met als titel: ROZENKRANS ALS SCHOCKTHERIE waarbij verwezen wordt naar een uitgave "Niet aanraken en zwijgen. De Geheiemen van de rozenkrans, Halewijn, Antwerpen,2008.
|