|
Nog enkele uren en ik mag met een dankbaar hart een nieuw levensjaar starten.
Of dit nu blognieuws is? Wellicht niet ... en toch.
Verjaren heeft voor mij sinds jaar en dag een bijzondere betekenis, niet zozeer
omwille van de dag en zeker niet omwille van het feesten waar ik nooit een grote
liefhebber van ben geweest, maar voor mij betekent het een verdichtingsmoment,
de gelegenheid bij uitstek om de kring van familie en vrienden toe te halen.
Een dag van intens geluk omdat ze er zijn, de dichte en verre kennissen door een
telefoontje, een kaartje, een bloemetje, een onverwacht bezoek.
Neen geen gouden koetsen of overvolle champagneglazen, maar een dankdag ondanks
alles en wellicht precies DANK zij allen, heel in het bijzonder aan mijn ouders voor
die jarenlange niet berekende en onvoorwaardelijke bezorgdheid en steun.
Danken en blij mogen zijn al valt die verjaardag altijd (normmal toch hé) tijdens het verlof
waar zovelen hier ook morgen niet zullen kunnen zijn.
Danken vooral in de morgen en eigenlijk nu al een beetje op de vooravond aan God,
Die me zovele mensen en kansen heeft gegeven en nog geeft.
26 07 1955 26 07 2006
Ja, ik heb de psychologische grens overleefd!
Zeker met de steun van vrienden en bekenden, de afgelopen 2 jaar!
|
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
