de tachtigers

Onze Facebook groep

Mijn eerste roman

WELKOM, MIJMER JE EVEN MEE?

Inhoud blog

	De moord op de kasteelheer
	Konijnenpijp
	IJSPEGEL

	Ik ben je vrouw - gedicht - schrijfopdracht van Schrijven-on-line

Ik zit graag met mijn neus in de boeken.

Zoeken met Google

Rondvraag / Poll

zal ik in mijn mijmeringen verder gaan met astrologische sprokkels?

Nieuws GVA

	Binnenkijken in het huis waar de zon elk uur van de dag door het dak schijnt
	Lokale afdeling Jong CD&V wil meer sociale huurwoningen: “Sint-Niklaas moet zo aantrekkelijker worden voor jongeren”
	VIDEO. “Ik voel me zó gelukkig”: Charles De Ketelaere viert Europa League-winst met vriendin Jozefien en laat zijn danspasjes zien
	Lierse ziet jonge aanvaller vertrekken naar Thes Sport
	Zware aanrijding tussen motorrijder en autobestuurder in Wijnegem
	Fietspad langs N70 wordt over korte afstand verbreed “Fietsers riskeren straks geen boetes meer”
	Van Baasrode naar Puurs en weer terug: neem de stoomtrein door industriële geschiedenis
	Organisatoren van The Temple of New Wave halen coverband Les Truttes naar zaal Lux
	Opnieuw dode op Mount Everest
	Maak kennis met nieuwe fietsverbinding tijdens opendeurdag zorgboerderij Meander

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Willekeurig SeniorenNet Blogs

fonsrack
blog.seniorennet.be/fonsrac

Een interessant adres?

de tachtigers

een allegaartje van proza en poëzie

24-06-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mijmering over Pegasus

Gisteren voor de eerste keer na mijn ziekte weer eens een grote wandeling gemaakt met hond Chiara. Met de tram naar Wilrijk gereden en dan door de parken gekuierd. Eigenlijk wilde ik de bloeiende rhododendrons in de parken gaan bewonderen, maar helaas, ze waren al zo goed als uitgebloeid. In de mooiste maand van het jaar, de Meimaand ziek liggen te zijn, is wel het domste wat een mens kan doen, maar ja, je hebt het niet voor het zeggen, hè?
Het was heerlijk koel en stil in het Nachtegalenpark en het grote beeld van David stond er nog steeds in zijn volle glorie te pronken. De prachtige treurbeuk van 180 jaar oud stond er ook heel mooi te zijn. En in de vijver zwommen zwanen, ganzen en eenden. Hun verenpracht glansde in de zon. De rozen bloeiden en geurden. Hun pracht deed mij de teleurstelling van de uitgebloeide rhodendrons vergeten...
In het Middelheimpark wachtte mij een tweede teleurstelling. Mijn lievelingsbeeld van "De Boogschutter" was van zijn sokkel gehaald. Ietwat beteuterd staarde ik naar de lege plek. Had ik daar zo´n grote wandeling gemaakt om de bloeiende rhodendrons te zien en tevens mijn "Boogschutter" te begroeten : het viel allemaal een beetje tegen. Maar, heel vreemd en ook toch wel symbolisch.....ik liep een laantje in dat ik anders altijd oversla in de haast om "De Boogschutter" te groeten, (een mens is toch zo´n gewoontedier), en kom ik me daar op dat pad toch mooie zaken tegen! Beelden die ik nog nooit gezien had. Zodat ik achteraf blij was dat mijn bezoek anders was verlopen dan ik gepland had. Het leven zit inderdaad vol verrassingen en vol wijze levenslessen.....zoals: durf van je pad af te wijken, verleg je horizon, sta open voor nieuwe inzichten en veranderingen, maar uit haast of gewoonte of angst, blijf je in je eigen tredmolentje rondlopen.
Bij het beeld van het paard Pegasus die naar de hemel wilde vliegen en waarbij de Zon zijn vleugels verbrandde ging ik op een bankje zitten mijmeren over die drang van Pegasus. Naar de hemel willen vliegen.... Had ik dat ook niet enkele malen uit een zekere overmoed in mijn leven gedaan? En was ik ook niet hard tegen de grond gesmakt?
In feite was ik verder geraakt dan Pegasus. Een paar maal ben ik inderdaad in de zevende hemel geweest.
En heeft de Zon mijn vleugels verbrand?
Geschroeid zeker! Maar verbrand? Nee.
Ik stond op van mijn bankje en liep naar Pegasus toe. Mijn hand streelde de sokkel en ik voelde de warmte van de zon die er in opgeslagen lag. Hoog boven mij sprong het paard de hemel tegemoet.
Een sprong in brons en steen. Gevangen in de tijd. De val is nog niet zichtbaar....
Een groep sterren draagt de naam Pegasus. Zijn naam is voor altijd verbonden met de sterren in de hemel. Uit dankbaarheid voor zijn moed.
Het is niet omdat een sprong wel eens verkeerd uitvalt, dat een mens de sprong niet mag wagen. Dat je dan af en toe wel eens tegen de grond smakt moet je erbij nemen. Het is duizend maal ge-Zon-der dan bang en angstig door het leven gaan. Dan mist een mens veel kansen....
Dankbaar en tevreden ging ik terug naar huis. Dankbaar om de herwonnen levenskracht en tevreden over de inzichten die ik mocht krijgen.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Archief per jaar

	2018
	2017
	2015
	2014
	2012
	2010
	2009
	2008
	2007
	2006

http://www.schrijverspunt.nl/

Over mijzelf

Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 87 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium. Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.