Oorlog in Irak.

In mijn stadstuin van vijf meter op zeven
bloeit deze dagen het nieuwe leven
in de vorm van een gele narcis.
Door de wind wiegt hij zacht heen en weer.
Het lijkt een lieve groet, keer op keer.
De lente doet goed!
In mijn stadstuin van vijf meter op zeven
probeer ik ondanks alles, verder te leven,
alsof er niets aan de hand is!

In mijn living van vijf meter op zeven
staar ik deze dagen naar het beven
van een land onder oorlogsgeweld!
Mijn tévé braakt gruwelbeelden uit;
spuwt ze ruw en brutaal in mijn leven...
Ik zit verwezen.
Raketten scheren rakelings langs mijn wezen.
Clusterbommen tintelen op mijn huid.
Een weerloos mens tussen machtshebbers gekneld.

In mijn stadstuin van vijf meter op zeven
geeft de gele bloem kleur aan mijn leven.
Een vlam van hoop in dit dom bestaan
waarin mensen doden om geld en macht.
Niets geleerd van het verleden....
Pasen wordt verwacht.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid, liefst vrede....
In mijn stadstuin heb ik stil gebeden:
Laat alstublieft in Irak de narcis der vrede ontstaan!

Marijcke Cauwe