Dit is natuurlijk een idiote titel voor een mijmering, maar zo voelt het aan nu mijn boek "De oude man" vorm en kleur heeft gekregen. Het was een heel speciale ervaring om mijn roman voor de eerste keer in mijn handen te kunnen vasthouden. Eindelijk, na zoveel jaren, is het zover: er is een boek te koop dat ik geschreven heb. Als heel jong meisje droomde ik daar al van! Maar ja, dat jong meisje werd verliefd, trouwde en kreeg nogal vlug een aantal kinderen. Ik nam mijn taak als echtgenote en moeder zeer serieus op. Het moest allemaal perfect in orde zijn. Huis proper, kinderen proper, echtgenoot entertainen en niet onbelangrijk,een familiaal en sociaal vangnet dat een mens ook proper hoort te onderhouden... Veel verhuisd wegens de werkzaamheden van het gezinshoofd, geprobeerd zelf een carrière op te bouwen om wat meer centjes in de huishoudkas te krijgen en eindelijk zo rond de 40 jaar wat tijd krijgen om ´s avonds met een vriendin één keer in de 14 dagen naar een cursus te gaan. De vriendin was in aanraking gekomen met iemand die haar horoscoop was komen uitleggen en ze had het zo prachtig gevonden dat ze mij voorstelde om samen een cursus astrologie te gaan volgen. Ik vond alles best: een cursus bloemschikken, potten bakken, koken of borduren was voor mij ook goed geweest. Als ik er maar eens een avondje "uit" kon zijn! Het werd dus astrologie en na een paar lessen nogal lacherig en schaapachtig zitten zitten, begon ik er lol in te krijgen. Ik geloofde er totaal niet in, maar langzamerhand begon ik te ontdekken dat één en ander wel klopte. Ik begon de mensen rondom mij beter te observeren, herkende bepaalde karaktertrekken van de dierenriemtekens en begon mezelf ook beter te kennen en....te waarderen. Ik ontdekte mijn sterke punten (de zwakke punten waren al dikwijls onder mijn neus gewreven!), en ik kreeg stilaan meer respect voor mijn eigen zijn. Ik had tijdens mijn turbulente jeugd en jonge-vrouw-jaren, een groot minderwaardigheidcomplex ontwikkeld en begon in te zien dat dat helemaal niet nodig was. Kortom, ik bloeide open, zeker ook door de vriendschap van de medeleerlingen en oh, hoe zalig, met de mannelijke leerlingen kon ik gewoon praten zonder dat er een zoekende hand op mijn dijen werd gelegd of in mijn bloesje verdween... Na enkele jaren stond ik zelf voor de klas en gaf ik mijn astrologische kennis door; ik gaf voordrachten en maakte horoscopen. Kortom, ik was geheel onverwacht een astrologe geworden. Rare wending van het lot. Van het één kwam wel het ander; ik maakte kennis met de Tarotkaarten; ik kreeg kontakt met mijn "gidsen"; het paranormale slokte mij op en mijn drang tot schrijven werd naar de achtergrond gedrongen. Ik was zo gelukkig dat ik niet inzag dat mijn echtgenoot niet meer gelukkig was en ja, natuurlijk, er kwam een scheiding van. Ik viel in een diep zwart gat en al mijn ativiteiten waren op slag verdwenen. Een tweede partner hielp me weer op de been. Hij is trouwens de hoofdfiguur in mijn roman "De oude man", maar ik werd nooit meer dezelfde levensluchtige, zotte, dolle griet van vroeger. De oude man is overleden. Zijn leven was heel boeiend en ik heb boeiende dingen met hem meegemaakt en nu eindelijk, 12 jaar na zijn dood, heb ik een deel van dit boeiende leven op papier gezet. Door dit boek is hij weer een klein beetje levend geworden en ik heb het gevoel dat ik eindelijk mijn jeugddroom heb waargemaakt. Ik heb mijn ei gelegd en ik voel me er ongelooflijk goed bij. Ik heb al verscheidene reacties gekregen; men vindt het boek goed, mooi, spannend zelfs. Mijn oudste dochter had maar één opmerking: "Mamma, ik had zin in meer, ik wilde dat je boek uitgebreider was; ik blijf op mijn honger zitten!" Wel, als dat geen mooi compliment is!
Ik ben Cauwe Marijcke
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is dichteres, schrijfster, astrologe, medium.
Ik ben geboren op 10/06/1936 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: astrologie beoefenen, met de tarotkaarten bezig zijn, lezen en studeren vooral over de kunst en psychologie, wandelen met de hond, veel in de natuur zijn en natuurlijk....interesse hebben en tijd maken voor mijn 4 kinderen, 4 schoonkinderen en 4 kleinkind.
Ik zou het prettig vinden om met gelijkgestemde zielen in kontakt te komen via dit modern medium.
Verder schrijf ik graag, maak ik af en toe een gedichtje en zou dat graag met mijn toekomstige blogvriendinnen en blogvrienden delen.
Ik ben Cauwe Marijcke
