Ben vergeten of ik al vertelde over mijn reisje naar de SNEEUW, in December 2009 om de kerstsfeer te gaan opsnuiven aldaar. Het vertrek verliep toen al chaotisch, wegens pakken sneeuw hier, 3u stapvoets op de autobaan naart Brussel. En dan, eens over de Franse grens, géén sneeuw meer, maar wel héél, héél koud. Ook in het "Zwarte Woud" géén sneeuw, maar diezelfde nacht is hij met pakken gevallen. En het "Zwarte Woud" was witter dan wit. Maar dat witte pak lag er ook bij ons...en zou herhaaldelijk terugkomen...Teveel van het goede is nooit goed. KAN GEEN SNEEUW MEER ZIEN...SNAK NAAR ZON.
Gelukkig is er warmte te vinden bv bij een mooie "Liefdesfilm" zoals Chéri naar het boek van de bekende schrijfster Colette. Heel de film ademt de sfeer uit van het Parijs in de jaren '20. Waar de bloedmooie 50jarige courtisane Léa de Lonval (M. Pfeiffer) een passionele relatie heeft met de zoon van een even beroemde en vooral héél rijke (gewezen) courtisane. Hij is jong, 20tiger, op het slechte pad, drank, drugs en vrouwen. Maar bij Léa leert hij de liefde kennen en zij beleven 6 gelukkige jaren. Tot zijn moeder een huwelijk voor hem regelt.... Voor het vervolg....zie de film... De verfilming is zo MOOI, ieder beeld is een plaatje....Ik ben "gesmolten" ondanks de gure kou.
