Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
01-08-2013
Kierkegaard ( 1813 - 1855 ) deel 1
2013 : Het 200ste geboorte- gedenkjaar van de Deense theoloog, filosoof en psycholoog. Een gerede aanleiding om mij in zijn leef- en denkwereld te verdiepen. Ik moet zeggen, dat het me niet is meegevallen, maar....al lezend, orienterend en studerend kreeg ik de smaak goed te pakken. Het boek , dat mij daarbij zeer van dienst is geweest en nog steeds is, is van de wijsgerig- historische pedagoog Geert Jan Blanken(1957). Een prachtige inleiding in het leven en denken van Kierkegaard ( www.amboanthos.nl) . Achter in dit mooie werk staat o.a. een lijst van de werken en pseudoniemen van Kierkegaard himself. Hij schreef nl. een groot deel van zijn werken onder een pseudoniem ( bijnaam) , maar ook een deel onder zijn eigennaam. Tot deze laatste categorie behoren o.a. : Vrees en beven ( 1843), Wijsgerige kruimels (1844), De ziekte tot de dood (1849), die voor mij wel de belangrijkste zijn gebleken om grip te krijgen op de leitmotieven (rode draden) zoals liefde, angst, dood, geloof, wilsvrijheid /gebondenvrijheid en vertrouwen.
Het is , zo vind ik , meestal een goede gewoonte om (in)zicht te krijgen op een filosoof, met enkele prikkelende uitspraken (aforismen) van hemzelf te beginnen zoals: Christelijk gesproken is het natuurlijk uit liefde dat God de mens de taal heeft gegeven , waardoor Hij het een ieder mogelijk maakte om werkelijk het hoogste te (be)grijpen, maar ach......God zal het resultaat met verdriet bezien!!!
Het zingen van vogels is verrukkelijk en de mees is genoeglijk en de lelie wonderschoon, het sterrenleger eeuwig en onvergetelijk etc....enz..., maar de mens ,het wonder van de schepping, haar sieraad, zoals de predikanten tegen betaling zeggen.... hij/zij is de enige wanklank!!!
Laten we alle Nieuwe Testamenten verzamelen die er zijn, laten we ze alle naar een open plek brengen en laat vervolgens ,terwijl wij allen knielen iemand als volgt tot God spreken: "Neem dit boek weer terug; wij mensen,zoals we nu zijn deugen er niet voor om ons met zoiets in te laten, het maakt ons maar ongelukkig, zie dat is mijn voorstel dat wij net als die inwoners (Mat, 8 vers 34 ) Christus verzoeken een andere weg te gaan. Dat is eerlijk en menselijk gesproken, iets anders dan dat weee huichelachtige domineesgeklets, dat het leven voor ons geen waarde zou hebben zonder dat onschatbare goed , dat het Christendom is. Het zonde bewustzijn is onvoorwaardelijk verbonden en verkleefd met het Christendom.!!! ( een conditio sine qua non )
De volgende keer weer verder op dit hobbelige wakker schuddende pad Tot dan. Maup -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
2012 was weer geleende tijd alleen inwisselbaar bij de bank van lening hopelijk zal het met de rentevoet anno 13 beter gaan met het diep besef dat het LEVEN meervoud is van :
Mijn vrouw vraagt :" Wil je nog een kopje koffie?" Ik antwoord :" Ja, graag!" Zij reageert :" Jij zult ook nooit eens nee zeggen" Ik reageer :" Nee!" -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Deze blog zal dit keer over de problematiek rond de taal gaan. Dit keer zal het soms even moeilijk worden, maar geen probleem. Gewoon overslaan, en wachten op meer toegankelijke teksten. Uiteraard zal ik me inspannen het zo eenvoudig mogelijk te houden. Bedenk wel , dat het leven niet altijd over gladde paden gaat , goed mee- en uitkijken is daar geboden. Mocht u onverhoopt struikelen, gewoon weer opstaan en hopelijk ongebroken verder gaan. -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst Filosofen, niet te geloven!!!(2)
De alcoholist tegen zijn vrouw : " Ik drink niet meer " Zijn vrouw : " Ja,ja, ik ken dat, maar ook niet minder !!! "
-=-=-=-=-
Wij vinden het altijd leuk en gezellig als Tante Claar komt.
=-=-=-=-=-
Vraag:"Hoe gaat het met oom Hein?" Antwoord: "Langzaam vooruit "
( Er rijdt beneden net een rouwstoet langs )
-=-=-=-=-=-=-=
Op het mededelingenbord van een school: "God is goed, meneer Jansen is beter"
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-= Van dit taalverschijnsel wordt door conferanciers en moppentappers gretig gebruik gemaakt. Verschillende beroemde taalfilosofen hebben hierop veel diepgaand denkwerk verricht en zijn o.a. tot de conclusie gekomen dat de taal hierbij steeds van de hak op de tak overspringt naar verschillende lagen en deze met elkaar verbindt. In gewoon Nederlands noemen we dit wel woordspelingen.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst
Filosofen, niet te geloven !!! ( 3 )
Dit keer gaan we wat nader in op het wonderlijke en verraderlijke verschijnsel taal en de werking van onze zintuigen.
Uit de hierboven voorbeelden blijkt dat er iets geks aan de hand is. Een groot aantal filosofen hebben o.a. op dit verschijnsel hun denkkracht gericht. Er zijn natuurlijk veel meer aspecten aan de taal en ons denken en daar zullen we het in de loop van de komende blogs over hebben. De twee zuilen waarop onze waarneming steunt, zijn onze zintuigen en de taal Die twee hebben met elkaar een monsterverbond gesloten. Ze zijn elkaars gevangene, d.w.z. ze zijn verschillend en daardoor wel te onderscheiden , maar niet van elkaar te scheiden. En wij: dus u en ik en iedereen, zijn v.w.b het waarnemen van de wereld om ons heen aan deze twee zenders overgeleverd . Op onze ontvangst ( onze concepten) zitten helaas niet meer zenders, de rest geeft alleen maar ruis,gekraak gekneutel en gereutel De complexiteit van de wereld om ons heen is te groot en past bij lange na niet op de interface van de display. Wat nu de problemen oproept is het feit dat wij denken ,dat dit juist geen probleem is . Maar wij worden , om het maar eens platvloers te zeggen, door die twee , de zintuigen en de taal dus , grandioos en geraffineerd belazerd. Maar er zijn echter momenten, waarop wij allemaal wel eens ervaren hebben, dat wij een tekort aan ontvangst hebben, het zijn van de wereld en de schijn van taal en zintuigen komen dan als een bliksemslag aan de horizon van onze wereld beleving binnen. Wat eens zo logisch bleek beleven we dan plotseling als non-logisch en ondenkbaar .Opeens is de logica van ons tableau eruit. Wij beleven wel de gevolgen maar de oorzaak is verre te zoeken. Je kunt zoeken in alle gaten en hoeken maar vinden doe je het nooit . Sterker nog , als je denkt het gevonden te hebben dan heb je verkeerd gezocht. Dat geeft een onbevredigend en verwarrend gevoel.En met gevoel moet je heel voorzichtig zijn, want dat verklaart niets , dat gaat alle kanten op, de wereld loopt over van gevoeligheden, zoveel mensen ( en dat zijn er nogal wat) zoveel gevoelens, en zo hebben we er nog een dik probleem bij. Hoe nu verder??
Maup
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst
Filosofen , niet te geloven !!!! ( tekst 4 )
Allereerst maar eens de zintuigen. Zij zijn een van de twee pijlers , waarmee we contact hebben met de buitenwereld. Zij vormen echter een ingewikkeld probleem,n.l. dat zij ons niet van de juiste informatie voorzien, zij zijn onbetrouwbaar en verlinken ons. Het probleem is nu , dat wij dat doorgaans niet in de gaten (lees voor gaten: "ogen") hebben. Voorbeeld: Een stok rechtstandig in het water geplaatst "ziet" u en ik en iedereen, als "gebroken". Wij krijgen dus een irreeel beeld, hier wordt het zijn, verward met schijn. Het water werkt hier als een spiegel. Nu is een belangrijk kenmerk van een werkelijke spiegel, dat deze de boel verdraaid en verward. U kunt dat eenvoudig zelf constateren, door een spiegeltje te houden voor een woord dat u zelf geschreven hebt op een stukje papier .U ziet dan dat woord omgekeerd en van links naar rechts. U zult het echter niet zo snel in de "gaten" krijgen als u zich zelf in de spiegel bekijkt. U denkt u zelf in de spiegel te zien , maar dat is een spiegel beeld , en dat is een ver-beelding van u zelf een ver-spiegeling ( lees een: speculatie ) Zo ook zien wij de wereld om ons heen omgkeerd en verdraaid. Wat links is zit rechts en omgekeerd . Maar hier sluipt het raffinement van onze waarneming binnen,en hebt u deze warboel zelf niet zo snel in de "gaten" ( lees weer ogen ). Dat raffinement van onze waarneming zal ik proberen de volgende keer duidelijk te maken.
Maup
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst
Filosofen, niet te geloven !!!!! ( tekst 5 )
De boemde concertpianist neemt plaats op het podium achter zijn mooie vleugel. Hij zal met een moeilijke etude van Chopin zijn recital openen. Hij weet niet dat de hoge octaven rechtsboven naar linksonder zijn verplaatst en omgekeerd. Wanneer hij begint te spelen rolt hij van schrik bijna van zijn pianobank af. Hier gebeurt een ramp. Ontzet en verbijsterd rent hij het podium af en is net als de "prachtige"vleugel volkomen in de war. De arme man is rijp voor een psychiatrische behandeling.
Dit is een extreem voorbeeld , een test om aan te tonen dat er met onze waarneming" iets" vreemds aan de hand is. Aan het toetsenbord valt op het eerste gezicht niets vreemds te bespeuren, maar daaronder is het een grote warboel. Lees nu voor het toetsenbord "ogen", en voor "maar daaronder" ( lees "onze geest", of voor mijn part "onze ziel" ) dan "corrigeren"onze ogen ogenschijnlijk deze schijn en geven ons het gevoel dat er niets aan de hand is. Met andere woorden : hier worden zijn en schijn verwisseld en dat ervaart de pianist in dit geforceerde testvoorbeel op een zeer pijnlijke manier. Om achter zulke spookwaarnemingen te komen maakt men gebruik van het alom beproefde model, dat bekend staat als: "wanneer je achter de ware aard van de tijger wilt komen moet je hem opsluiten in een kooi en hem dan flink aan zijn staart trekken". Hier hebben we te maken met het antropisch principe , en dat wordt heel erg interessant, ik geef toe wel enigszins ingewikkeld maar wel een heel geraffineerde streek van ons waarnemingsvermogen. De volgende keer verder.
Maup
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst
Filosofen, niet te geloven !!!!!! ( Tekst 6)
Het antropisch principe zorgt er voor dat we het mankement van ons waarnemingsvermogen zodanig ervaren, dat er niets aan de hand is. Dat is maar goed ook, anders zouden we danig verward raken, of erger nog gek worden.
Als ik mijn " eigen" gezicht denkt te zien is dat maar een spiegelbeeld, en het kenmerk van een spiegelbeeld is dat het een gebroken beeld is. (stok in het water). Het gespiegelde woord op het stukje papier in ons vorige essay laat zien dat links rechts is en omgekeerd . Zo ook is boven onder etc, enz. Het antropisch principe zorgt er nu voor op een mysterieuze wijze dat dit mankement op een spitsvondige manier wordt gecorrigeerd. Onze geest (ziel) houdt van orde en overzicht, zodat wij niet verward of gek worden. Het gevolg is dat wij van de echte, reeele wereld om ons heen, altijd een onecht, irreel beeld krijgen . Het echte , het zijn van de wereld, wordt door het onechte, de schijn vervangen. Wij zeggen , dat is groen, geel en noemt u maar een kleur op, we zullen nooit en never kunnen bewijzen ,of die kleuren , die u ziet in werkelijkheid zo zijn. En zo is dat en niet anders. Wij krijgen de werkelijkheid nooit in de greep, we zeggen en denken hem wel te (be)-grijpen , maar het grijpen is niets anders dan wat slagen in de lucht. Onze taal met name is niet in staat dit verschijnsel in woorden te vatten. Hier roept elk antwoord weer een vraag op. Het is telkens een klein stapje verder op de weg naar een steeds ontwijkende horizon. De stapjes zijn als Matroesjkapoppetjes, die geraffineerd in elkaar geschroefd zijn. Je schroeft ze los , maar er zit telkens weer een ander poppetje in geschroefd . Wie hier zegt dat zijn poppetje de juiste weergave van de werkelijkheid is, heeft nooit gelijk. Hier wordt het gelijk , gelijk weer tot ongelijk. Enz, etc. enz, etc, een eindeloze repeterende breuk. We komen hier aan ons denken en spreken tekort , we komen er nooit bij, of zoals de Filosoof Wittgenstein het in de vorige eeuw zo schitterend heeft verwoord : Filosoferen leidt tot ontmaskering van allerlei onzin in het labyrint van onze taal en tot een aantal builen , die het verstand heeft opgelopen toen het tegen de grenzen van de taal aanrende.
De hierboven genoemde tegenstellingen zijn zgn. polaire tegenstellingen. Aristoteles heeft ze gesystematiseerd in een vierkant, waarin hij het verschil heeft zichtbaar gemaakt tussen sterke tegenstellingen (contradicties), de verticale lijnen , en zwakke tegenstellingen (polariteiten), de diagonalen in het vierkant. Om het niet te ingewikkeld te maken, komt het erop neer dat wij in onze taal en begrippenapparaat (conceptie) aan deze polariteiten en contradicties vastgebonden zitten. Wij leven en spreken altijd in deze tweetalige- en dubbelzinnigheden. Onze denk-leefomstandigheden zijn dubbel. We loensen en zijn allemaal een beetje scheel. Dat gaat dankzij het antropisch principe meestal goed, totdat we in een conflictsituatie terecht komen met een groot welles-nietes gehalte. Ongetwijfeld hebt u dat wel eens meegemaakt in een gezelschap ,waar men fel van mening over een bepaald onderwerp verschilt. Dat bepaalde onderwerp heeft dan vaak te maken met , kunst (schoonheid), geloof , (kerk) en kapitaal (politiek) Hoe komt het nu toch , dat daar altijd gedonder over is?? In het vorige essay heb ik het daar al op een enigszins andere wijze over gehad. Wij hebben bij deze onderwerpen onze mond en brein vol, maar feitelijk zijn het fantasmen en drogbeelden. Voorbeelden: Kunst ( ik vind dat mooi/lelijk), geloof ( god bestaat/bestaat niet), politiek ( stinkt/stinkt niet). Hier hebben we nl. te maken met onmeetbare grootheden, de zogenoemde onduidelijke ( indistincte begrippen). Zodra je hier denkt dat meten weten is , en niet omgekeerd, dat weten juist niet meten is kan het gevaarlijk worden. De volgende keer zullen we dat aan de hand van o.a kerk en geloof duidelijk maken, omdat daarmee de meest verschrikkelijke dingen mee zijn gebeurd en nog steeds gebeuren.
Maup
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst
Filosofen, niet te geloven !!!!!!!! ( Tekst 8 )
Intermezzo Als inleiding op het volgende Essay:
Ik heb dat rare geloof als een jasje uitgedaan. Ik was nog maar 14 jaar, en voelde me begenadigd, als was er een wonder geschied. Toch, zonder kleerscheuren is het niet gegaan. Later kwam het besef: je bent voorgoed beschadigd, te nauwer nood gered.
Ik trok geen jas uit maar een huid en moest het voortaan zonder doen, moest achter een - door de geest uit de fles - snel opgetrokken rookgordijn verdwijnen voor wie alles ziet, ook al bestaat hij niet. ( Jan Eijkelboom)
Maup
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
Maup
Tekst
Filosofen,niet te geloven !!!!!!!!! ( tekst 9 ) Intermezzo 2 Als inleiding op de volgende Essay
Het denken belt aan de voordeur van ons bestaan Het geloof kijkt boven uit
het raam ze doet niet open, maar laat hem lekker buiten staan. ( Maup )
Maup
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Maup
Tekst
Filosofen, niet te geloven !!!!!!!!!! ( tekst 10 ) Intermezzo 3 Als inleiding op de volgende Essay
Uit naam van het geloof, gebeurde en gebeurt nog steeds het ongelooflijke!
Het bloedbad van Bezier en Carcacone.
Het leger staat o.l.v. de abt Amoury van de Abdy van Citaux. In 1209 wordt onder zijn leiding de gehele bevolking van Bezier en Carcaconne uitgemoord. Dit schandalige bloedbad staat in de geschiedenis bekend onder de naam : De Albigenzische Kruistochten. Naar schatting zijn hier een miljoen mensen op een schandalige manier om het leven gekomen. In 1145 wordt Bernard van Clairvaux ( bisschop!) naar Zuid-Frankrijk gestuurd om de Katharen te overtuigen naar de de leer van de Rooms-Katholieke kerk terug te keren. Maar paus Innocentius de 111 komt tot het besluit nog krachtiger op te treden tegen de Katharen. Wat en hoe dat gebeurde zal ik u hier besparen, maar lees dit zelf nog eens na in de(kerk)- geschiedenisboeken of even Googlen onder de naam Katharen. Ik wil u wel vertellen dat dit op een godsschandalige manier is gebeurd, die zijn weerga niet kent. Kinderen werden voor de ogen van hun moeders vermoord , nadat ze hadden moet toekijken hoe hun moeders door de criminele soldaten in groepen werden verkracht en daarna dood geschoten. Dit lot onderging ook de nonnen en de opstandige geestlijken. Ja , je wordt hier echt kots en kotsmisselijk van, te meer deze Paus de kerkgeschiedenis is ingegaan onder de episcopatische naam:Innocentius!!,het- geen Onschuldige betekent. Maar deze episcopaat was een criminele psychopaat!!! Hoe is het mogelijk dat deze ongelooflijke waanzin door het geloof in mensen kan worden voortgebracht?? Daarover zal ik in mijn volgende Essay trachten een mogelijke verklaring te geven.
Maup
-=-=-=-=-=-=-==-==-=-=
Maup
Tekst
Filosofen, niet te geloven ( tekst 11 !!!!!!!!!!! )
Intermezzo 4 Inleiding op de volgende Essay
Hoe gek moet je als mens zijn om deze gekte van het geloof te (be)grijpen??
Hier volgen enkele uitspraken van filosofen , theologen , psychologen, dichters en andere kunstenaars, die in lijn zijn met elkaar vanuit steeds een andere ingang en insteek.
Meister Eckhart, een mideleeuwse mysticus ( 1260 - 1327 ) een van de de grootste taalvirtuozen van het Duitse taalgebied. Zijn uitspraken en proposities zijn briljant maar vaak duister en paradoxaal, maar zij vormen de kern en hoofdgedachte van zijn gehele filosofie. Een doordrongen besef van het feit dat wij geen voldoende denkvermogens hebben om God te (be)grijpen omdat God ten diepste onuitsprekelijk is. Ik bid God elke dag om mij leeg te maken van God. Als je God werkelijk wilt leren kennen dan moet je je ook echt ontdoen van het woord God!! Een boute uitspraak voor een priester??, welnee , hij legt hier precies de vinger op de plek waar het voor de meeste mensen, zoniet hopelijk voor alle mensen pijn doet. Prof Remigius Cornelus Kwant (geb.: 1918), promoveerde in 1946 met een proefschrift over existentie en de perceptie ( waarnemingsvermogen) van de mens. Prachtig, moeilijk werk, waarover ik hier niet in details zal treden. Kwant zei zelf in 1946 met een eerlijk zelfkritisch oordel over zijn eigen proefschrift , dat het nu hoorde tot een denkwereld waar hijzelf buiten staat. Kwant vond terecht , dat zijn eigen betoog leed aan het euvel dat hij beschreef : hoe meer filosofen , maar ook theologen en zo meer, over waarheid nadenken hoe onduidelijker het wordt wat ze daaronder verstaan. Prof. Harrie Kuitert een gepensioneerde, gerenomeerd ethicus- theoloog aan de vrije universiteit vervaardigde een prachtig boek, ik meen zijn meest recente werk, onder de titel ....niet te geloven..... Ook hier een sappige , pittige uitspraak , waarin hij altijd geniaal is, Theologie is ongeloof. Ook Carl Bart, een gezaghebbend theoloog laat zich in lijn uit met zijn prikkelende uitspraak , dat een atheist een oprecht gelovige is.
Een atheist gelooft in zijn eigen ongeloof. Ik kan nog wel een poosje doorgaan, zal het echter niet doen, maar ik blijf met een prangend probleem achter hoe het toch kan dat het geloof zulke onmenselijke praktijken heeft toegelaten? In de kruistochten werden de kanonnen door de priesters gezegend om hun moordend en verderfelijk werk te verrichten. Uit naam van Boedha, Pauzen, Mohammed, Upanisheds Christus , De heilige geest , de Drieenheid , (die alleen maar Drie(on)enigheid tot gevolg heeft gehad.), en niet te vergeten natuurlijk de strijd om macht en geld ( denk bijvoorbeeld aan de misselijkmakende aflaat brieven van de priester Tetzel) De paus had geld nodig om in zijn grootheidswaan de Pieterskerk te vergroten, zogenaamd om God de zonodige eer te bewijzen. Helaas was daarbij zijn eigen waanzin het belangrijkste doel. Maakt allemaal niet uit , hier gold het doel heiligt de middelen, zolang het geld maar in het kistje klingt de engel in de hemel zingt.!! De door een fixe idee vergiftigde "gelovigen", worden vrouwen gestenigd , handen afghakt, verkracht , ogen uitgestoken, moeten ze onderworpen zijn aan een stel ongeborneerde macho's, die hun ongecontroleerde lusten op deze prachtige schepsels van de natuur loslaten . Met vliegtuigen worden uit naam , ja , van wie allemaal, in een klap ruim duizend mensen vermoord. Ik stop nu maar met de voor mij nog niet opgeloste vraag waarom dit allemaal mogelijk is uit naam van een zogenoemde liefdevolle God. Nogmaals ik geloof daarop een deelantwoord en een mogelijke verklaring te hebben Het blijft dus nog even afwachten en spannend.
Maup -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Maup
Tekst
Filosofen , niet te geloven ( tekst 12 !!!!!!!!!!!! )
Intermezzo 5
Slot!
Ik heb zojuist een steen in de vijver achter ons huis gegooid. Het water spatte in druppels op om daarna onzichtbaar in het water van de vijver te verdwijnen , waar ze vandaan kwamen. Vreemd , zo dacht ik, twee verschillende verschijningsvormen, nl.: druppels en water, maar beide zijn ze voortgekomen uit water. Hier is toch iets vreemds aan de hand. Een tegenstelling , die tegelijk weer geen tegenstelling een dilemma of wellicht beter : wel een mysterie is . Als je daarover even ( nou ja , beter is het om er even toch maar eens lang over na te denken ) snap je er geen zak meer van. De druppel bestond wel even , maar verdween in het water voor altijd.
Om deze beeld - vergelijking door te zetten, leven wij in onze wereld als een vis in het water. Het arme dier ( wij dus ) kan zich onmogelijk voorstellen dat het water ( de wereld dus ) uit druppels bestaat. Het diertje zou gewoon zeggen : " Dat bestaatniet , en als dat al zou bestaan dan hebben we dat nooit gezien!!" We zitten nu in 2 vangkuilen: De taal en onze zintuigen.
Het wordt nu interessant en lastig tegelijk . Onze taal heeft een groot gebrek en dat komt duidelijk naar voren bij het woord bestaan. Zodra wij het bestaan ontkennen, bestaat het wel . Waneer ik zeg : "deze zin bestaat niet , dan bestaat hij wel ,want ik zie hem voor m'n neus staan!!" Onze taal is , zoals dat met een vakterm heet , dichitonisch, dat wil zeggen dat als wij een kwaliteit aan duiden zoals licht, dan moet er ook donker zijn ,goed , dan moet er ook slecht zijn, hel,dan moet er ook een hemel zijn en last but not least, god, dan moet er ook een God zijn en gaat u zelf maar door. We praten onszelf een lus om onze strot, zonder het gelukkig te merken en er wordt wat afgeluld ( vergeef me het woord)
Nu, over de zintuigen hoef ik het niet meer te hebben , daarvoor moet u de voorgaande essays nog maar eens lezen. Moraal van dit verhaal: Wij zitten in deze wereld als gevangenen in het cachot van onze taal en zintuigen. We hebben allen levenslang , ik voorop met mijn blok, u met uw blok , de geestelijke leiders met hun geloof. Het leven biedt ons allen alleen maar vraagtekens , en die zijn stijfgekromd, en passen niet in een gestrekte doodskist , daar gaan alleen uitroeptekens in.
Ik wens u allen daarom bij het horen , zien en spreken veel zwijgende prudentia( = bedachtzaamheid ) toe omdat dat de meest ludieke vorm van welsprekendheid is.
Ik sta weer voor een crucifix en vraag," is dat weer niet voor niks?" Hij hangt er maar,wij staan erbij verbaasd,want dellende is lang niet voorbij. Het offer, dat hier wordt gebracht verdwijnt als rook in een gespookte nacht en wij??, wij zijn lang niet veilig thuis. Een crucifix , het is en blijft een HOUTEN KRUIS!! MAUP -.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
Nu zij de broek heeft aangetrokken Staat hij in z'n hemd als held op sokken Hij voelt zich daardoor erg omwoeld Hetgeen hem echter het meest zal krenken is dat zij beter intuitief voorvoelt dan hij ooit had kunnen denken.
De grote onbekende.
M'n amandelen zijn geknipt De prostaat is pas gepeld De nieren zijn geproefd Zijn m'n dagen nu geteld????
Utilitarianisme - Jeremy Bentham "Het grootst mogelijk geluk voor zoveel mogelijk mensen"
Als twee echtparen echt paren hebben hopelijk vier echtgenoten echt genoten!!!
Geloven doe je in de kerk daarbuiten gaat het om de duiten! ........................ Over kerk , geloof en kapitaal heeft iedereen een mooi verhaal. Daarbij denk je vaak: "Ik heb toch gelijk!!" Maar dat is nogal zelfgereid want het hebben van je gelijk ben je hier gelijk weer kwijt maar:-------
Met dit heb ik toch gelijk!!!!!!
of niet? of wel ! of wel ! of niet ?
etcetera en enzovoort ik heb toch het laatste woord
niet?? wel!!
Alleen god/ God kan het weten
en al die hersenspinsels en gedoe kun je maar beter weer vergeten !!!???
De Sneeuwvlokken Als sneeuwvlokken draaien we maar wat rond dwarrelen tenslotte naar de grond en eenmaal daar beneden smelten we langzaam uit de HOF VAN EDEN naar de SOF VAN HEDEN
André Léonard de Aar(t)sbisschop van M(stech)echelen.
Degenen , die bij gelegenheid mijn blogs volgen, zullen wel begrepen hebben , dat ik op zijn zachtst gezegd , beslist geen vriend ben van die geïnstitutionaliseerde RK. Santekraam . Mijn adrenaline stroomde dan ook als tsunamiachtige vloedgolven door mijn lichaam toen ik de berichten las omtrent de stellingname van de weldoorvoede aar(t)sbisschop Léonard t.a.v de aidsproblematiek in de minder bedeelde ontwikkelingslanden. Hij stelde nl. dat de slachtoffers van aids biologisch gestraft werden door een immanente rechtvaardiging, of wat minder verzachtend gezegd : Eigen schuld , dikke bult". Dus geen "first aid"(=eerste hulp) voor aids!, dus geen condooms voor het geknot van het genot., of geen dranger op een tochtige deur , of geen driftige pret zonder een gebed of alleen maar verdrongen ratio voor de natuurlijke libido. Maar ook dan nu maar het gevolg van het celibaat: We hebben gezien waarop dit alles de spui(t)gaten uitloopt : sexueel misbruik alom , de verwrongen ratio ten koste van een legio weerloze knapen . Geen woord meer over die ontaarding met die hypocriete immanente rechtvaardiging. Sterker nog, eenVrij -spraak voor de nu bejaarde schenders onder het motto" clementie bij de aflatende potentie" Vergeven dan maar de gevolgen van dat ramp-zalige, verzonnen celibaat, dat bedoeld is om te onthouden, maar dat je na de completen gerust weer kunt vergeten. Daarna houden de broeders op die internaten onschuldige knapen op die slaapzalen letterlijk extra in de "gaten." Een en al gestampij onder de zgn. schijnh(g)eilige witgewassen pij.. De daardoor biologisch geactiveerde bult is dan ook volledig hun onvoorwaardelijke eigen schuld . Neen, Léonard : Geen enkele verschoning voor deze misselijkmakende vertoning.!!! Nu is het echt tijd om voor die immanente ongerechtigheid het glad gestreken habijt vanwege het aangedane leed te vervangen door een goed passend boetekleed. Maup
Blaise Pascal schrijft in zijn lezenswaardige " Pensées" (1670): "Wij nemen geen genoegen met het leven dat wij in ons hebben en ons eigen wezen; wij willen in de voorstelling van de anderen een denkbeeldig leven leiden en doen daarom ons best om ons te vertonen. Het menselijk leven is slechts een eeuwige illusie ; alles wat we doen is elkaar voor de gek houden en elkaar vleien. Vallen voor de verleiding van de verbeelding is je zelf op een aangename manier de ogen uitsteken" Ik geef het toe : een zwartkijkerig begin na een grote vakantie.
Zo hebben we allemaal onze eigen wijsheid . Niemand uitgezonderd. We verzuipen zo langzamerhand in de denkBEELDEN. Het is ons vanaf het begin van ons bestaan tot op heden niet gelukt van denkwijzen tot echte kenwijzen te komen. De gapende kloof hiertussen proberen we al eeuwen lang te dichten met een niet aflatende stroom van woorden, woorden en nog eens woorden. Een eindeloos verbaal gespartel en geproest , waarmee een ieder voor zich probeert het hoofd boven water te houden. Maar helaas of gelukkig want:...."alzou iemand het geluk hebben de volledige waarheid te vinden , dan nog zou hij het zelf niet weten; er is slechts het gissen..." (Xenophanes ca 575- 480 v. Chr.)
In het voorlaatste blogje schreef ik over onze grote taalacrobatische filosoof Peter Sloterdijk. Je zit comfortabel in je bioscoopstoel te genieten van de beelden die hij middels zijn uniek verbeeldende taalcamera ( die helaas nergens te koop is) op je voorstellingsvermogen projekteert. De een na de andere taalster(neologismen met een taaltechnische term) rolt hier voorbij (bijv baarmoedersubstituut, exo-uterus etc). Wilt u dit spannende taalbalancerende danswerk op het koord ,dat gespannen is tussen fictie en feit, met eigen oor aanhoren , raad ik u aan eens naar het programma "Das Philosophische Quartet" te luisteren en vooral te kijken. Het wordt eens om de zoveel weken op ZDF uitgezonden. Maar aan dat hooggespannen koord zit een groot risico verbonden. Het loopt vanaf het strakgespannen punt van de fictie naar het slappe in de knoopgeraakte punt van de feitelijkheid. De ontknoping is maar al te vaak het verstrikt geraken in het gevang van zijn eigen beeldvorming. Wanneer u nog even terugkijkt op het voorlaatste blogje leest u zijn conlusie , dat wij het verwende dier zijn , dat slechts in kunstmatige toestanden kan leven en in de vrije natuur geen schijn van kans heeft!!
Welnu, hiermee verzeilt Sloterdijk in het gevang van zijn prachtig ontwikkelde beeldvorming van zijn taal- acrobatische capriolen. Hij vliegt daardoor uit de bocht en geraakt deerlijk in de knoop van de ingewikkelde feitelijkheid/werkelijkheid. Hier manifesteert de mens zich niet als het verwende dier , maar toont zich juist in die vrije natuur als een wezen dat alle kansen heeft om te overleven. Hij beschikt nl. over creativieit , die het dier node mist. Het dier is bij zijn geboorte bepaald door zijn instinct en loopt daarmee het gevaar dat hij er daadoor natuurlijk eerder instinkt.
Om mijn metaforiek nog even voort te zetten ga ik nu lekker tot september de lucht uit om daarna d.m.v één van die menselijke creaties meteen weer de lucht in te gaan om elders weer van andere creaties gebruik te maken om zo hopelijk tot een mooie recreatie te komen , die wij gewoonlijk vakantie noemen. Mijn kat moet ik echter achterlaten in het oppas asiel , hetgeen mij altijd weer een katerig gevoel bezorgt.
Ik wens u allen een creatieve en recreatieve vakantie toe.
Taal is een prachtige vorm van expressie. Er zijn verschillende vormen van taal : 1. lichaamstaal , 2. gebarentaal, 3. beeldendekunstentaal, 4. schrijftaal 5. techniektaal , 6. vaktaal, 7. spreektaal. Bij de eerste vier hebben we materie nodig zoals lichaam voor 1, handen en voeten voor 2, steen,verf , kwast en doek voor 3, potlood pen , papier computer voor 4, 5 en 6, en ja voor nummer 7 klanken in de vorm van woorden en/of muziek. De eerste 2 vormen zijn ook toebedeeld aan de dieren, maar de rest zijn voorbehouden aan de mens , door Nietzsche ook wel aangeduid als das nicht festgestellteTier. Maar aan alle vormen ligt het beeldend vermogen ten grondslag. Helaas is dat vermogen over de mens ( van het dier weten we dat niet ) niet gelijkelijk verdeeld, maar dat iedereen er principieel over beschikt , moge duidelijk zijn. Wij als mens hebben allemaal de drang d.m.v taal , in welke vorm ook , ons te uiten. Vloeken, bidden schreeuwen blogs schrijven, musiceren schilderen boetseren en ga zo maar door. Wanneer daar blokkades in optreden ( bijv o.a. autisme ) hebben we een groot probleem. Het van ons afschrijven , uitspreken , vloeken, janken en lachen zijn van zeer grote therapeutische waarde. Wanneer dit niet meer lukt , moet je naar de dokter. Het gaat niet altijd om diepgravende gesprekken , het lekkerbekken en vrijblijvend gelul is een heerlijke vorm van een grote sociale waarde. De blogs op ons seniorennet mogen daarvan een bewijs zijn, vooral de categorie filosofie doet daar uitbundig aan mee , mijzelf beslist niet uitgesloten. Maaaaar!!! ? ( daar is dat vermaledijde woordje weer) er is altijd weer een schaduw waar de zon schijnt. En gatverdarrie (zo'n eufemistisch vloekje lucht weer even lekker op ) begint het ge-emmer weer.
Nietzsche beschouwde de taal als één lange bloemrijke corso van metaforen.(vormen van beeldspraak). Wij spreken graag in beelden, in de hoop dat onze bedoelingen duidelijk worden. Peter Sloterdijk is daar wel een grootmeester in. Zijn taalgebruik is een vorm van geniale woordacrobatiek. Hij haalt vaak de mooiste en ingewikkeldste taalstunten uit. Zweeft daarin boven de grond ( werkelijkheid) en je wacht dan met spanning af of hij niet naar beneden zal donderen. Een boeiend en spannend schouwspel. Het volgende mag daarvan een illustratie zijn. In zijn "Weltfremdheit"(1993) verhaalt hij ons van het ingrijpende gebeuren van het wonder van de geboorte. Mensen, zo zegt hij, verlaten eigenlijk nooit de baarmoeder. Node verlaten ze de paradijselijke plek van de geborgen , warme moederschoot. Hun gehele aardse leven blijven ze echter terugverlangen naar deze toestand van de utererus en zoeken ze naar baarmoedersubstituten. Ook verschillen zij van alle andere primaten hierin, dat ze eigenlijk een jaar te vroeg geboren worden, hetgeen hun spijtoptante gevoelens verhevigt. Gedurende dat eerste jaar is het de moeder , die als eerste de rol van zo'n baarmoedersubstituut vervult, die hij dan met een typisch sloterdijkse term een exo-uterus noemt. Wanneer de mens langzamerhand op eigen benen leert staan , creëert hij voor zichzelf allerlei binnenwerelden (sferen), waarbinnen hij zich min of meer veilig voelt. Hij is een sferen-bouwend en sferen-bewonend wezen. Het huis is zo'n sfeer, maar ook een familie, een stad of dorp, een land , kerk en religie beschouwt Sloterdijk als uteromimetische fenomenen ( weer zo'n typische sloterdijkse term, in gewone taal : baarmoeder-nabootsende verschijnselen ) Gevangen in zijn eigen ver( in)-beelding komt Sloterdijk dan tot de m.i twijfelachtige conclusie , dat de mens het verwende dier is, dat slechts in kunstmatige luxe - toestanden kan leven en in de vrije natuur geen schijn van kans zou hebben. Die conclusie bestrijd ik graag een volgende keer en u raadt het misschien al : weer met metaforen.!!
Hopelijk is het me gelukt in de voorgaande contactpunten enigszins duidelijk te krijgen dat de snelle voortgang van de techniek ons gezonde verstand te boven gaat. De informatiegolven spoelen over de randen van ons denkvermogen heen. We tobberen en dobberen maar wat rond. Door met rechtse en linkse roeispanen beurtelings wat kromme slagen te maken om de boot recht te houden worden we zeik nat en het daarme gepaardgaande gezeik zat. Het postmoderne relativisme ( er gelden vele waarheden) en het fundamentalistisch absolutisme ( er geldt slechts een waarheid ), atheisten , agnosten en gelovigen benatten en bezatten elkaar over en weer. De roergangers van weleer zoals o.a kerk, geloof, politiek en wetenschap is de helmstok door de techniek uit handen genomen. Onze condition humaine is daardoor vervangen door een condition technique. De traditionele, antropocentrische en instrumentalistische opvattingen van de techniek gaan niet meer op. Maar filosofen zouden geen goede filosofen zijn als ze daarvoor geen creatieve symptoom beschrijving zouden hebben ontwikkeld . Peter Sloterdijk is er zo een. In 1993 onsproot Weltfremdheit aan zijn suggestieve taalacrobatische pen De volgende maand gaan we bij hem even langs.
