Het werd nodig tijd, dat ik mijn vriendinnetje ga voorstellen. Ze is mijn vreugde in het leven en voor het leven zolang het mag duren. Want er zijn veel honden aan haar vooraf gegaan, die in de Hondenhemel zijn. Aan het afscheid nemen van je dieren.....daar wen je nooit en te nimmer aan. Ik heb anderhalf jaar geen hond meer gehad, totdat ik besefte, dat ik wel erg eenzaam werd. Ik ben dol op mijn poezen, maar een hond is wat anders, gewoon niet uit te leggen. Ze is nu ruim 2 jaar en haar komst was een complete ramp. Ik heb nog nooit een hond zo langdurig horen gillen, blaffen en nog meer geluiden producerend dan deze kleine dame. Ze haatte de bench. Ik heb in de hoek van de kamer een paar kranten neergelegd en haar los laten lopen met de poezen. Het was over en ik kwam weer bij van de stress. En zij ook.

 Ik heb een stoellift en ze durfde niet op schoot mee naar boven, maar daar is ze nu ook overheen. Rock and roll op bed en voor de rest hoor je haar niet. Ze is voorbeeldig, weet mensen te bespelen en door haar ben ik ook in trek.)))

Boven leg ik in een hoek een paar kranten, voor het geval dát ze moet. Het is heel praktisch voor een gehandicapt mens, want als het rot weer is....de krant...w.c.-papiertje en huppekee het toilet in, doortrekken...klaar! Dus op die manier kan eigenlijk bijna iedereen een hondje houden. Ik zeg expres een HONDJE....geen bouvier of ander groot dier. De rest laat zich raden. Nu de foto nog opduikelen.

23-01-2008, 23:04 geschreven door Kleine-engel

21-07-2007, 17:15 geschreven door Leysen Nicole