Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotografie en tuinieren.
Het was voor de 45°keer dat de wandelclub uit Wervik hun tabakstocht hielden.
Wervik is een stad in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De stad ligt langs de Leie, die er de grens met Frankrijk vormt. Aan de overzijde van de Leie ligt de Franse gemeente Zuid-Wervik (Wervicq-Sud). De stad heeft een oppervlakte van 4361 ha en meer dan 18.000 inwoners, die Wervikanen worden genoemd. Wervik ligt op de linkeroever van de Leie in Zandlemig Vlaanderen op een hoogte van ongeveer 20 meter. De rivier, of althans de oude loop daarvan, vormt de Belgisch-Franse staatsgrens. Wervik ligt ook aan de Belgische taalgrens: ten westen van Wervik ligt de Waalse exclave Komen-Waasten.
De start van deze tocht was vanuit de Graankorrel, gelegen in de Magdalenastraat. Het grootste gedeelte van deze wandeltocht verliep op Franse bodem, het parcours wees richting Wervicq-Sud en Bousbecq aan. het was al een 6tal jaren dat we deze gemeenten nog eens aandeden. het laatste gedeelte ging zoals altijd door het recreatiedomein de Balokken. Er waren een 5tal afstanden waar men kon uit kiezen. Ditmaal koos ik voor de 18km, die er 19,3km waren. Volgens de weersvoorspelling ging het in de ochtend droog blijven. Ik vertrok rond 7u30 zodat ik zeker was qua weer.
Zicht op de kerk van Wervik, hier wandelde ik al op Franse bodem. Volgde een eindje de Leie Mooie zonsopkomst.hee
Heel rustig om te wandelen, was nog niet veel volk komen opdagen, de meeste onder hen was naar de koers aan het kijken.
Na 2.5km waren we al aangekomen aan de eerste rust in Wervicq-Sud. We moesten hier 3x komen. Ik ging begon direct aan de lus. Voorzijde Gemeentehuis Wervicq-Sud.
Veel afwisseling tijdens de wandeling.
Op de terugweg naar de controle ook een eindje de Leie volgen. Zicht op Wervicq-Sud na de 2°doortocht maakte ik nu een lus van om en bij de 6km, het eerste gedeelte was ietsje meer dan 7km.
Wervicq-Sud(Franse uitspraak: [wɛʁvik syd]; Nederlands: Zuid-Wervik) is een gemeente in het Noorderdepartement van Frankrijk, nabij de grens met België. Wervicq-Sud is een van de oudste dorpen die nog bestaat, daterend uit de Romeinse tijd. De stad wordt van zijn Belgisch-Vlaamse zusterstad Wervik gescheiden door de rivier de Leie. Gelegen op 15 km ten noorden van Lille en 20 km ten zuiden van Ieper. De naam komt voor in de vorm Viroviacum in de Antonine Itinerary en de Peutinger kaart van nederzettingen in de 3e eeuw. Hier kruiste de Romeinse weg van Doornik naar Cassel de Leie (een zijrivier van de Schelde). Het had een versterkte paal, waarvan nog sporen zichtbaar zijn. Het werd door Sanderus genoemd in zijn "Flandria illustrata" in de zestiende eeuw. Werviq-Sud en Wervik waren eeuwenlang één verenigde nederzetting en behoorden tot het graafschap Vlaanderen, een autonoom maar zijrivierendom van Franse koningen. In 1527 ging het door het Verdrag van Madrid onder de suzereiniteit van het Spaanse rijk. De stad was in de zestiende eeuw het belangrijkste centrum van de tabaksproductie in Europa. Het bleef afhankelijk van Spanje tot de verovering van Lodewijk XIV in 1667. Vervolgens ging de stad over op Het Oostenrijkse Rijk en vervolgens weer aan het Frans. Pas in 1713 werd Werviq-Sud definitief van Wervik gescheiden toen de Vrede van Utrecht ertoe leidde dat de Leie een grens werd die de Franse en Oostenrijkse gebieden in dit gebied splitste. De linkeroever van de stad werd in 1790 onderdeel van het Noorderdepartement onder de naam Wervicq-Sud. Er was hier een kleine opstand na de Belgische Revolutie van 1830. De lokale bevolking, samen met die in het nabijgelegen Bousbecque en een klein aantal uit De Komen, eisten hereniging met hun Belgische tegenhangers aan de andere kant van de Leie. Dit eindigde na een interventie van de Gendarmes. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de stad bezet door de Duitsers. In de Tweede Wereldoorlog werd het geïntegreerd in het Militair Bestuur in België en Noord-Frankrijk en herenigd met zijn Belgische tegenhanger Wervik. Ook hier veel variatie
Na de laatste doortocht ging ik terug richting Wervik. hier nog zicht op de kerk van Wervicq-Sud. Hier ben ik aan de grens tussen de beide gemeenten Wervcq-Sud en Wervik met zicht op het Vlaamse Wervik. Aangekomen in de Balokken.
Infobord:Het 36 hectare grote recreatie-eiland De Balokken zit tussen de nieuwe en de oude Leie geklemd. Het ontstond bij de rechttrekking van een Leiemeander begin de jaren 1990, toen de rivier voor grotere schepen bevaarbaar werd gemaakt. De Balokken is een jong park in volle ontwikkeling waar je van een bijzondere rijke fauna en flora kunt genieten. De gevarieerde mix van graslanden, bosjes en een rietveld, gecombineerd met wandelpaden en zithoekjes, maken van het eiland een charmante plek om even tot rust te komen. In de moeraszone (4,5 hectare) waan je je in een groot natuurgebied, ver weg van de stad maar toch dichtbij. Zeldzame diersoorten als de kamsalamander vonden er al hun onderkomen, een bewijs dat de natuur hier volop haar gang kan gaan. In 2014 kon de parkbeheerder - het Vlaamse Agentschap voor Natuur en Bos - het gros van de resterende private gronden op het eiland verwerven. Hierdoor kon het park groeien tot ruim 30 hectare, met onder meer een hondenspeelweide, een picknickzone, een kinderspeelbos en een kunstzinnige vogelobservatiehut die je een unieke blik geeft op de afgesloten Leiemeersen. Naar de uitgang van het domein en aan het tabaksmuseum Nogmaals zicht op Wervik kerk
Hier de molen aan het tabaksmuseum en dan richting aankomst.
Hier de kerk van Wervik, nog een paar honderde metrs en deze mooie tocht zit erop. Gelukkig geen regen, die is waarschijnlijk voor deze middag.
Na gisteren te hebben gewandeld in Bavikhove ging ik vandaag met de trein richting Zottegem. Aangekomen was het nog een 3tal km te gaan alvorens ik aankwam in Leeuwergem.
Leeuwergem is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Zottegem. Het dorp ligt in Vlaamse Ardennen en is vooral bekend om de nabijheid van het Kasteel van Leeuwergem. Bij opgravingen aan de Spelaan werden allerlei Romeinse vondsten gedaan. De naam Leeuwergem komt van de Germaanse stamhoofdnaam 'Leudiwar' + 'ingahaim' (woonplaats van de lieden van). Al sinds eind twaalfde eeuw hadden de heren van Leeuwergem en Elene een afzonderijke heerlijkheid. In de 15e eeuw liet Robrecht van Massemen een kasteel van Leeuwergem bouwen, dat voor de derde maal werd opgebouwd in 1762-1764 in opdracht van Graaf Pierre Emmanuel Joseph d'Hane (1726-1786) [4] Graaf Jean-Baptiste d'Hane de Steenhuyse, zoon van de voorgenoemde, was de gastheer van koning Lodewijk XVIII die in zijn herenhuis in de Veldstraat te Gent verbleef in 1815 tot aan de nederlaag van Napoleon te Waterloo. Gedurende zijn verblijf in Gent bezocht de koning het kasteel van zijn gastheer te Leeuwergem. Na het uitsterven van de familie d'Hane de Steenhuyse werd het kasteel via erfenissen aan de familie van de huidige eigenaar (della Faille d'Huysse) toebedeeld.
De wandelclub uit Zottegem (Egmont stappers) één van de grootste uit de federatie hielden er hun jaarlijkse herdenkingstocht. Men kon uit een 4tal afstanden kiezen, ik koos voor de langste afstand (22km). De tocht ging richting Grotenberge (deelgemeente) waar we een centrale rustpost hadden. Men kreeg vele mooi panorama's te zien en ook af en toe wat groene doorgangen.
Aangekomen aan het OC naast de kerk van Leeuwergem, nog iets drinken en dan terug naar het station om de trein te nemen richting thuisfront. Ook een mooie en rustige midweekse wandeling.
Vandaag wandeling in Bavikhove. Bavikhove is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Harelbeke. Deze deelgemeente ligt tussen deelgemeenten Harelbeke en Hulste, langs de Leie. de start was in het OC de Torengalm en deze wandeling bestond uit een 4tal verschillende lussen en ook afstand. Ik ging de grootste lus wandelen deze was ongeveer 17km. Volgens het parcours was er heel veel groen ingewerkt in deze lus. Deze lus ging richting Ooigem met een rust tussen Bavikhove en Ooigem.
Een hele mooie en rustige door de weekse wandeling. We hebben heel veel natuur gekregen.
Het beloofde vandaag een ietwat betere dag te worden dan gisteren qua weder.Ik had mijn zinnen gezet op de Canteclaermarsen te Deinze. Deinze is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen, langs de rivier de Leie. De gemeente fuseerde met Nevele op 1 januari 2019 en telde op 1 januari 2022 44.319 inwoners, die Deinzenaars worden genoemd. De gemeente bestaat uit 17 deelgemeentes waarbij Deinze en Petegem-aan-de-Leie een stedelijke kern vormen met ongeveer 17.500 inwoners. Deinze heeft een oppervlakte van 127,38 km De stad telt 17 deelgemeenten, heeft drie treinstations (Station Deinze, Station Hansbeke en Station Landegem) en heeft zowel aan de E40 als de E17 een op- en afrit. Naast Deinze-centrum bestaat de gemeente nog uit de deelgemeenten Astene, Bachte-Maria-Leerne, Gottem, Grammene, Hansbeke, Landegem, Meigem, Merendree, Nevele, Petegem-aan-de-Leie, Poesele, Sint-Martens-Leerne, Vinkt, Vosselare, Wontergem en Zeveren.
De srart van deze wandeling was vanuit het VTI en de wandelaars konden uit een 5tal afstanden kiezen. Volgens de gekozen afstand ging de tocht richting Bachte-Maria-Leerne verder naar Astene Sas, het stadsbos en de Leieoevers.
Mijn traject voor vandaag. Start vanuit het VTI Wandelen richting het Stadsbos via enkele paden en autoluwe wegen.
Enkele mooie vergezichten
Mooie wolkenformatie Eet en praatcafé Mooie naam
Op weg naar het Stadsbos
Hier ben ik aan het domein. Vosselare Put is een oude Leiearm die ontstond rond 1861 toen de Leie over een afstand van 500m gekanaliseerd werd en Astene sas werd gebouwd. Iedereen kan komen zwemmen en recreëren in dit uniek stukje natuur in Deinze. Op snikhete dagen komen jong en oud er verkoeling zoeken in het erkende zwemwater. In de winter kan men er ijsberen en bij stevige vrieskou verandert deze waterplas in een immense ijspiste! Hier een heel eind het pad volgen tot bijna aan de rustpost in Astene.
Mooie zichten.
Op weg naar de rustpost Kerk van Astene. Astene is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Deinze. Het dorp ligt aan de rivier de Leie, 3 kilometer stroomafwaarts vanuit Deinze richting Sint-Martens-Latem. Het dorp is door zijn ligging net buiten het stadscentrum van Deinze, en aan de steenweg N43 van Gent naar Deinze, sterk gegroeid. Alhoewel Astene langs delen van de N43 het ontbreken van elke stedenbouwkundige visie vertoont, bevat het ook enkele van de mooiste plekjes van groot Deinze met Astene Sas, de Oude Leie, Maaigemdijk, enkele interessante privéwoningen en historische hoeves.Hier moest ik een lus maken in Astene, maar die viel tegen, enkel wandelen door de wijken. Hier nam ik zeker geen foto's. Na de rust ging ik terug richting startzaal, nog een 9tal km ervan verwijderd.
Dit viel best mee, kregen terug wat natuur en mooie zichten.
Hier was ik in het Goed te Parijs. Rustig wandelen in dit domein. Het Goed te Parijs en het bos rond de Astenedreef bij het Gampelaeregoed … ooit waren het twee aparte gebieden. Het Agentschap voor Natuur en Bos en de stad Deinze brachten de twee boskernen samen onder de noemer stadsbos Deinze. Het domeinbos opende eind 2011 de deuren. Het gebied ten noorden van de Krekelstraat wordt een stevig bos van een twintigtal hectare. De zuidkant van de Krekelstraat wordt een gevarieerd landschap met bos, wastine en weiland met poelen en gemengde houtkanten
Aan de uit of ingang. Aangekomen in Deinze zelf, nu nog richting Leieoevers volgen tot het eindpunt. Enkele mooie muurschilderijen.
Mooi zicht op de kerk van Deinze
Nog rond de kerk wandelen
Nog enkele honderden meters en deze tocht zit erop. Mooie tocht, enkel de lus viel wat tegen.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Doortje.
