20°Aktivtochten

Kaster is een dorpje in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Anzegem, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Kaster ligt op de zuidelijke helling van een oost-west georiënteerde heuvelrug die hier een maximale hoogte heeft van ruim 53 meter. Naar het zuidoosten loopt het niveau af naar de Schelde. In het westen ligt het Bassegembos. De Kasterbeek en de Nederbeek stromen in dit gebied. Omstreeks 1920 werden schrabbers en pijlpunten uit het neolithicum aangetroffen. Hoewel de plaats doorsneden werd door de Romeinse heerweg van Bavai naar Oudenburg en ook de plaatsnaam Kaster van het Romeinse woord castrum afkomstig schijnt, werden nog geen resten van een Romeins legerkamp aangetroffen, hoewel er vondsten van Romeinse munten, scherven en stukken dakpan werden aangetroffen. In 1977 en daarna werden ook resten van een Romeinse nederzetting aangetroffen. In 1075 werd Kaster voor het eerst schriftelijk vermeld, als Castra. Daarbij werd Arnoldus de Castra als eerst bekende heer vermeld. De heerlijkheid was afhankelijk van de Abdij van Corbie. In 1559 wist Godfried van Bocholt de heerlijkheid te bemachtigen om deze later met veel winst terug te verkopen aan de Abdij. Door de godsdiensttwisten einde 16e eeuw werd Kaster zwaar getroffen, mede door de strategische ligging nabij de Schelde. Ook de tweede helft van de 17e eeuw bracht oorlogsellende met zich mee, eerst waren het invallen door de Fransen, en daarna kwam de Negenjarige Oorlog, waarbij keurvorst Maximiliaan II Emanuel van Beieren in 1695 een kamp opsloeg te Kaster, waar 50.000 manschappen gelegerd waren. In de loop van de 18e eeuw werd de infrastructuur aanzienlijk verbeterd, waarbij wegen werden verhard en bruggen over de Schelde werden gebouwd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd te Kaster een Duits vliegveld aangelegd, maar bombardementen vonden pas plaats in 1918, toen de Duitse troepen zich terugtrokken.

Een mooie winterse wandeling in een prachtig zonnetje. Er waren 1576 deelnemers.

26-02-2023 om 22:06 geschreven door jipie

Krakelingentocht:

Geraardsbergen (Frans: Grammont) is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De stad ligt in de Denderstreek, aan de Dender en tegen de Oudenberg aan. De stad in de Vlaamse Ardennen telt ruim 34.000 inwoners (2022), die Geraardsbergenaars worden genoemd. In de wielrennerswereld is de stad berucht omwille van de steile en heuvelachtige Muur van Geraardsbergen. De stad is ook bekend om zijn mattentaart. Het jaarlijkse feest van Krakelingen en Tonnekensbrand is door UNESCO erkend als Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. De heilige Bartholomeus en Adrianus zijn haar patroonheiligen. De plaatselijke benaming voor Geraardsbergen luidt Giesbaargen. Jaarlijks wordt in de maand februari het einde van de winter gevierd met Krakelingen en Tonnekensbrand. Dit eeuwenoude dubbelfeest werd opgenomen in de Inventaris van Immaterieel Cultureel Erfgoed Vlaanderen (2009) en ingeschreven op de Representatieve Lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid van UNESCO (2010). Elk jaar vond in Geraardsbergen op de tweede zondag van september een festival plaats. Het Internationaal Hooghuysfestival voor Draaiorgelspelers brengt in het afgesloten stadscentrum draaiorgels uit meerdere Europese landen samen. In 2015 ging dit festival voor de laatste keer door.

Geschiedenis heeft ook onze tocht, want we sturen al voor de 20ste keer de wandelaars op pad voor onze eerste midweektocht van het jaar. Starten doen we dit keer vanuit de parochiezaal van Nederboelare. Deze startzaal geeft de parcoursbouwer en zijn ploeg de mogelijkheid om de omgeving van Deftinge, Goeferdinge en Zarlardinge te gaan verkennen, een gebied ten westen van Geraardsbergen, waarvan de kaarten bij ons niet zoveel op de tekentafel liggen. Dus hebben ze er extra werk van gemaakt. We wandelen niet door echte natuurreservaten, maar dat doet geen afbreuk aan de kwaliteit van de gekozen wandelpaden, veld- en landwegen. Er mag dan al niet meer te zien zijn dan kale akkers, velden, weiden en landerijen, toch loont het de moeite om in deze rustige landbouwstreek de Vlaamschen boerenbuiten in al zijn eenvoud te komen ontdekken. Daar horen uiteraard een paar schitterende boerderijen bij die diep verscholen in de velden liggen te wachten op de aanvang van een nieuw seizoen of een kapelletje langs de kant van een holle weg of een windmolen, getuige van een ambachtelijk verleden. In Zarlardinge wandelen we ook een stukje op de Bizarroute, een route langs 25 permanente kunstwerken. Wij bewonderen er een paar. Wie rust zegt, zegt ook rustpost en die hebben we opgebouwd in de parochiezaal van Goeferdinge. Alle afstanden houden er halt. Wij zorgen er voor warme en gekoelde drankjes en verzorgde broodjes en bieden de wandelaar een zitplaats aan om de benen even rust te gunnen.

Een mooie en rustige wandeling, gelukkig hebben we geen regen gekregen tijdens deze wandeling. Er waren 1200 deelnemers die deze wandeling deden.

22-02-2023 om 00:00 geschreven door jipie