Zicht op de kerk van Moerbeke



Ik begon met lus2, dewelke ook start aan het station van Moerbeke, trekt richting Sint-Paulus. Deze kapel trekt heel wat volk eind januari. Sint-Paulus gooit er Pauwelbroodjes in de menigte en de dienaars van de heilige man doen bedelronden met de leuze “Pluik”. Na de kapel wordt het klimmen in het Kluysbos, de geur van daslook prikkelt alvast onze zintuigen. Eens de klim achter de rug, volgt een afdaling op de flank van de Bosberg om dan terug langzaam te klimmen naar het Raspaillebos gevolgd door het Karkoolbos. Een gans andere biotoop maar zeker even mooi, genieten is de boodschap. Via Atembeke, een gehucht van Moerbeke, gaat het terug naar het station; de laatste lus van de coronatochten zit er op.

Veel variatie tijdens het wandelen.



Veel doorsteekjes



Hier aangekomen in de Markvallei, kan je genieten van het Kluysbos met zijn mooie voorjaarsflora en wandelen langs oude turfputten met waterviolier. De Markvallei situeert zich ten zuiden van Geraardsbergen, op de grens van drie provincies: Oost- Vlaanderen, Brabant en Henegouwen. De Mark ontspringt in het Henegouwse Silly en mondt ter hoogte van Geraardsbergen in de Dender uit. Hydrografisch behoort de vallei tot het bekken van de Dender. Ondanks de rechttrekking van de Mark, die het landschap wel wat verminkte, bleef de daling van het waterpeil relatief beperkt. De vallei behield grotendeels haar eigenheid. Door het achterwege blijven van baggerwerken sinds de rechttrekking, heeft de rivier zelfs een deel van de schade hersteld. Door aanslibbing is de breedte haast gehalveerd en zijn de oude meanders opnieuw herkenbaar. Het Kluysbos ligt op de helling richting Bosberg. Van op het plateau lonken vergezichten over de Markvallei tot aan de Congoberg, de zendmast van Sint-Pieters-Leeuw en de torengebouwen van Brussel. De Sint-Pauluskapel behoort tot de oudste monumenten van Galmaarden en is zeker een bezoek waard.











We kregen vele mooie vergezichten.














Afdaling langs de flanken van de Bosberg.

Juffrouwskapel





Heel rustig om te wandelen, men kon hier nog het daslook ruiken.













Op weg naar het volgend stukje groen.



Aangekomen aan het Raspaillebos (met het aangrenzende Moerbekebos en bosreservaat Karkoolbos) is een bosgebied in de Vlaamse Ardennen in het zuiden van de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Het bosgebied van 50 ha ligt op het grondgebied van de gemeente Geraardsbergen (deelgemeentes Moerbeke en Grimminge), vlak bij de provinciegrens met Galmaarden in Vlaams-Brabant. Het Raspaillebos sluit aan op het Moerbekebos, op het Vlaams bosreservaat Karkoolbos en ook op het bosgebied Kluysbos in Galmaarden. Het Raspaillebos wordt beheerd door de Vlaamse overheidsdienst Agentschap voor Natuur en Bos en door Natuurpunt. Het natuurgebied is erkend als Europees Natura 2000-gebied (Bossen van de Vlaamse Ardennen en andere Zuid-Vlaamse bossen) en maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk. Het gebied is sinds 1980 beschermd als landschap en is bovendien erkend als stiltegebied.



Uitzicht op een mooie villa toen ik uit het bos kwam.








Terug de kerk van Moerbeke en op weg naar het station voor de verkorte wandeling van lus1

Zocht de schaduw op.

Hier de splitsing van lus1



Een stuk langs de spoorlijn

Veel smalle paden



Gelukkig dat er schaduw was, de zon was op dit moment heel fel.



Terug de wijde wereld in

Een vroegere kennis.

Eénmaal deze veldwegel uit kwam ik terug aan het station. Een hele mooie wandeling en had prachtig weer. Proficiat aan de wandelclub de Padstappers voor deze wandeling.