Dag 6: Jökulsarlon Glacier

Vandaag rijden we naar het zuiden van het IJsland. Onze eerste halte was aan een haventje in Djúpivogur. Djúpivogur is een vissersplaatsje en de oudste handelsplaats, dat ligt tussen de Berufjörður en de Hamarsfjörður, in de Oost fjorden. Er staan oude gebouwen bij de haven die dateren uit de tijd dat de Denen hier de handel beheersten van 1788 tot 1920. Langabúð is het oudste gebouw dat dateert uit 1790. Wat verderop stopte onze bus om ons de kans te geven een kiekje te nemen van het zwarte strand. Vandaar ging het verder tot in het dorp Höfn. We ontdekken de Vatnajokull gletsjer en in het bijzonder de indrukwekkende site van Jökulsarlon - de lagune van de Vatnajokull gletsjer. Nationaal Park Vatnajökull, een Unesco- werelderfgoed, beslaat zo’n 14700 km², 14 % van de oppervlakte van IJsland, en omvat de ijskap Vatnajökull en enkele losse gebieden aan de rand ervan. Met een amfibieboot (jaki) maken we een cruise op de Jökulsarlon lagune te midden van de blauwe ijsbergen van de Vatnajokull gletsjer, één van de grootste gletsjers in Europa. We hebben ook een zeehond gespot.                                                                                                                           

Na het middagmaal vertrekken we naar het Nationaal Park Skaftafell, één van de mooiste gebieden van het land. Hier bevind zich de Svartifoss waterval, beroemd om zijn prachtige orgelvormige basalt formaties. Wij verkozen de wandeling tot aan de voet van de gletsjers. We rijden nadien verder naar ’s werelds grootste lavagebied, Eldraun. We hielden nog eens halt in Vik, de wol hoofdstad van IJsland, en beroemd om zijn sublieme zwarte zandstrand. We kregen nog eens de kans om in een mooi winkelcentrum wat souvenirs, wollen sokken of truien te kopen. Vandaar rijden we verder in zuidelijke richting om te stoppen bij de sublieme zwarte zandstranden van Reynisfjara. De sneakergolven maken het strand van Reynisfjara tot een van de gevaarlijkste bestemmingen in IJsland. De zuidkust van IJsland ligt langs de open zee van de Noord-Atlantische oceaan die krachtige golven naar de kust brengt. De hoogste golven die daar (en waar ook ter wereld) worden gemeten, stijgen tot 40 meter, vergelijkbaar met een gebouw van tien verdiepingen.

Sneakergolven (ook bekend als sleeper-, king- of rouge-golven) zijn enorme kustgolven die plotseling kunnen verschijnen in een reeks kleinere golven. De sneakergolven zijn veel groter dan die ertussenin en reiken veel verder. De tijd tussen de gigantische golven kan variëren, soms komt de een direct na de ander, of kunnen er tientallen kleinere golven tussen zitten. De golven kunnen heel snel stijgen vlak voordat ze de kust raken. Dit gebeurt omdat de oceaanbodem zich snel verdiept buiten de kust. Bovendien zijn de oceaanstromingen zeer krachtig en vergroten ze het gevaar.

Andere gevaren in Reynisfjara zijn het vallen van rotsen en aardverschuivingen. De kliffen boven het oostelijke deel van het Reynisfjara-strand zijn steil en onstabiel, dus steenslag komt vaak voor. Daar kon Jean-Pierre een papegaaiduiker spotten op een nest in de rotsen. Voor onze overnachting reden we naar Hotel Dyrhölaey in Brekkur.

Nog eventjes wat landschappen fotgraferen.

We ontdekken de Vatnajokull gletsjer en in het bijzonder de indrukwekkende site van Jökulsarlon – de lagune van de Vatnajokull gletsjer. 

  Jökulsárlón is het bekendste en grootste gletsjermeer in IJsland. Het ligt ten zuiden van de Vatnajökullgletsjer tussen het nationale park Skaftafell en het stadje Höfn. Het gletsjermeer is vrij nieuw, aangezien het pas in de jaren 1934-1935 ontstond. Het meer groeide echter snel van 7,9 km² in 1975 tot minstens 23 km² hedendaags door het smelten van de gletsjers. Met een diepte van ongeveer 250 meter is Jökulsárlón momenteel[(sinds) wanneer?] het diepste meer van het land. Het meer is door de altijd ronddrijvende ijsbergen met fraaie ijsformaties populair bij toeristen. Er is een informatiecentrum en er zijn boottochten met onder andere een amfibievoertuig mogelijk op het meer. Het gletsjermeer Jökulsárlón ligt vlak bij de Atlantische Oceaan en is daar met een zeer smalle strook land van gescheiden. Deze landstrook wordt door

een rivier, die het smeltwater afvoert, doorsneden. Door de toenemende groei van het meer wordt gevreesd dat het meer ooit een diepe baai kan worden die van aan de gletsjertong rechtstreeks in de oceaan uitmondt. Er zijn echter plannen om dit te verhinderen, aangezien deze landengte de enige plaats is waar de Hringvegur een vlotte verbinding garandeert tussen het westen van het land en de streek rond Höfn

Daarna gaan we varen met een amfibiboot op de Jökulsarlon lagune tussen de ijsschotsen.













Hier zijn we nog aan wal

Bij een terreinwagen

Infobord betreft de lagune













Hier is onze amfibiboot.

Pakje aandoen tegen de kou

En nu zoeken of we nog wat robben kunnen spotten. We zullen geen ijsberen zien, die leven niet op Ijsland.

Prachtig







Hier heb ik een de kop van een zeehond kunnen nemen.

En deze kon ik niet missen.



Wat uitleg tijdens de rondvaart (alles was in het Engels)

Na de rondvaart nog een bezoek brengen aan de zwarte stranden.







Zicht op de gletsjer

Hier leven er papegaaiduikers. Sluwe vogels die zich moeilijk laten fotograferen. Hopelijk kan ik er een vastleggen.

Eventjes een fotootje van ons beiden.



Ook hier staat er een kerkje.





Basaltformties






Gevaarlijke golven
Op deze rotsen zitten de papegaaiduikers en komen regelmatig opvliegen naar de rotsen op het vasteland.




Mooi poseren






Hier op het nest zit er een papegaaiduiker

De papegaaiduiker stond op mijn lijstje om er een te proberen op een foto vast teleggen.Hierbij had ik heel veel geluk, het zijn schuwe vogels en moeilijk te fotograferen. Mijn dag kon niet meer stuk.