|
Wees zeker dat is me een weerziens. Daar is dien
spiegel aan de corps de garde, hoe we onszelf daar in bekeurden, hoe smal ik
mijn broek vond en hoe mottig het geheel met daarboven op die idiote stoomboot
met kwispel. In elk geval t was gauw vergeten thuis.
Frans is in het geheel niet opgezet met het feit
dat hij onder de wapens moet. Hij is steeds fier en verzorgd gekleed geweest en
heeft een hekel aan het soldatenkostuum, zeker aan het hoofddeksel dat hij
ronduit belachelijk vindt.
27 Mei 1938 Vrijdag. Van t leger kan je niets goeds vertellen.
3 Juni 1938 Vrijdag. We
hebben al weer hoop maar ze pikken mijn horloge. Betrouw de makkers maar. Ik
ging naar de waschzaal deed mn horloge af en vergat ze daar n uur. Iemand nam
ze weg. Ik verwittigde de sergeant die van wacht was. Hij doorzocht de
valiezen, zonder resultaat. De korporaal vroeg om de vinder ze eerlijk op de WC
te leggen tegen s morgens maar ook zonder gevolg. Ik was mijn goede, trouwe
vriend en waker kwijt!
6 Juni 1938 Maandag.
Nog n dagske thuis. Naar tante Jos. Om 10 uur min 10 minuten alweer
vertrekken. t Is erg hoor. Dat vertrekken is me steeds zwaar. Afscheid nemen
van alles wat je lief is om niet in de klauwen van t monster te loopen. Ik
stel het me weeral te cynisch voor maar ik hou zo veel van thuis en alleen wat
me ergert is dat ik eenmaal het zoo aanvoel!
Tante Jos
is de vrouw van Gabriël Van Cammeren, een halfbroer van Frans vader Jan. Zij
wonen op De Schomme eveneens een gehucht van Boom, richting Aartselaar.
9 Juni 1938 Donderdag
Heb bij mijn inenting veel slameur ondervonden. Ik rijd naar Boom en telefoneer
voor de eerste maal. Ginds is er geen al te goede ontvangst nopens de wijze en
schrikgevende raad van een vader als de mijne.
18 Juni 1938 Zaterdag. Militiaan
Van Cammeren Frans 107.87591 neemt mee naar huis: paar kousen en een broek
Frans is gekazerneerd
in Mechelen en gaat veel op oefening naar Battel waar hij wordt opgeleid als
lijnenlegger bij de veldtelefonie, de zogenaamde TS-en.
30 Juni 1938 Donderdag. Ons
marsj van 19 kilometer. Dat wil wat zeggen hoor met al dat gedoe op je schouders!
9 Juli 1938 Zaterdag. March van 16 kilometer.
Strombeek. Slecht weer - toch goed om te marsjeren. Korvé. s Avonds op t
onverwacht meisje. Met ze naar t Vrijboek. Daar is de natuur prachtig. Dit
park met bloemen, die frisse geur vergeet ik nooit en dan die zoete
gewaarwording van alles te vergeten rondom je en alles te bezitten wat je
bezitten kunt: je meisje!
Het
Vrijbroekpark is een groene long van 50 ha, gelegen aan de rand van de stad
Mechelen.
06-07-2011 om 06:47
geschreven door uw neef
|
