De meimaand is de heerlike vertolking van
jeugddromen en schitterende sprookjesgedachten. De Meimaand is de maand van Ons
Lieve Vrouwken. De kapellekens zijn versierd met duizend kleuren en de banden
papier en zilveren bollen en allerlei slierten zijn een bonte wemeling van
eergetooi. Dat is het bewijs dat de mensen Maria nog niet vergeten zijn en er
in het diepste van hun hart een zweem liefde overblijft voor de Heilige Moeder.
De Meimaand is er des te schoner in betekenis
door. Al het groen herleeft. Alles is als statievol. Ik geniet er van als ik er
eens op los pedaal. Zo gingen we op zondag 10 Mei naar Booischot.
Het was een fijne reis en we hadden een knap weer.
Het was zo echt lekker en om van te genieten. Dat deden we dan ook. We
vertrokken rond 9 uur te Boom en we waren, mits in t groen en op een terras te
blijven haperen, rond 12 uur bij de familie. We gingen van daar op Houtvenne af
om ons aardappelkontrakten te laten in regel brengen. Dat liep goed af en we
aten eens dapper. Smakelijk!!!
Zeker en vast was het mijn grootste hoop dat
het den komende zondag ook zo goed mocht wezen. Sint Antonius is het ideaal
plekje en de zomer van het verlopen jaar is het weer niet schitterend geweest
en we zouden veel meer kunnen genieten hebben. Nu zouden we alvast onze schade
moeten inhalen.
De Meimaand: ziekte!
Ons Theo viel er alweer bij. Is er iets te
pakken dan pakt hij het. Hij heeft in t hoofd gesukkeld en dan de keel. Dr.
Jacquet kwam er bij te pas en dusdanig heeft hij alweer wat verlet op t werk
en slikt hij pillekes en drinkt fleskes. In de Plaza droeg hij voor. Hij deed
het goed zo zegt men. Ja, ambitie genoeg voor alles voor het goeie en het
kwaje. Maar tenslotte is het en blijft het ons Theo met zn apart karakter dat
ik soms als een groot vraagteken op me zie laten. Was hij nu maar rap weer
hersteld want d ouders zitten er mee.
De familie van Polientje is ook altijd bij de
kwalen present. Kristienne is ook een sukkeltje. Dat kind mankeert vlug wat. Spijtig
want Maria doet er ook zo heur best voor. Maria zei: ´Ons Martha en ons
Mariette bezien een kind hebben nog altijd zo van de ideale kant maar als je
dat schaapje daar zo ziet liggen dan is het een heel andere kijk want kinderen
hebben is een heel moeilijk en veeleer ondankbaar werk.`
O, heerlijke moederschap! Dromen van een jong
meiske! Ontboezeming van een minnend paar! Lyriese bezwijking van een dichter!
De kreet in een moederhuis! Amen.
In de kinema te Mechelen, toen we soldaat
waren, kregen we een super film te zien dat we er bijna stiepel van werden. Het
begin was: ´Mei
tijd van gemakkelijke veroveringen.` We zagen een park, een
bankske, een soldaat
Wat den oorlogstoestand betreft krijgen we
weinig nieuws
De toestand wordt nijpender en dat weten we ook aan den buik. We
zijn nog niet van de slechtsten maar we konstateren toch dat er geen
vooruitgang is. Ook is de inspanning om aan eten te geraken nog 100% verhoogd.
Dillie staat ons daarin goed bij. Als is het voor dat meiske soms ook een heel
netelige positie. Maar ik bedank heur ten allen kant. Dillie is nu tevreden
over heren Frans. Ik kan ook niet genoeg doen om mijn fout ietwat te
herstellen, die fouten van verlejen jaar, laten we daar over zwijgen.
Polientje
is de volksnaam voor Maria Paulina Veeckmans (1881-?) en zus van Anna Maria
Veeckmans, echtgenote van Karel Augustijn Van Cammeren (1887-?), een andere
stiefnonkel van Frans. Maria (1911-?) is een dochter van Polientje, Martha
(°1914-2011) ook.
27-09-2011 om 16:50
geschreven door uw neef
|