Even iets over mijn jeugd,ma en pa waren fabrieksarbeiders,dus ze werkten in twee ploegen, wij mijn zus en ik gingen naar school en werden na school opgevangen door onze grootouders, toen ik 14jaar was en dus niet meer school plichtig moest ik om pa en ma financieel te helpen mee naar de fabriek, dat was geen lachertje want het was als we de vroege hadden opstaan om 4.30u.en dan toch wel een half uur te voet om naar het werk te gaan,met de slaapers nog in mijn ogen om dan te werken tot twee uur s'middags,ik zeg niet dat ik er een trauma aan over gehouden heb maar het zijn zo van die dingen waar je als je ouder word meer en meer begint na te denken,ook omdat we zien hoe fijn onze kleinkinderen het hebben,het moet nu zo niet meer zijn en ik ben blij dat het onze kinderen bespaart blijft.en ze iets beter van hun leven kunnen maken.
Reacties op bericht (4)
23-11-2006
*
Het moet natuurlijk zijn; wanneer ik zie hoeveel.....enz. Bebeurt mij vaker dat ik denk dat ik even vlug kan typen dan mijn gedachten door mijn hoofd gaan. Dat, en het niet nakijken van hetgeen dat ik schrijf. En dan krijg je die foute zinnen natuurlijk.
23-11-2006 om 00:48
geschreven door huismusje/troubadoerke
*
Daar heb je volkomen gelijk in, ons doel was dat onze kinderen het makkelijker zouden hebben dan wij, en ik denk dat we daar ook in gelaagd zijn, hoewel.... Wanneer ik hoeveel jongelui alles als vanzelfsprekend nemen, dan stel ik mij daar toch wel vragen bij.
23-11-2006 om 00:44
geschreven door huismusje/troubadoerke
22-11-2006
Verbeteren
De meesten onder ons wensen dat hun kinderen het beter hebben dan zijzelf... met beter hebben bedoel ik dan wel betere kansen krijgen... maar als ik zie hoe vele kinderen nu alles maar in de schoot geworpen krijgen heb ik toch m'n bedenkingen... zo is het echte leven niet... groetjes van Myette
22-11-2006 om 20:27
geschreven door Myette
hallo
dag Noyo, zulke dingen blijven je zeker bij als je moet gaan werken van 14 jaar, gelukkig voor onze kinderen en kleinkinderen is die tijd voorbij, je mailtje is doorgestuurd, liefs, Nicole
