Ik wil nu wel iets over mij vertellen,ik ben een vrouw van 58jaar en ben al 33jaar getrouwd met het ventje nog altijd dezelfde en spijt daarvan heb ik nog niet gehad,ik heb twee zonen,twee kleinkinderen van 9j.en vierj.ze zijn mijn grootste schatten aan hen trek ik me op als het al eens wat minder gaat,één zus en verder niet zo veel familie meer,één goed bevriend koppel en dat is het zowat.Ventje is op prépensioen en zo brengen we veel tijd door samen,ook heb ik veel hulp van hem zoals de vrijdag poetsen we samen daarna boodschappen doen,zijn hobby is lezen en dvd kijken maar ook met het vrouwtje op stap gaan,zoals de zondag gaan wandelen,een filmpje gaan kijken,enz... Nu zondag zijn we naar diksmuide geweest voor een wandeling van zo een 16km.veel wind maar verder goed weer,ik heb nog altijd niets gezegd over de komende scheiding van de zoon ,vrijdag is schoondochter geweest en ik vroeg of ze zich nog niet bedacht had, nee dus ze is op zoek naar een woonst voor haar en de kleine zolang blijft ze bij de zoon wonen,en doen ze denk ik alsof er niets aan de hand is en dat is dan dat.En het is dat waar ik het zo moeilijk mee heb maar ja daar moet ik maar mee verder we zien wel wat de toekomst brengt.
Reacties op bericht (1)
22-01-2007
..
Het zit je echt niet mee lieve Noyo - slechter dan dit kan 2007 inderdaad niet beginnen. Je één schoondochter een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de ander die wil scheiden. Vreselijk moet het voor u zijn. Ik lees dat je het nog altijd niet aan je man hebt verteld, waarschijnlijk nog steeds in de hoop dat het allemaal goed komt. Ik hoop het voor u ook. Ik hoop ook dat je een goede vriendin hebt waar je mee kan spreken, dit helpt ook soms een beetje de pijn verzachten.
Moed houden Noyo! Gelukkig kan je hier op je blogje nog één en ander kwijt, dat lucht toch ook even op.
Lieve groetjes,
