Deze namiddag terug gekatapulteerd in de tijd: met Thomas op spoed voor zijn knie. In zijn jeugd 5 keer aan linkerknie knieschijf uit de kom met ligamenten gescheurd en 1 keer door rechterknie. Aan beide geopereerd. Zelfs na een operatie er nog eens door gegaan. Vandaag terug vocht moeten laten uittrekken, hij kon zijn knie niet meer plooien. Ik durfde niet kijken want ik ben eens bijna flauw gevallen bij een van die keren dat ze met een naald in zijn knie zaten te keuteren, Ik ben toen op een bed naast hem moeten gaan liggen. Mijn schoonzus Marina was toen mee en stond tussen de 2 bedden in en vroeg aan de ene kant: 'Gaat het Thomas?' en daarna aan haar andere kant aan mij: ' Gaat het yvonne?'. Man, man wat was dat beschamend  . Maar die pipo van een dokter toen kon er echt niets van, bij deze viel het goed mee (maar heb me toch voor alle zekerheid strategisch achter haar rug gezet  )