Ook bij de bakkers en patissiers is het steeds maar zoeken naar nieuwigheden om klanten aan te trekken. Hier zien we zo een nieuw gebak, waarschijnlijk is het idee ontstaan tijdens een van de nachtelijke natte dromen van de uitvinder.
Nu moet nog een volkse naam gevonden worden voor dit gebak, ik dacht aan poepsnoepen stringtaart. Als jullie nog andere namen kunnen verzinnen zet ze maar bij reageren.
Koppels willen voor alles een feest organiseren, een vrijgezellenfeest, een huwelijksfeest, edelmetalen bruiloftfeesten enz
Een nieuwe rage zijn de echtscheidingsfeesten, deze foto verraadt dat het een scheidingsfeest van een vrouw moet zijn, de oude lul figuurlijk opeten en hopen er een nieuwe te vinden.
Hier zien we een straatmadeliefje, of zeg maar straatmadelief, die een klant aan de haak probeert te slaan. Of deze man op haar avances is ingegaan weet ik niet, ik hoop voor hem dat deze dikbil zich per prestatie en niet per kilo laat betalen.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie heeft er het mooiste snorretje van het land? Die wil ik toch eens uit zijn bed zien komen, het ene uiteinde van de snor in zijn nek, het andere ergens onder zijn oksels denk ik. En hoe kun je daarmee op een deftige manier de liefde bedrijven??
De lente komt stilaan dichterbij, sommigen zitten al met hun gedachten bij de eerste barbecue, alles staat al klaar. De man op de foto gaat nog een stapje verder, de dure brandstofprijzen indachtig experimenteert hij met natuurlijk gas, of de worsten en witte pensen daarmee gaar zullen worden stel ik toch in vraag.
Ik heb geen idee hoe het gesteld is met de lenigheid van de senioren, maar heb wel een stil vermoeden dat er maar weinigen nog kunnen wat de oma op de foto aan het demonstreren is, wie dat nog kan, laat het mij weten.
De zon schijnt al de ganse dag, iets wat wij de laatste maanden niet meer gewoon waren. Echte sneeuwval met de mogelijkheid om een sneeuwman te maken zal er niet meer inzitten. De ganse winter heb ik niets anders gevonden op het internet dan de traditionele sneeuwmannen, al dan niet met hoed, wortel, zelf met een regenscherm, maar een échte sneeuwman zoals op de foto? Dat is eindelijk eens iets speciaals. Dat de proporties van het mannelijke niet kloppen met de werkelijkheid nemen we er maar bij!!
Hier zijn er twee mogelijkheden, ofwel is die gast totaal afgepeigerd en ziet een volgende beurt niet meer zitten, ofwel zit die naar voetbal te kijken, en is met niets af te leiden.
Met de wegmarkeringen op een maandag loopt het altijd fout, er zit er een op dat spuitkarretje en een tweede werkman moet de obstakels verwijderen, maar het is maandag en die was natuurlijk ziek, het spuitkarretje moest dus noodgedwongen een omwegje maken.
Beste mensen, in naam van Nadine en haar moeder Yvonne, wil ik allen bedanken, en het waren er veel, die een mail gestuurd hebben voor de 70ste verjaardag van Yvonne, ze was er ongelooflijk gelukkig mee, en dankbaar dat zoveel onbekende mensen de moeite deden om haar een kaartje te sturen, het was voor haar een complete verassing, jullie zien dat met een beetje solidariteit er nog mensen gelukkig kunnen gemaakt worden.
Het is mij onmogelijk om alle mooie kaartjes in beeld te brengen, ik heb de moeilijke keuze gehad om er één in beeld te brengen, het werd een bewerking met haar foto van Lyke.
Het taboe naakt zit toch nog diep ingeworteld in onze bovenkamer, en dat dank zij een onkundige of misschien wel onwetende opvoeding van onze ouders en voorouders.
En hier spreek ik zéker met ervaring. Jullie kennen ondertussen al mijn voorliefde voor het zuiden van Frankrijk, en zeker de Azuurkust. Nog even opfrissen, ik ben opgevoed door mijn ouders in de streek van Kortrijk, de zuster van mijn moeder week na de oorlog uit naar St.Raphaël waar ze samen met mijn nonkel haar ganse leven verbleef.
Mijn opvoeding was er een zoals de meeste onder ons in die tijd, het geloof(? Iets wat de Moslims nu nog meemaken) met de paplepel ingegeven, vóór school iedere dag naar de mis, iets waar ik toen al een gloeiende hekel aan had, zaterdagvoormiddag nog naar school, en de zondag, voor de verandering nog eens naar die stomme mis. Als je even verder nadenkt, wie gaat er nu iedere dag en zelfs op zondag naar dezelfde film kijken? Daarvoor moet je toch oliedom of idioot of ernstig misvormd zijn.
In mijn jonge jaren trok ik natuurlijk naar mijn nonkel en tante in het zuiden, daar leerde ik al snel dat het opgefokte kerkelijk leven, wat al niet strookte met mijn persoonlijke visie over het leven, gelukkig ook anders kon en vooral was, Daar leerde ik dat naakt niet vies was, maar heel natuurlijk. Nonkel en tante hadden twee terrassen, een morgenterras en een middagterras, had met de zon te maken die daar de ganse dag te zien was. Tante had er helemaal geen moeite mee om zonder bh de dag door te brengen, en nonkeltje vertelde mij na enkele dagen dat ze daar eigenlijk volledig naakt leefden als en geen bezoek was uit het Noorden, want die waren in zijn ogen hopeloos achterlijk, toen al, ik spreek hier van in de jaren 60. Nu moet ik wel toegeven dat dergelijke openbaringen mij wel parten begonnen te spelen, als achterlijk opgevoede puber kreeg ik al een erectie als ik een stukje borst zag in een wat laag uitgesneden kleed, wist ik veel hoe dat kwam, maar het gaf me wel een prettig gevoel waar ik al heel snel blijf mee wist. Volledig blote borsten, zelfs van een oudere tante, hadden nog méér effect in mijn onderbuik.
Daar is bij mij een totale verandering gekomen in visie op bloot, na een paar dagen werd dat de gewoonste zaak van de wereld, bloot was niet vies maar doodgewoon en natuurlijk, mijn opvoeding had mij misvormd, maar vanaf dan kon ik mezelf bijsturen, en gelukkig maar.
In een volgende deel zal ik verder gaan met een anekdote hoe de eerste Vlamingen afzakten naar datzelfde zuiden en op hun manier het bloot bekeken op de stranden, lachwekkend was dat, maar terzelfder tijd schrijnend, mensen van toen 50 plus liepen erbij als gefrustreerde pubers..
Beste blogvrienden, een paar weken terug kreeg ik een zéér emotionele mail binnen van een mevrouw die mij nog kent van op een markt in Menen.
Deze vrouw, Nadine, komt dagelijks de blogs bezoeken, ze heeft nog niet zolang een pc, en is alles aan het aanleren voor ze zelf een blog opstart.
De mail ging over haar moeder "Yvonne" die op 11 maart70 jaar wordt. Niets speciaals zullen jullie misschien zeggen, ware het niet dat deze mevrouw de ene tegenslag na de andere te verwerken kreeg. Ik kan die lange mail hier natuurlijk niet publiceren, maar ik heb hem zelf verschillende malen gelezen, want zoveel leed in één leven zou voor de meeste onder ons ondraaglijk zijn. Een kleine greep uit dat leven: Op 14 jarige leeftijd haar moeder verloren, vader nooit hertrouwd, na haar eigen huwelijk een kind verloren bij de geboorte, haar man verloren op zijn 46ste , een zoon verloren op zijn 29ste, Nadine zelf is in 2004 ernstig ziek geworden, en nu is het haar beurt, op de vooravond van haar zeventigste verjaardag kreeg ze te horen dat ze zelf kanker heeft.
Nu komt het, gezien er weinig verwanten overgebleven zijn, krijgt ze ook nooit veel kaartjes op haar verjaardag, iets wat ze zo graag ook eens had gekregen, véél kaartjes.
Nu is mijn vraag om eens solidair te zijn, en een mailtje te sturen met verjaardagswensen aan: Yvonne Courtigny voor haar 70ste verjaardag.
Ik hoop dat er veel mensen eens de moeite willen doen, één mailtje is toch niet teveel gevraagd in dit geval, Nadine zal ze uitprinten en aan haar moeder overmaken, waarvoor haar dank bij voorbaat.
Beste groeten van Patrick Vincke. Klik op de foto.(Yvonne)
Vriend noemen ze dat? Ik heb Lana maar pas verteld dat ik een cd had opgenomen en het aan niemand mocht vertellen, en wat doet die? Hij zet het wel op zijn blog zeker!!!
Te traag heeft zo ook zijn nadelen, bekijk de foto, de snelheid is daar beperkt tot 30, maar het is duidelijk dat het vliegtuig aan 30 niet in de lucht kan blijven, en had die automobilist er zijn voeten aan geveegd en sneller gereden had dan 30, dan was hij die plaats voorbij!! Te traag is dus ook niet goed.
De verbouwingswerken ten huize opapat zijn achter de rug, de opkuis zal zeker nog enkele dagen in beslag nemen. Maar mijn bureelhoek en pc staat als eerste terug op zijn plaats, jullie zien ook één van de nieuwe ramen, zo zijn er maar eventjes 12 nieuwe geplaatst, de kleinere ramen inbegrepen natuurlijk, ook de rolluiken zijn vervangen door elektrische met afstandsbediening, wel gemakkelijk moet ik zeggen.
