Tijdens de reis van opapat in het zuiden van Frankrijk heeft hij ook het graf van zijn overleden oom en tante laten bijwerken voor vandaag, het graf is terug als nieuw.
Sommige landen hebben niet van die super Amerikaanse voertuigen nodig om gevaarlijk te zijn !! Een oude Vespa kan ook al dienen als een super wapen! Waar gaan wij naartoe?
Traditioneel is het op maktgebied, met uitzondering van de wekelijkse markten, windstil in oktober. Er zijn weinig avond- Jaar of Feestmarkten, november wordt dan terug iets drukker. De periode dat opapat wat gas terugneemt en weinig markten bezoekt. Wel is hij eens de markt in Zwevegem gaan bezoeken, het was prachtig weer zodat vele kramers zonder hun "Parapluus" konden werken.Gezien het mooie weer was er dan ook veel beweging op de markt.Op de foto en "in de spotlight" in Zwevegem, Nicolas Dhondt, met allerlei (Nisa)produkten vooral voor onderhoud. Een proper en verzorgd kraam.
Je kan nog altijd inschrijven voor de bloggers meeting op 20 november in Burcht. Liefst met e-mail via dit blog of het blog http://blog.seniorennet.be/lana Bloggers die al inschreven krijgen deze week een mail met verdere info.
-Hallo, met de baby sit dienst? -"ja daar spreekt u mee". -Madammeke, kan je mij geen andere baby sitter sturen, deze hier laat me de ganse tijd naar van die onnozele kinderfilmpjes kijken, en ik zie liever een romantische thriller!
14 oktober 4 (3): Terug uit St.Tropez, eerst naar het hotel om wat op te frissen, daarna nog een rustige wandeling langs de dijk en de oude haven. St.Raphaël heeft ook nog een enom grote nieuwe haven, gelegen op ongeveer 1 km van het strand, ontelbare boten en jachten liggen daar aagemeerd, het is een dorp op zich, restaurants , bars met terrassen, tot zelfs winkels zijn hier te vinden. Opapat heeft vroeger eens zo een speed boot gehuurd (toen moest je als Belg nog geen vaarbewijs hebben), dat was één van de leukste ervaringen op het water, die boot was krachtig en sprong letterlijk over die baren, maar wat je ziet vanop zee is sprookjesachtig, ongelooflijk mooi die kustlijn, al die baaien, de stranden, en het gebergte als decor is wondermooi. Op de foto een beeld van het restaurant "Au vieux port", Het meest gekende als het op "prijs kwaliteit" aankomt, dit restaurant zit altijd vol, ook buiten de zomermaanden.Hier vierde opapat zijn verjaardag, de foto's genomen na 20u toen het al donker was zijn niet duidelijk genoeg, vandaar een foto genomen in de vooravond, maar die terras buiten zat vol vanaf 19u30, op 14 oktober op terras kunnen eten, een luxe!!
Ge hebt zo van die mensen die in elke situatie kalm kunnen blijven. Zoals deze hier, hij verzuipt bijna achter het stuur van zijn auto, en zijn enig probleem is van iemand een vuurtje te krijgen om rustig zijn sigaret te kunnen roken.
Vergeet vooral niet om in te schrijven voor de bloggers meeting op 20 november. Zie op het "Forum" bij "Meetings" dan "samenkomst bloggers" DOEN. Enkel via e-mail inschrijven op dit blog van opapat of dat van lana http://blog.seniorennet.be/lana
Bloggers groeten van Patrick (blog opapat) en Felix (blog lana).
14 oktober (2): Op de terugweg tussen St.Tropez en St.Raphaël kan je honderden malen stoppen, zoveel moois is er daar te zien. In oktober is het er zeer rustig, geen files, overal plaats om te stoppen, eigenlijk een droommaand als toerist, want tijdens de vakantiemaanden is dit nauwelijks mogelijk, tè veel volk maakt minder gezellig in dit geval. Op de foto één van de vele stranden, hier in Agay, dicht bij Fréjus, zelfs op 14 oktober kan men hier nog zwemmen in zee, zalig toch? (spijtig heb ik niet de nodige technische kennis om een slide show van mijn foto's op het blog te plaatsen).
14 oktober: Opapat was jarig die dag, eigenlijk best aangenaam om je verjaardag te vieren in het zuiden, zéker van mooi weer, zéker van goed eten, zéker van goede wijn, en zéker in goed gezelschap met het vrouwtje.Na het ontbijt nam opapat zijn tuf tuf om zich richting Saint Tropez te begeven. Terug één van die wondermooie wegen langs de kustlijn, de ene baai na de andere, de zee aan de ene kant, de heuvels aan de andere kant, overal palmbomen, pain parrasols, en in ieder dorpje of stadje dezelfde zuiderse sfeer, er komt echt geen einde aan, maar dat hoeft niet natuurlijk. Saint Tropez wereldberoemd gekomen door Brigitte Bardot, door daar te gaan wonen zette zij het kleine vissersdorpje op de wereldkaart, het is zowat het vakantieoord geworden van alle wereldberoemde mensen uit de film, zang, en industrie wereld, Saint Tropez "The place to be". Buiten de haven met onbetaalbare jachten, kan men rondwandelen in de typische smalle straatjes met de kleurig en schilderachtige huizen, en voor degenen die het zien zitten kan men klimmen tot een oude vesting vanwaaruit men een enom panoramisch zicht heeft.Ik zou hier ook uren kunnen over doorvertellen, maar dat is nu ook niet de bedoeling. Op de foto genomen vanuit de haven, een oud anker als monument met in de verte Saint Maxime, nog zo een bekend vankantieoord.
Vandaag zijn er stakingen in Belgenland. Deze man had de lef om uitgerekend vandaag opslag te gaan vragen bij zijn baas. Hij kreeg géén opslag en werdt een beetje boos!!!!
Vergeet niet in te schrijven voor de bloggers meeting op 20 november 2005!! Kijk ook eens op het forum bij "meetings" "samenkomst bloggers" en hieronder op datum 26/10 voor meer uitleg.
13 oktober: gezien opapat op reis ging om eens uit te rusten, na al die avondmarkten, was het dus niet de bedoeling om veel rond te tuffen. Dus bleef hij vandaag wat rondhangen in St.Raphaël zelf. Na een uitgebreid ontbijt ging hij op stap door het stadje, dat hij kent tot in detail, uiterst gezellig en aangenaam om in te wandelen, de zon, de vele palmbomen, de grote platanen, de vele bloemperken geven een appart vakantie gevoel. Buiten de noodzakelijke hoofdbanen zijn er meestal verkeersvrije straten, het oude stadsgedeelte is dan weer totaal anders, smalle straatjes, zoals meestal in die zuiderse steden en dorpen, kleurrijke huizen, een rustgevende sfeer zonder verkeer.Men vindt er winkeltjes, kleine markt pleintjes waar er iedere dag wel marktkramers te vinden zijn, gezellige restaurantjes, men kan er daar uren rondhangen zonder besef van tijd. Tegen de avond nog wat opgefrist om terug het restaurant op te zoeken, lekker te smullen en dan voldaan de dag afsluiten.(met een portoke). Ze zeggen soms "leven als god in Frankrijk", ik denk dat iedereen zich daar een beetje god voelt. Op de foto één van die typische Zuid Franse straatjes in het oude stadsgedeelte.
Vandaag denken wij terug aan onze overleden dierbaren.
