|
Twee jaar Opapat :-o
Men zegt soms ze zijn om van te snoepen, wel bij deze vrouwtjes in het chocoladebad kan je het nog letterlijk opnemen ook, eens iets anders dan de gewone paaseieren en of hazen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
8 april 2005 was de dag toen dit allemaal begon, dit blog bestaat vandaag exact twee jaar! Enerzijds een lange tijd maar anderzijds terug voorbijgevlogen. Het begon allemaal met een artikel in de krant over Seniorennet, ik moest dat natuurlijk ook eens proberen, een blog aanmaken viel eigenlijk nogal mee, maar dan? Wat moet ik daar nu eigenlijk gaan opzetten? Even gaan kijken naar de andere, en wat opviel was dat er zoveel uiteenlopende interesses waren, de ene schreef over het wel en wee van het hondje of van de poes, de andere typte zijn dichterstalenten neer, reisverhalen waren te lezen, keukenrecepten, doodsprentjesverzamelingen, en de dagboeken met hun dagelijkse gebeurtenissen, dus van alles en nog wat. Over wat moest opapat dan gaan schrijven, mijn hond slaapt meer dan hij wakker is, een kat heb ik niet, gedichtjes schrijven doe ik ook niet, koken nog veel minder, en de enige doodsprentjes die ik heb zitten nog in de misaal van mijn plechtige communie uit 1958. Dus begon ik wat te schrijven over de markten die ik bezocht afgewisseld met wat komische fotos met bijhorend tekstje of gezever, uiteindelijk is het nog enkel bij fotos gebleven met wat zevercommentaar.
Wat wel bijzonder aangenaam is zijn de mensen die men leert kennen, hoe eigenaardig ook maar er ontstaan vriendschappen op afstand, en als men sommige van die mensen ook eens in het echt ontmoet valt dit telkens geweldig mee, meestal zijn ze wel zoals je ze had voorgesteld, tot nu toe is er maar één die best niet in mijn omtrek komt na een onvoorstelbaar bedrog, maar zo een kwiet zal er overal ergens te vinden zijn zeker? Ik zal er maar over zwijgen of ieder normaal denkend mens krijgt een woedeaanval tegen die gast.
Soms is men dat dagelijks gedoe ook wel eens kotsbeu, ik heb er ook al veel zien komen en gaan, en ik vrees dat de meeste het geen drie jaar gaan volhouden, maar dan komen er nieuwe de anciens vervangen, ik zie wel, als ik het moe kom zal ik geleidelijk uitbollen heb ik mezelf voorgenomen, een beetje afkicken van een toch wel lichte verslaving.
|
Enne nen dikke bravo dat ge 't bloggen al zo lang volhoudt!!!
Liefs van Laathi
