Ik kan het nog niet verklaren dat ik na zoveel jaren nog steeds dat stukje van mezelf kwijt ben.
Binnenin in mij zegt een stem "dat ik het nooit terug vinden zal" maar dat lijkt mij toch te mal.
Ik wil zo graag verder met mijn leven zonder dat ik die angst moet herbeleven zomaar opnieuw beginnen en niet eerst mij over alles bezinnen.
Ik heb steun van anderen diep nodig dat is toch niet overbodig Wat liefde is alles wat ik durf te vragen. voordat ik zelf weer dingen ga wagen.
Als ik eenmaal zover zal komen en ik de liefde weer voel stromen. Dat ik alles zelf weer durf te ondernemen en dat ik dat ook durf aan te nemen.
Niet steeds denken dat ik dit niet verdien mensen mogen mij ook zien. Ik mag ook best bestaan Laat mij in de toekomst maar begaan.
|