|
Toen ik gisteravond naar boven de hemel keek,
leek alles even stil te staan.
Geen zuchtje wind,geen bewegingen,
niets leek nog door te gaan.
Geen geluiden,geen geritsel van blaadjes om me heen,
totdat daarginds in de verte een heel klein lichtje verscheen.
Het was een warm licht,als de liefde van de ouders voor hun kind,
waarbij de schoonheid je hart verblind.
De warme stralen,jij was het,je lachte en heel even was ik blij,
maar hoe ik ook probeerde,het nemen kon ik niet,
en het mooie licht,maakte plaats voor veel verdriet.
Dag lieve jongen,mag de schoonheid van je ziel,
anderen doen verblinden zoals het mij heeft verblind,
en mag ik hopen dat jij dan hierboven het geluk vindt.
Lief klein sterretje moge jouw lichtjes altijd schijnen,
de herinnering blijft bij ons en zal nooit verdwijnen.
Zolang jij lieverd aan de hemel zal stralen,
hopen wij de juiste weg te bewandelen en nimmer te verdwalen,
Lieverd men heeft mij verteld dat jullie hier boven
saampjes over ons zullen waken.
|
